Yardim Ve Fedakarlik Şiiri

Yardim Ve Fedakarlik Şiiri | Betül Albayrak

Yardim Ve Fedakarlik

Hey arkadaş dur
Düşün yanindaki yoksulu
Sen zengin olabilirsin ama
Fakirlerde var bu dünyada

Sen hep yardim et fakirlere yaksullara
Hem maddi hemde manavi durda
Birine kardeş ol
Birine dost
Birine arkadaş

Hey arkadaş dur
Düşün yanindaki yoksulu
Sen zengin olabilirsin ama
Fakirlerde var bu dünyada

Biri küçük biri büyük
Onlarda insan sonuçta
Sen hep yardim et
Fakirlere yoksullara

Betül Albayrak

Yardim Ve Fedakarlik şiiri eğitici şiirler okul şiirleri öğretici şiirler öğrenci şiirleri amatör kısa şiirler

Dünya Barış Günü 2

Hainden, teröristten, alçaktan, ahlaksızdan,
Barışa hasret kaldık bıktık her kargaşadan...

Durmalı ölümler, yaralanma ve gasplar,
Açlık ve susuzluklar, evsiz barksız kalmalar...

Barış hâkim olmalı ki gelişsin yüreğim,
El ele ve göz göze ilerleyebilelim...

Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK

Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK

Habil İle Kabil

İkisi de bir babadan
Biri Habil biri Kabil
Farklı yaratmış yaratan
Biri Habil Biri Kabil

Biri Hakka teslim olur
Biri yapar fitne fücur
Yaratanda olmaz kusur
Biri Habil biri Kabil
Habil olan muteberdir
Kabil bundan bihaberdir
Ataları Peygamberdir
Biri Habil biri Kabil

Habil olmak dost olmaktır
Kabil, egoist olmaktır
Kulluk Hakka mest olmaktır
Biri Habil biri Kabil

Habil Hakkı her dem över
Kabil Hakkı bilmez, söver
Habil olmak asıl hüner
Biri Habil biri Kabil

Halil sen hep Habil'i seç
Kabillere olma gereç
Hak yerini bulur er geç
Biri Habil biri Kabil

HALİL MANUŞ

Halil MANUŞ

Dünya Merhamet Günü

Merhamet büyük duygu, her kul için geçerli,
Rab ki bunu emretmiş, hep ol iyi niyetli...

Merhamet, vicdan lâzım her can için gerekli,
Kalp ve ruh taşıyan kul, olmalı hep yürekli...

Merhamet dünya için, merhamet insan için,
Merhamet hayvan için, merhamet doğa için...

Hiç esirgemeyelim, vicdanı, merhameti,
Sen her ne olursan ol, kazanalım cenneti...

Mehmet Tevfik Temiztürk

Mehmet Tevfik Temiztürk

Sana Yazdım

pencerenize karartın vururdu, ben sokakta dururdum, o cumbalı evinizin balkonundan bakardın, uykusuz geçerdi gecelerim, gurur yapar sana diyemezdim. ben ekmek aş yiyemezdim ey yar yiyemezdim...


Ey yar,

Hani o park vardı,

Alt köşesinde tatlısu çeşmesi,

Karşıda bir kasap,


Dükkanı harap mı harap...

Her akşam üstü görürdüm seni,

Yüzüne bakamazdım, göz altından,

Hissederdim gölgeni.

Yürürdün sağa sola bakmadan,

Bense seni takip ederdim çaktırmadan.

Kafan yerdeydi hep,

Ne düşünürdün acep...

Ey yar,

Yolunu beklerdim, seni beklerdim,

Geleceğin yollara bakardım,

Yüzüne bakamazdım, bakmazdım,

Hani o ilk gözgöze gelmemizde,

Ayaklarım yerden kesildi de,

Düşeyazdım...

..

Ey yar,

O vişne çürüğü bluzun vardı ya,

Giyerdin ya,

Ne yakışırdı sana,

Siyah saçların dökülürdü omuzlarına kat kat,

Hafif gülümserdin,

Tavırların rahat,

Düşünürdüm ey yar,

Seninle ne güzel olurdu hayat,

Gözlerine bakmaktan bıkmazdım.

Elin elimde,

Gözün gözümde olsa,

İnan acıkmazdım...

O cumbalı evinizin balkonundan bakardın,

Sen hep goncaydın ey yar, sen hep bahardın,

Ben,

Temmuz sıcağında yaz'dım...

..

Ey yar,

Çantayın en kuytusunda,

Çizgisiz bir defter,

İşte o defter, bu defter,

İçine şiirler yazmış arkadaşların,

Bana vermiştin,

Sen de yaz demiştin,

Sayfalarında çiçekler böcekler,

Sanırsın,

Hemen uçuverecekler.

Yar,

Ben de yazdım özene bezene,

Bu satırları kimse yazmadı,

Ne şu ne bu, ben Suat Zobu,

Bunu ben yazdım,

Sana yazdım...


Suat Zobu

.

Suat Zobu