Pir Terimi Hakkında Bilgiler
Bir tarikat veya sanatın ilk kurucusu. Herhangi bir konuda tecrübeli. Üstad.
1. Farsça, ihtiyar, yaşlı kimselere pîr denir. Tasavvuf liderine de pîr adı verilmiştir. Bu kelime üstad, mütehassıs gibi anlamları da ihtiva eder: "O, bu işin pîridir" gibi. Büyük adamlar için kullanıldığı da olmuştur. Eskiden tarikat kurucusu şeyhlere de, pîr denirdi.
2. Yaptığı işin her ayrıntısına vakıf olan usta, üstat anlamına gelen bir terim olmakla beraber Tasavvuf literatüründe tarikat kurma salahiyeti olan evliyalara Hz. Pir denilmiştir. Pir Hak'tan aldığını, yaşadığı zamana uygun insanlara sunan anlamını da taşır. Bu sebeple Müçtehit ya da Mücedidin olarak da anılmışlardır. Zıtların ahengindeki uyumu sağlayan, herkese ve her kesime barış huzur, güven ve esenlik götüren, Allah'ın Rahmetine vesile olarak inanılmıştır. Çoğul olarak da Piran diye anılmışlardır.
Benzer Tarih Terimleri:
Amon: Mısır mitolojisine göre tanrıların kralı sayılan İlkçağ Mısır tanrısıdır. Güneş tanrısı Ra ile özdeşleştirilerek Amon-Ra adıyla da anılmıştır.
Isfahan: İran'da bir kenttir. Büyük Selçuklu Devleti'ne ve Safevilere başkentlik yapmıştır.
Mirî: Devletin, hazinenin malı olan.
İstenci: Dilenci.
Saka: 1- Yeniçeri ocağının su ihtiyacını temin eden görevli.
2- Evlere çeşmeden, ırmaktan vb. genellikle hayvan sırtında su taşımayı meslek edinmiş kimse
Yeniçağ: Ortaçağın sonundan (İstanbul'un Türklerce ele geçirilişinden-1789) yakınçağın başlangıcına (Fransız Devrimi'ne-1789) kadar süren tarih bölümü.