Pir Terimi Hakkında Bilgiler
Bir tarikat veya sanatın ilk kurucusu. Herhangi bir konuda tecrübeli. Üstad.
1. Farsça, ihtiyar, yaşlı kimselere pîr denir. Tasavvuf liderine de pîr adı verilmiştir. Bu kelime üstad, mütehassıs gibi anlamları da ihtiva eder: "O, bu işin pîridir" gibi. Büyük adamlar için kullanıldığı da olmuştur. Eskiden tarikat kurucusu şeyhlere de, pîr denirdi.
2. Yaptığı işin her ayrıntısına vakıf olan usta, üstat anlamına gelen bir terim olmakla beraber Tasavvuf literatüründe tarikat kurma salahiyeti olan evliyalara Hz. Pir denilmiştir. Pir Hak'tan aldığını, yaşadığı zamana uygun insanlara sunan anlamını da taşır. Bu sebeple Müçtehit ya da Mücedidin olarak da anılmışlardır. Zıtların ahengindeki uyumu sağlayan, herkese ve her kesime barış huzur, güven ve esenlik götüren, Allah'ın Rahmetine vesile olarak inanılmıştır. Çoğul olarak da Piran diye anılmışlardır.
Benzer Tarih Terimleri:
İtilaf (Anlaşma) Devletleri: 1907 Yılında Reval'de imzalanan bir anlaşma ile sömürge ve çıkar alanlarını Almanya'ya karşı korumak ve yeni çıkarlar sağlamak amacıyla kurulan empe
Kamuoyu: Bir sorun ile ilgili olarak kamunun düşüncesi.
Ahiyan-ı Rum: Ahi teşkilatı, fütüvvet teşkilatının Türkler tarafından farklı şekillere getirilmiş, Anadolu'da olan yaygın halidir. Moğol istilası ile Anadolu'da bir
Beytülmal: İslam devletlerinde devlet hazinesidir. Arap-İslam Devleti'nin kuruluşundan Osmanlı Devleti'nin yıkılışına dek bu ad kullanılmıştır. Beyt-ül Mal'ın en
Niyabeti Saltanat Divanı: Türkiye Selçuklu Devleti'ndeki bu divanda kendisine güvenilen devlet adamları ve komutanlar bulunuyordu. Divan'daki bu görevlilere naip denirdi. Hüküm
Vezir-i Âzam: On yedinci yüzyıl ortalarına kadar Sadrazam yerine kullanılan unvan veya sıfat. (En büyük vezir).