Eğitim Sitesi

Süphan Şiiri

Süphan

Dumanlı başınla yüce göklerde,

Yıldızlarla, semayla konuşursun.

Eteklerin altın kumsalda, yerde,

Engin mavi sularla buluşursun.

Bir başkadır senin heybetin Süphan.



Arzın kalbinden fışkırdın göklere,

Yücelik kattın konduğun yerlere,

Eteğinle yayılmışsın düzlere,

Duruşun farklıdır başka dağlardan,

Alemi yandırır ateşin Süphan.



Ahlat,sarılmış eteğine, beline,

Sual olmaz kara, kışa, seline,

Garip köylüm bakar durur eline

Baharla birlikte canlanır her yan,

Halkımı doyurur himmetin Süphan.



Acın var bilirim, ama nerende?

Elif mi, Mahmut mu yandı sinende?

Bir garip sesler duyulur bazen de,

Yanık türküler söylersin durmadan,

Gönlümü kavurur yakışın Süphan.



Ad konurken ta ezelden dağlara,

Yaradan adını bahşetmiş sana,

Sözüm yoktur azametinden yana,

Korku salarsın düşmana uzaktan,

Kalpleri titretir bakışın Süphan.

Ahmet ALPTEKİN Şiirleri

  

cengız behsetov iyi bir şiir

Yazılan son 1 yorum gösteriliyor.

İçerikle ilgili 1 yorum yazılmış.

Benzer Ahmet ALPTEKİN Şiirleri:

Gül İle Bülbül

Gamze dediğin yanakta iki çukur,

Mutluluktan gülerken gül açarmış.

Seherde aşık sevdiğini bulur,

Kanatlanıp kuş misali uçarmış.



Bülbül bir gül ile gül bahçesinde,

Türküler yakar acı var sesinde,

Gül eser, gül kokar, gül nefesinde,

Güler güler, durmaz yine kaçarmış.



Gül, bülbülü şakımaktan yorunca,

Seher yeli mola verip durunca,

Kızgın güneş gül fidana vurunca,

Utanır pembe gül, al al açarmış.



Gülistanda güller açar gülerken,

Koşar gelir bülbül her sabah erken,

Yeni bir sevgili bulayım derken,

Bülbül gülsüz, gül bülbülsüz yaşarmış.



Bülbülün sevdası düşer de dile,

Şen sesiyle öter durur, susmaz bile

Mor menekşe, bir bülbüle, bir güle,

Garip garip, bakar durur, şaşarmış!

Ahmet ALPTEKİN

Ahlat

Sırtını verdin Süphan ve Nemrut a

Yüzün Van Gölü ne dönüktür Ahlat

Bakışın uzamış karşı ufukta

Ateşin körelmiş sönüktür Ahlat.



Ne hallere geldin neyin uğruna,

Kara bir hançer sokulmuş bağrına,

Kulak verenin yok artık çağrına,

Ağacın kesilmiş, güdüktür Ahlat.



Yıllardır hep kendinden bildiklerin,

Eşim, dostum, yandaşım dediklerin,

Dost diye koynunda beslediklerin,

İliğini emer sülüktür Ahlat.



Tan yeri ağarırken bu sabahtan,

Kem gözleri gördüm dikilmiş tahtan,

İyilik mi düşer sanırsın bahtan,

Yetişen mahsulün çürüktür Ahlat.



Velhasıl dünyada düşmanın çokmuş,

Geçmişe hasretin içini yakmış,

Külün karıştıran çomaklar sokmuş,

Üstüne gelenler körüktür Ahlat.

Ahmet ALPTEKİN

Malazgirt Te Bir Cuma Sabahı

Bir anda semaya kalktı eller

Malazgirt’te bir Cuma sabahı.

Sıdk ile Kur’an okur hem diller

Malazgirt’te bir Cuma sabahı.



Dört bir yandan sesler yükseldi

Hücum emri Ahlat’tan verildi.

Şimşekler çaktı, gök gürledi

Malazgirt’te bir Cuma sabahı.



Vurdu kılıçlar, inledi gökler

İslâma hizmette yine Türkler.

Zafer aşkıyla doldu yürekler

Malazgirt’te bir Cuma sabahı.



Melekler doldurdu gök ve yeri

Kapandı artık Bizans defteri

Erenler haykırıp geçti ileri

Malazgirt’te bir Cuma sabahı.



Güneş ufuktan bir başka doğdu

Zalimi tuttu mazlumun ahı.

Aydınlık karanlıkları boğdu

Malazgirt’te bir Cuma sabahı.

Ahmet ALPTEKİN

Süphan Şiiri