Fıkıh Terimi Hakkında Bilgiler
İslam hukuku.
İslam hukukudur ve dünya işleri yanında, dinsel görevleri de içine alır. Hanefi Mezhebine göre dört kaynağı vardır. Bunlar:
1. Kitap; Kur'an-ı Kerimdir.
2. Sünnet; Hz. Muhammet'in söz ve davranışlarıdır.
3. İcma; İslam fakihlerinin (fıkıh bilginleri) bir sorun üzerinde görüş birliğine varmalarıdır.
4. Kıyas; Bir hükmün, nitelik ve koşul bakımından ona benzeyen fakat hakkında hüküm bulunmayan başka bir olaya uygulanmasıdır.
1- Kişinin amel yönünden faydasına ve zararına olan şeyleri bilmesidir.
2- Dinde yapılması ve sakınılması lâzım gelen işleri bildiren ilim. İslam Hukuku.
İslam hukukunda din ve dünya işleri ile ilgili ana kaynaklardan yararlanarak konulmuş olan kuralların bütünü.
Benzer Osmanlı Türkçesi Terimleri:
Tekke: Genellikle yerleşim merkezlerine veya bu merkezlerin yanında yer alan ve içerisinde sürekli barınan derviş ve müritlerin bulunduğu tarikat yapısıdır.
Su yolcubaşı: Su yolcuların idaresinden ve çeşmelerin bakım ve onarımından sorumlu olan kişi.
Şifahane: Hastahane.
Ruznameci: Günlük defterleri kaleme alan kişi. / İnşaat masraflarının günlük hesabını tutan muhasebeci.
Cülüs: Padişahın tahta çıkması.
Eyalet: Osmanlı Devleti'nde bir kaç vilayeti içine alan askeri ve sivil yönetim bölgesi.