Güncel Müzik-Dans terimleri sözlüğümüzde Uşşak terimi ile ilgili, kısa açıklayıcı bilgiler aşağıda gösterilmektedir. Uşşak nedir? Uşşak ne demek? Uşşak hakkında kısa bilgi gibi içerik arayışınıza cevap olabilecek kısa bilgiler sayfamızda yer almaktadır.
Uşşak Terimi Hakkında Bilgiler
Müzik-Dans Terimi Olarak Uşşak:
Türk müziğinde ana makamlardan biridir. Şevki Bey'in bu makamda pek çok eseri mevcuttur.
Benzer Müzik-Dans Terimleri
Ünison: Tek sesli.
Yeden: Sansibl. Karar sesinden önceki nota. Dizide yedinci derecedeki ses. Bir eseri karara götüren hazırlayıcı ses.
Nota: Seslerin yüksekliklerini (incelik/kalınlık) ve sürelerini göstermeye yarayan işaretlerdir. Notalar müziğin alfabesidir. Müziği tek başına notalar oluşturmaz. Müzik eserleri, notaların zamansal organizasyonu ile anlam kazanır.
Nota sözcük olarak Latince kökenlidir. Not kayıt anlamında kullanılır. Sesleri kayıt etmekle ilgili bir terimdir. Bugün kullandığımız evrensel nota dili ve porte 11. yüzyılda İtalya' da bir rahip ve müzik adamı olan Guido d'Arezzo Tarafından bulunmuştur. Notaya isimlerini veren bir ilahinin her mısrasının ilk hecesidir. Bu sıralama daha sonra si sesinin eklenmesiyle ve
17.yy da Do nun UT kelimesinin yerini almasıyla şöyle sıralanmıştır: Do, re, mi, fa, sol, la, si. La sesinin uluslararası bir standarda kavuşturulmasıyla frekansı 440 Hz. olarak saptanmıştır. La notasının temel alınmasının nedeni bebeklerin ilk doğduğunda la sesi çıkarmalarıdır.
Seslerin yüksekliklerini ve sürelerini gösteren işaretlere nota denir. Şöyle düşünebiliriz: Yazıdaki harflerin yerine müzikte notalar vardır. Her nota belli bir sesi işaret eder. Nota okumayı bilen bir kişi, notalara bakarak hem o sesin yüksekliğini (incelik-kalınlık ayrımını), hem de o notanın ne kadar süreyle devam edeceğini (çalınacağını ya da söyleneceğini) anlar.
7 adet nota ismi vardır: Do-Re-Mi-Fa-Sol-La-Si. Bu notalar İngiliz sistemine göre harflerle de adlandırılır. Sırasıyla şöyledir: Do:C, Re:D, Mi:E, Fa:F, Sol:G, La:A, Si:B.
En eski nota yazısına yani, seslerin işaretlerle ifade edilmesine eski Yunan ve Roma medeniyetlerinde rastlanır. Bu zamanlarda sesleri şimdi bile tamamıyla okunmayan bir yolla, yazı harfleriyle işaretliyorlardı. Bizansın müzik yazısı aksanlarla idi. Bu tarz zamanımızda kullanılan notanın temeli olmuştur. Buna "neumen" denir. Melodideki seslerin yükselmesini iki eğri çizgiyle veya noktalı eğri çizgiyle ifade ediyorlardı. Bunların adları "acutus, gravis, secondicus"du. "Neumen" denilen bu yazının gelişimi birçok aşamalardan geçti. Bunların en önemlisi Guido Arezzo tarafından bulunan renkli çizgilerdir. Renklerin sarı veya kırmızı olması anahtar görevi görüyor ve notlar çizgi aralıklarına yazılıyordu. Daha sonra Cermen ve Roma usulü "neumen" yazısı kullanıldı. Nihayet Onikinci Yüzyılın dört köşe notaları "nota quadrata" en mütekamil şeklini aldı. Bunlar bugünkü notalara benzer kare şekilli işaretlerdi. Ondördüncü Yüzyılda "Ars Nova - Yeni Sanat" devri bunları çoğalttı ve çeşitlendirdi. Nihayet 1600 yıllarında artık bugünkü şekil ortaya çıkmıştır.
Solfej: 1- Notaları adlarıyla, sesleriyle ve süreleriyle okumaya denir. Solfej çalışmaları notaların seslerini öğrenmemizi, melodileriyle seslendirmemizi sağlar. Do, re, mi, fa, sol, la, si gibi...
2- Notaları adları, sesler, ve süreleri ile okumaya solfej denir. Kulak terbiyesi, ritim, dikte, deşifre, kuramsal bilgiler ve çalışmaların tamamını kapsar.
Bona: Notaları sadece adları ve süreleriyle okumaya denir. Bona çalışmaları notaların ritmik değerlerini öğrenmemizi sağlar.
Terimler Sözlüğü Ana Sayfa
Online Müzik-Dans Terimleri Sözlüğü