Diyelim Gel Hu Allah Şiiri

Diyelim Gel Hu Allah Şiiri | Halil MANUŞ

Diyelim Gel Hu Allah

Haydi, canlar birlikte
Diyelim gel hu Allah
Sıkıntıda dirlikte
Diyelim gel hu Allah

.....(Nakarat) .......
Diyelim gel hu Allah
La ilahe illallah
Allah, Allah hu Allah
La ilahe illallah
......................

Güzelce abdest alıp
Koşup camiye varıp
Seher vakti yalvarıp
Diyelim gel hu Allah

Karda, kış da, ayazda
Cümle âlem niyazda
Diz çöküp de namazda
Diyelim gel hu Allah

Minareler dikerek
Tespihleri çekerek
Gözyaşları dökerek
Diyelim gel hu Allah

Temizleyip kirleri
Çağıralım Pirleri
Kırıp tüm zincirleri
Diyelim gel hu Allah

HALİL MANUŞ

Halil MANUŞ

Halil MANUŞ şiiri Diyelim Gel Hu Allah şiiri Dini şiirler eğitici şiirler okul şiirleri öğretici şiirler bilgilendirici şiirler dersimiz.com şiirleri öğrenci şiirleri amatör seçme şiirler şiir okul şiir sitesi

Ablama Dua

ABLAM NAMAZ KILIYOR,
BEN KILINCA GÜLÜYOR.
SEBEBİ BELLİ DEĞİL,
SİZCE NEDEN GÜLÜYOR.

NEYMİŞ BEN KÜÇÜKMÜŞÜM,
NAMAZDA KONUŞMUŞUM,
SADECE ÇEKİL DEDİM,
BİR DE GIDIKLAYINCA,
AZ BİR ŞEY GÜLÜVERDİM.

GÜNDE BEŞ VAKİT NAMAZ,
KİM DEMİŞ BEN KILAMAM,
KÜÇÜKLERDE ŞÜKREDER,
SORDUM SÖYLEDİ BABAM.

YOK ABDEST ALMAMIŞIM.
DUR BİTSİNBİR NAMAZIM,
ABDESTİ DE ALIRIM.
GÜLDÜ,DEDİ Kİ OLMAZ!

ABDEST ALINIRMIŞ ÖNCE,
GÜLMEDEN SÖYLESENE,
DUYANA DUYMAYANA,
KOŞUP YETİŞTİRMESENE

ABLAN VARSA DERDİN VAR.
KALKIP ABDEST ALAYIM,
BARİ DUA EDEYİM
HEM ONA HEM MÜSLÜMANLARA.

ECENUR ÇAKIR VE BEYZA TÜZEN

Merhametlilere Rahman Olan Allah Merhamet Eder

Yerdekiler, anılır acımamız istenir,
Göktekiler kastedilir yol usul belirtilir…

Bil ki acıyacağız yerdeki canlılara,
Hürmet göstereceğiz Rab yaratıklarına…

Biz, başıboş değiliz yaratıcı biri var,
Kur’an’da ayetleri peygamberleri kadar…

Yerdekilere acı ki onlar da acısınlar,
Yoksa hiç acımazlar gökteki yaratıklar…

Hoşgörü de lazım şey Rabbe inanıyorsan,
Rabbin hak yolunda hakkı savunuyorsan…

Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK

Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK

Yüce Kitabım

Elimde Kuran
Dilimde Kuran
Benimle her an
Yüce kitabım

Rabbimib sözü
Herşeyin özü
Uyarır bizi
Yüce kitabım

Der ki;Hakka tap!
Görevini yap!
İlahi hitap
Yüce Kitabım

Müjdeler verir
Çok sevindirir
Hakkı gösterir
Yüce Kitabım

Seni okuyan
Sesini duyan
Mutlu her zaman
Yüce Kitabım

Sendedir hayat
Ruhumu parlat
Beni aydınlat
Yüce Kitabım

Sen başlara taç
Ruhlara ilaç
Biz sana muhtaç
Yüce Kitabım

Elif Rumeysa Şenad

Âdem Cennetten Geldi

Âdem(a. s.) cennetten geldi, yeryüzüne indirildi,
Atamız ilk insandı ve de ilk peygamberdi...

Âdem(a. s.) ile Havva'dan, zamanla çoğalmışız,
İnsan nesli yayılmış, Dünya'yı kaplamışız...

Yeryüzünde ilk insan, Âdemle Havva'dandır,
Cennetten gelmiş kulun, tamamen soyundandır...

Tüm Dünyalı halkımız, bunu kabullenmiştir
Ve kutsal kitaplarda, resmen desteklemiştir...

