Güncel Osmanlı Türkçesi terimleri sözlüğümüzde Vakıf terimi ile ilgili, kısa açıklayıcı bilgiler aşağıda gösterilmektedir. Vakıf nedir? Vakıf ne demek? Vakıf hakkında kısa bilgi gibi içerik arayışınıza cevap olabilecek kısa bilgiler sayfamızda yer almaktadır.
Vakıf Terimi Hakkında Bilgiler
Osmanlı Türkçesi Terimi Olarak Vakıf:
Bir hizmetin sürekli yapılabilmesi için belli koşullarla resmi bir yoldan herhangi bir kimse tafından bırakılan mülk yada para. İlgili hizmet bu mülk yada paranın getirisi ile halka bedelsiz sunulur ve vakfın idaresi mütevelli denen bir kişi tarafından yürütülür.
Tarih Terimi Olarak Vakıf:
1. Bir kişi veya devlet tarafından resmî nitelikteki şartlara uyularak, kamunun (ammenin) yararına, hayır amaçlı bir hizmetin gelecekte de yapılabilmesi için ayrılan mülk veya para.(Vakıflar tüzel kişiliğe sahiptir).
2. Hayır işleri için ayrılan bina, para ve mal.
3. Devletin veya zengin insanların, ihtiyacı olan insanların yararlanması için açtıkları sosyal hayır kurumlarıdır.
Vakıfların Yararları:
- Osmanlı Devleti sınırları içinde uygulanan iskan faaliyetlerinde,
- Yerleşim yerlerinin sosyo-kültürel ihtiyaçlarının karşılanmasında,
- Yolların, han, kervansaray gibi binaların yapım ve işletiminde,
- Halkın sağlık, eğitim ve öğretim alanındaki ihtiyaçlarının karşılanmasında,
- İhtiyacı olan tüccarlara vakıflarda biriken paradan kredi kullandırılarak ticaretin desteklenmesinde etkili olmuşlardır.
Sosyal Bilgiler Terimi Olarak Vakıf:
Vakıf: Bir hizmetin, bir işin gelecekte de yapılması için belli şartlarla ve resmi bir yolla ayrılarak bir kimse tarafından bırakılan mülk veya para ve bu hizmeti yapmak için oluşturulmuş (hayır) kurumlarıdır.
Türk Eğitim Vakfı, Tema Vakfı gibi.
Tarih Terimi Olarak Vâkıf:
Vakıf sahibi.
Trafik ve İlk Yardım Terimi Olarak Vakıf:
Birçok kişi tarafından kurulan ve toplum yararına çalışmayı ilke edinen kuruluş.
Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Terimi Olarak Vakıf:
Malın aslını kendi mülkiyetinden çıkarıp onun menfaatini bazı fertlere veya hayır işlere tahsis etmek.
Emlak ve Gayrimenkul Terimi Olarak Vakıf:
Gerçek veya tüzel kişiler tarafından yeterli mal veya hakları belirli ve sürekli bir amaca tahsis edilerek, mahkeme kararıyla kurulan tüzel kişiliğe sahip mal topluluklarına vakıf adı verilir.
Sahih vakıf: Bir kimsenin mülkiyeti kendisine ait bir taşınmaz malı vakfetmesidir.
Gayrisahih vakıf: Kuru mülkiyeti devlete yararlanma hakkı ise kişilere ait olan miri arazilerdeki bu yararlanma hakkını vakfedilmiş olmasıdır.
Hukuk Terimi Olarak Vakıf:
Başlı başına bir varlığı bulunmak üzere bir malın belli bir amaca özgülenmesi.
Kur’an-ı Kerim Terimi Olarak Vakıf:
Bir malın mülkiyetini kendi şahsında tutarak yararlanma hakkını insanların hizmetine sunan kişi veya kurum, vakfeden.
Benzer Osmanlı Türkçesi Terimleri
Valide Sultan: Padişah annesi. Padişah tahta çıkınca anasıda valide sultan ünvanını alır ve eski saraydan bir tören ile Topkapı sarayındaki özel dairesine taşınırdı.
Vezir: Bakanlık ve valilik gibi önemli görevleri yerine getiren ve paşa ünvanlı olan kişi.
Veziri azam: Sadrazam, günümüz başbakanı.
Voyvoda: Osmanlıların Eflak ve Boğdan beylerine verdikleri unvan.
Yaver: Devletin ileri gelenleri ile komutanların yanında bulunup onların emirlerini yazmakla ve yerine iletmekle görevli kimse.
Terimler Sözlüğü Ana Sayfa
Online Osmanlı Türkçesi Terimleri Sözlüğü