Ameliyatla iyileştirme yöntemine dayalı tıp dalı. Eski çağlardan beri uygulanagelmiştir. İyonya'da Hipokrates zamanında gelişti, İskenderiye Okulu'nun ve Romalıların da bu gelişmeye önemli katkıları oldu. Doğu dünyasında İbni Sina, çeşitli ameliyatlar ve anestezi yolları üzerinde yapıtlar verdi.
Orta Çağ Avrupası'nda kilise baskısıyla duraklayan cerrahî, Rönesans ile birlikte yeniden gelişmeye başladı. 19. yüzyılda azot protoksitin uyuşturucu özelliklerinin bulunması, bu alanda bir devrim oluşturdu. Monton ve Simpson gibi hekimler, anestezinin ilk uygulayıcıları oldu. Daha sonra, yine 19. yüzyılda Pasteur ve Lister'in öncülüğünde, mikroptan arındırma işlemlerinin uygulanması, ölüm oranını iyice azalttı. Antibiyotiklerin bulunması, reanimasyon yöntemleri, kan verme olanağının sağlanması gibi işlemler sonucu, günümüzde cerrahî, organ nakli düzeyine yükseldi.
1959'daki ilk böbrek naklini, 1967'de Dr. Barnard'ın gerçekleştirdiği kalp nakli izledi. Kulak zarı, ortakulak nakilleri büyük başarı kazandı. Vücut dışından kan dolaşımını sağlayan araçlar, kalp pilleri uygulamaya kondu.
1982 Aralığında ilk kez bir insana yapay kalp takıldı. Ayrıca eklemli protezlerle diz, dirsek ve kalçada tümüyle değişim yapılabilmektedir. Cerrahinin dişçilikte uygulanması da bu alanda birçok yenilikler getirdi.