Ah Be Dostum Ah
Anlamak zor anlatmak zor oldu;
Nereye bu gidiş! biz kimin teline dokunduk!!!
Kime ne dedik de birden bire dışlandık böyle!
Anlamak zor anlatmak zor oldu insanlara.
Ah be dostum!
Dertlerimiz vardı bir zamanlar
ve o derde çareler arayan dostlarımız;
Kim demişti ki ''eski dosttan düşman olmaz'' diye?
Şimdi ne dost belli ne de düşman.
Söz verdim kendime hiç ama hiç kimseye
dokundurma diye!
Sen yaz dilinden dökülenleri kim ne anlar ise anlasın!!!
Yanacaklar varsın sonrasında yansın!
Hak aşkına, Vatan aşkına, Bayrak aşkına
neye yanar ise ona yansın.
Ah be dostum!
Biz yol iz bilmez idik eskiden!
Ama onurumuz vardı ve de gururumuz..
Kimseyi hakir görmez,'' Allah'ın yarattığı'' derdik!
Satılık onurumuz yoktu bir çuval kömüre...
Bilmem anlatabiliyor’muyum ? Acizliğimi.
Ah be dostum!
Kul Okyay günümüz dili ile olaylara objektif.
Ama her halde kendisi de bir bakıma subjektif.
Her alanda oyuncu, yönetmen hemde proje'ektif.
Ah be dostum ah ah!!!
Hanifi OKYAY 05,02,2017 /14:40
Hanifi OKYAY Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Emir Pınarında Ağlar Bir Gelin
Kızıla boyanmış da dağın zirvesi
Ne akranı var yanında ne de kirvesi
Bir zalım elinden bitmez çilesi
***Gögsuyun başında ağlar bir gelin.
***Kendi kaderine yanar bu gelin.
Sırtında yavrusu yüreği yaralı!
Sararıp solmuş rengi bahtı karalı:
Seherin vaktinde başı dumanlı;
***Emir pınarında ağlar bir gelin.
***Perişan haline yanar bu gelin.
Yad eylemiş dünü anmış özelden
Sakınıp saklar tenini kem gözlerden
Edep haya var dilinde sözlerden
***Şeb-i arza el açmış ağlar bir gelin.
***Mevlasından bir niyaz diler bu gelin.
Sordum hatırın boynunu büktü
Ah edip özünden kan ile yaş döktü
Sefil Okyay naçar açmaza düştü
***Sabahın seherinde ağlar bir gelin.
***Kendi kaderine yanar bu gelin.
Hanifi OKYAY 13.08.2007 / 20:58
Hanifi OKYAY
Sorma Gardaşım
Garibim kaldım, kara kışlarda
Deli gonüm yanar,kor ataşlarda.
Öyle bir dert var ki, emsalsiz başta;
Ben bende değilim,sorma gardaşım.
Umut tacirleri hayal satıyor!
Ömrümün güneşi erken batıyor.
Aldığım her nefes canım yakıyor;
Ben ben de değilim,sorma gardaşım.
Yağan karlar izlerini süpürdü!
Mezarın üstünü, diken bürüdü.
Gözlerimin yaşı, sel olup yürüdü;
Ben ben de değilim, sorma gardaşım.
Yadıma düşünce, erir kemiğim!
Heba olup gitti, bunca emeğim.
Kul Okyay'ım: Derdim kime söyleyim;
Ben ben de değilim, söyle gardaşım.
Hanifi OKYAY 12.02.2019 / 15:00
Hanifi OKYAY
Aşka Ne Deyim
Aslına çekermiş insanın özü!
Kendini bilmeyen kula ne deyim?
Dikenler bürümüş her bir yanını;
El ayak basmayan yola ne deyim?
Kusurlu bulmuşlar feleğin çarkını!
Sular akıp bulmaz mı kendi arkını?
Sözünden anlarsın insanın farkını;
Edep ar bilmeyen söze ne deyim?
Ellerin yurdunda garip kalmışım!
İşte bu yüzdendir belalı başım.
Düşerken gözümden kan ile yaşım;
Bir hatır sormayan dosta ne deyim?
Kul Okyay yorgun yolun sonunda!
Her zaman yaslıydı eli koynunda.
Bir yar bulamadı kendi huyunda;
Vuslatı olmayan aşka ne deyim?
Hanifi OKYAY 08.02.2019 / 15:03
Hanifi OKYAY
