Mîdede toplanan hava veya gazı sesli olarak ağızdan çıkarma. Yemek yeme esnâsında normal olarak az miktarda hava yutulur. Birçok kimseler bu havayı kolayca ve sessizce dışarı atabilirler. Şâyet yutulan hava fazla miktarda ise, sesli bir şekilde atılır, yâni geğirilir. Bu ses kulağa hoş gelmediği için topluluk içinde geğirmek nezâketsizlik sayılır.
Bâzı nörotik (sinirli) ve heyecanlı tipler, aşırı hava yuttuklarından, bunun netîcesi olarak çok geğirirler. Aslında fasit bir devre gibi çok geğirme sırasında tekrar hava yutulur. Bu yüzden bunların irâdeleriyle geğirmelerini durdurmaları en uygun tedâvi şeklidir. Bebekler de süt emme esnâsında hava yutarlar. Mîdede fazla hava birikince, bir rahatsızlık hissi verir. Bebekler, süt emdikten sonra, anneleri sırtlarına hafif hafif vurarak bu havayı çıkartırlarsa bebek rahatlar. Sakız, çiklet çiğnemekle ve karbonatlı içecekler, gazoz vb. içildiğinde bunların ihtivâ ettikleri maddeler, mîdedeki asitle karışarak karbondioksit gazı meydana getirirler. Bu gaz, geğirme ile dışarı atılır.