Çelişki mümkün değil, ilim, bilim ve dinler,
Açıklamış resuller, anlatmış peygamberler...

Fikir çürütemiyor, bilim reddedemiyor,
KUR'ÂN izah ediyor, âlimler destekliyor...

İnkârcıları boş ver, onların borsası var,
Daima kaybederler, boş kâğıda oynarlar...

Onlar inkârcıdırlar yer, içer, kalkınırlar,
Hakk'ı inkâr etmekle, yalnızca aldanırlar...

Aslında inkârcılar, çamur atmak isterler,
Hak işlerine yarar, bâtılı da sevmezler...

Hak'tan faydalanırlar, çünkü mümin de lâzımdır,
İnananlar olmasa, gâfil zorda kalmıştır...

Gâfil son nefesinde, Hakk'ı duyacak olsa,
Hakk'ı kabul edecek, bir de kandırılmasa...

Rab'bimize yalvarsa, tövbe etse, söz verse,
Rab'bimizse affetse ve inkârcıya dese:

“-İşte bu bir rüyaydı, öldünüz ve dirildiniz,”
“Gerçeği gördünüz anladınız ve bildiniz...”

“Tamamen kabul oldu, bütün dualarınız,”
“Peygambere tabi olun, artık Dünya'dasınız...”

“Namaz kılın, zekâtı verin, orucu tutun,”
“Verdiğiniz bütün sözlerinize uyun! “

İnkârcı ısrar eder, nefsini terk edemez,
Şeytanlarına kanıp, bâtıldan vazgeçemez...

Bağlantısını kuracak, genlerle uğraşacak,
Farklı farklı türlerle, bağlantılar kuracak...

Maymundan başlayacak, biraz muaflaşacak,
Maymuna bağlantı, onu rahatlatacak...

Hayvandan gelebilmek, bâtılın kıdemidir,
ALLÂH(c. c.) inkâr edilir, din böyle reddedilir...

Hayvan sayılabilmek, nefsine yer açacak,
Nefsi serbest kalınca, kullar bâtıl kalacak...

Bâtılda kölelik var, bâtılda sömürü var,
Merhametin dışında, gelişigüzellik var...

Dini aşağılamak, hayvan gibi anılmak,
Nefsin her istediği, var ki her şeyi tatmak...

Maneviyat yok olsun, cehennem hiç olmasın(!) ,
Cennet zaten Dünya'da, bunun tersi olmasın(!) ...

Yoksa mahvolacağız, yok olamayacağız(!) ,
Zaman kalmadığından, Hakla karşılaşacağız...

Maymundan gelmek gerek, yaratık sayılmalı(!) ,
Ruhları inkâr edip, ölümle yok olmalı(!) ...

Bâtıl bunun farkında, yaratıcı ALLÂH(c. c.) var,
Fakat âlim şeytanın, yanıldığı yol da var...

Bâtıl çok iyi bilir, maymunlar bencildirler,
Davranışları benzer, örnek teşkil ederler...

Bâtıldan maymun üstün, çünkü maymun muaftır,
İnananlar müstesna, bâtıl hep ziyandadır...

Tevrat der, Âdemle Havva, topraktan yaratıldı,
Hayat nefesi ile can ile yaşatıldı...”

Yerin toprağından, Âdem(a. s.) yaratılmıştır,
Âdem(a. s.) 'inse burnuna, bir nefes üflenmiştir...

Rab'bin Şark tarafında, bir bahçe diktiğini,
Âdem(a. s.) 'i koyduğunu, Aden'i yer gösterdiğini...

Aden adlı bahçede, Âdem(a. s.) uyku uyumuş,
Uykusu çok derinmiş, Rab Tevrat'ta buyurmuş...

Kemiklerinden biri, kaburgası alınmış,
Rabça bu emredilmiş, boş yer etle kaplanmış...

Kaburga kemiğinden, bir kadın yaratılmış,
Âdem(a. s.) 'e getirilmiş, yaratılan Havva'ymış...

Tevrat ölçümüz değil, içine el atıldı,
Çok yer değiştirildi, ayıklanıp katıldı...

Desteklemesi mümkün çünkü Kur'an tek kitap,
Yalnızca Rab'bimizin, ALLÂH(c. c.) 'ımızdan hitap...

Kısaca Dünya'mızda, maymundan gelme yoktur,
İnsanlar insandandır, maymuna delil yoktur...

Diğer gezegenlerse, türlerimizden uzaktır,
Biz Dünyalılar için, insan yalnız insandır...

Kur'an'ı kerimdeyse, ALLÂH(c. c.) meleklerine,
Şüphesizce bildirir, bakara suresine...
...

Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK

Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK