Afacan Çocuk Şiiri

Afacan Çocuk Şiiri | Berfin

Ben küçükken
Ele avuca sığmayan
Afacan bir çocukmuşum
Mantar tabancamla pat pat
Gök gürültüsünü topa tutmuşum
Gökyüzünü sürmek için
Bulutları çifte koşmuşum

Eğirmişim bulutları
İplik yapmışım renk renk
Yıldızlara çorap mendil
Aydede'ye kazak örmüşüm
Dönme öğretmişim dünyaya
Hem dünyayı hem kendimi
Boşu boşuna yormuşum

Berfin

Benim Adım Şeker Kız şiir eğitici şiir öğretici şiir okul şiirleri öğrenci şiirleri

Çocukluk Şiiri

Ben on yaşındayım şimdi
Çocuğum belli ki
Arabalarım, bebeklerin dizi dizi
Bekliyorlar hevesle beni

Çocukluğumun özeti mutluluktur yani
Sevgili büyükler! Özlüyor musunuz o günleri?
Oyuncaklarım olmadan nasıl gülerim ki?
Kimse demesin bana "unut o günleri!"

Nuray Karabulut

Çocuk-2 Şiiri

Eksilmesin neşen, solmasın yüzün
Koş koşabildiğince durma çocuk.
Sakın ola ki ağlamasın gözün
Dert, elem, keder nedir? Sorma çocuk.


Ananı, atanı sakın unutma
Verilen öğüdü yabana atma
Sev, sevil, coşkuyla gül, eğlen ama
Hiç kimsenin kalbini kırma çocuk.


İtibarı çok olursa da kürkün
Ne derler "adalet temeli mülkün"
Yükselmek, ileri gitmekse ülkün
Asla doğruluktan ayrılma çocuk.

Halil MANUŞ

Halil MANUŞ

Ne Çoktular Ve Ne Kadar Çocuktular Şiiri

Hiç göze gelmediler
Gözdesi de olmadılar kimsenin
Kimse farkına varmadı yalansız gözlerinin
Göz oldu mu yüreklerinin
Hiç anlamadılar
Oysa ne çoktular ne kadar çocuktular

Çözülemedi bakışlarındaki tarifsiz sevdalar
Kim dedi sevgimi
Büyüyünceye kadar cevapsızdılar
Oysa ne çoktular ne kadar çocuktular

Sarıydılar yada soluk benizli
Çoğunlukla karaya yakın bir esmer
Ve onlar genellikle burunlarını hiç silmezler
Derin iç çekişleri bundandır
Dünyanın kahrından değil
Çünkü umurlarında değil
Onların farkında olmayanlar
Oysa ne çoktular ne kadar çocuktular

Onlar çok ve çocuklar
Büyüyecek adam olacaklar
Önceleri öğretmen,ebe
Sonra doktor olmak isteyecekler
Bildiklerinden değil
En yakınlarında onları gördüler,
Hep onlar olmak istediler
Çalınmış geleceklerinden habersiz
Yarım yamalak düşlerde eridiler
Oysa ne çoktular ne kadar çocuktular

O güzelim yürekleri
Delikanlılık edebiyatıyla körelttiler
Okumanın erdeminden
İnsan gibi yaşamanın bilimden geçtiğinden
Haberleri olsun istemediler
Ne kadar parlarsa parlasın
Hep suskun kaldı o gözler
Oysa ne çoktular ne kadar çocuktular

Ahmed Ariften bu yana
Yolunu gözleyenlerin adı değişti
Hepsi o kadar
Kuşpalazı,boğmaca,karaçiçek,sıtma
Belki azaldı ama
Yeni nedenleriyle yürek enfaktı
Kanser filan hala kapıda
Çaresizlik dağlar aşırmakta
Yer yurt terk edildi
Gurbet artık sıla
Çalansa bildik değil başka bir hava
Kırıldılar farkında olmasanız da
Oysa ne çoktular ne kadar çocuktular

Onlar çok ve çocuklar
Gözlerinden dillerine dökülürse
Bir gün sorular
Sürdürebilecek miyiz aynı yalanı
Yoksa yine susturacak mıyız onları
Küçüldü dünya
Çoğu gitti azı kaldı
Geçici demişlerdi körlüğümüze
Biraz fazla uzadı
Oysa ne çoktular ne kadar çocuktular
Onlar çok ve çocuklar
Sesiz de kalsalar bizi bağışlamayacaklar
Mazeretlerimize inanmayacaklar
Yaşamımızda görünmedikleri her karenin
Hesabını soracaklar
Hazırlıklı olmak gerek
Çünkü onlar şimdilik
Çok ve çocuklar

Tayfun TALİPOĞLU

Tayfun TALİPOĞLU

Bırakın Renkleri Çocuklara Şiiri

Bırakın renkleri çocuklara
Güneş sarı, deniz mavi, çimenler yeşil olmasın
Kızmayın onlara
Fil kırmızı renkli olur mu diye?
Bırakın renkleri çocuklara
Uçsuz bucaksız hayalleri
Kendinize benzetmeyin
İster mor ister beyaz olsun yeryüzü
Çünkü onların hayal dünyası bu
Her şeyine karıştın ama
Dokunmayın çocukların renkli dünyasına

ALİ RIZA CEBECİ (ARCXY16)

ALİ RIZA CEBECİ