Âyan Terimi Hakkında Bilgiler
Bir şehrin ileri gelenleri. Osmanlılarda çoğu eşraf ailelerinden oluşan sınıf.
Osmanlı Devleti'nde XVIII. Yüzyıl'dan itibaren güç kazanmaya başlayan yerel egemenlerin yarı resmi adıdır. Dirlik sisteminin bozulmasından sonra devletin, asker ve vergi toplama işlerini üstlenen bu kişiler zamanla güç kazandılar.
Kazanılan bu güç, bir süre sonra ailelere ve soylara da yansımaya başladı. Padişah II. Mahmut zamanında, 1808 yılında devlet ayanların varlığını imzalanan Sened-i İttifak ile onayladı. Daha sonra güçleri kırılarak padişahın en güvenilir unsurları haline geldiler. Ayan ailelerinin en önemlileri Tepedelenli Ali Paşa, Alemdar Mustafa Paşa, Çapanoğlu, Kara Osmanoğlu, Aynacıoğlu ve Sepetçioğlu'dur.
Osmanlı Devletinde bir bölgenin ileri gelenleri, eşraf, toprak ağası.
Benzer Tarih Terimleri:
Mangır: Osmanlı Dönemi'nde kullanılan iki buçuk para değerindeki bakır sikkedir.(Mangır: Bakır)
Hafız: Kur'an-ı Kerim'i ezberlemiş olan kişi.
Nesnellik (objektif olma): Gerçekleri olduğu gibi görmek ve yansıtmak, tarafsız kalmak.
Giyotin: İlk olarak Fransa'da kullanılan, ölüme mahkum edilenlerin başlarının kesilmesinde kullanılan bir alettir. Adını mucidi olan Doktor Guillotin'den alır
Cihad (Gaza): İslam Dini'nin yayılmasına yönelik kutsal savaştır. İslam Hukukuna göre, Dünya, İslam egemenliğinde olan topraklar (Dar-ül İslam) ve İslam egemenliğin
Eyalet Askerleri: Eyaletlerden savaşa katılmak amacıyla gelen, barış zamanında da bölgelerinin güvenliğinden sorumlu olan çoğunluğu süvari olan askerlerdir. Tımar siste