Ayan Terimi Hakkında Bilgiler
Osmanlı Devletinde bir bölgenin ileri gelenleri, eşraf, toprak ağası.
Osmanlı Devleti'nde XVIII. Yüzyıl'dan itibaren güç kazanmaya başlayan yerel egemenlerin yarı resmi adıdır. Dirlik sisteminin bozulmasından sonra devletin, asker ve vergi toplama işlerini üstlenen bu kişiler zamanla güç kazandılar.
Kazanılan bu güç, bir süre sonra ailelere ve soylara da yansımaya başladı. Padişah II. Mahmut zamanında, 1808 yılında devlet ayanların varlığını imzalanan Sened-i İttifak ile onayladı. Daha sonra güçleri kırılarak padişahın en güvenilir unsurları haline geldiler. Ayan ailelerinin en önemlileri Tepedelenli Ali Paşa, Alemdar Mustafa Paşa, Çapanoğlu, Kara Osmanoğlu, Aynacıoğlu ve Sepetçioğlu'dur.
Bir şehrin ileri gelenleri. Osmanlılarda çoğu eşraf ailelerinden oluşan sınıf.
Benzer Osmanlı Türkçesi Terimleri:
Bina Emini: Osmanlılarda büyük ve resmi binalar yapılırken, inşaat masraflarını tutan, malzemeyi satın alan ve ustalarla işçilerin ücretlerini ödeyen, biri katip
Nazır: Osmanlılarda bir idare bölümünün yada kurumun başında bulunan görevli.
Kürkçübaşı: Padişahın kürklerini muhafaza etmekle görevli kişi.
Arâzi-i mîrîye: Mîrî yani devlete ait topraklar, arazi-i emiriyye
Baklava Alayı: Her Ramazanın 15. günü saray mutfağından yeniçerilere baklava verilirken yapılan tören.
Derviş: Tarikatlardan birine bağlı olan ve tekkede çile ile uğraşan, giyim ve yaşayışında tarikatının adetlerini güden kişi.