Emir Pınarında Ağlar Bir Gelin
Kızıla boyanmış da dağın zirvesi
Ne akranı var yanında ne de kirvesi
Bir zalım elinden bitmez çilesi
***Gögsuyun başında ağlar bir gelin.
***Kendi kaderine yanar bu gelin.
Sırtında yavrusu yüreği yaralı!
Sararıp solmuş rengi bahtı karalı:
Seherin vaktinde başı dumanlı;
***Emir pınarında ağlar bir gelin.
***Perişan haline yanar bu gelin.
Yad eylemiş dünü anmış özelden
Sakınıp saklar tenini kem gözlerden
Edep haya var dilinde sözlerden
***Şeb-i arza el açmış ağlar bir gelin.
***Mevlasından bir niyaz diler bu gelin.
Sordum hatırın boynunu büktü
Ah edip özünden kan ile yaş döktü
Sefil Okyay naçar açmaza düştü
***Sabahın seherinde ağlar bir gelin.
***Kendi kaderine yanar bu gelin.
Hanifi OKYAY 13.08.2007 / 20:58
Hanifi OKYAY Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Etme Yalan Dünya
Dolu vurdu gör dallarımı
Erken bozdum bağlarımı
Nolur bugün saçlarımı
Yolma benim yalan dünya.
Ne mal verdin nede bir yar
Bir yanım yokuş bir yanım yar
Dolandırıp da diyar diyar
Yorma beni fani dünya.
Bir belasın sen başımda
Kan oldun gözyaşım da
Gece gündüz her mekan da
Yerme beni yalan dünya.
Bugün dünden de beterim
Arşa çıktı dert kederim
Tutmaz oldu gör dizlerim
Yorma beni fani dünya.
Yunus gibi aşk özümde
Hiç bir şeyin yok gözümde
Bir kor gibi can evimde
Yanma benim yalan dünya.
Sen bir hansın gelen gider
Ateş varsa duman tüter
Kul okyayım artık yeter
Yorma beni fani dünya.
(Bestelendi)
Hanifi OKYAY 04.10.2018 / 14:40
Hanifi OKYAY
Düşman Ettiler
Yıkıp viran etti beni, sevdanın yeli:
Olsa da konuşsa, su gonümün dili!
Bir kere görsen, bende ki seni;
Beni bu sevdaya, düşman ettiler.
Gonümden gonüne, hayal kurarken!
Kullar içinde derdime,deva ararken!
Sevdanı yarama sürüp sararken;
Seni sevdiğime,beni pişman ettiler.
Yalvardım yakardım, kimse duymadı.
Gonümün hatırını, kimse saymadı.
Bu aşkta ben gibi, kimse yanmadı!
Beni bu sevdaya,düşman ettiler.
Kul Okyay sormaz mı? Neydi suçum?
Tanrı şahit: Bir türlü dinmiyor acım!
Neden erken ağardı, başımda saçım?
Seni sevdiğime,beni pişman ettiler.
Hanifi OKYAY 23.08.2018 /18:40
Hanifi OKYAY
Bizim Köyün Halleri
Oğul gayri benden haber isteme
Bir garip hallere düştü bizim köy.
Yanaşmıyor millet eyere, geme
Ağıla sığmayıp taştı bizim köy.
Arsız Halit aza oldu meclise
Verir bizi Jandarma’ya polise
Ekmek çıkmaz gayri buradan iblise
Kıbleyi, minberi şaştı bizim köy.
Ağa'nın Almancı oğlu''cüş'' dedi
Ağa millete ''oha çüş'' dedi
İmam avrat sayısına beş dedi
Ardından dörd nala koştu bizim köy.
Gebe çıktı gavat serdar-ın kızı
Amma gızarmadı gavat-ın yüzü
Dursun’un şavgı’sı çaldıkca sazı
Oynadı zıpladı çoştu bizim köy.
Gızlar artık alt açıp örtüyor başını
Bebeler evleniyor kimse sormaz yaşını
Cümü kimseye vermezdi halay başını
Böyüğü güçcüğü bilmiyo bizim köy.
Eşeği süremiyenler motura biniyo
Amma burnunun ucunu bile görmüyo
Fırıncı ekmek getiriyo artık yufka bişmiyo
Sorma bi moderin oldu bizim köy.
Bugünler de geliyo garip, garip adamlar
Haa bak artık akmıyo damlar
Öje sürüyo gayri gocamış garılar
Allanıp , pullanıp süslendi bizim köy.
Sürünün başını çekiyo hametlerin kıllı keçisi
Irızanın Yusup köyün bekcisi
Zavallı dost biliyo kendine herkesi
Postu yabana serdi bizim köy.
Mandıra kurdu Sığır çobanı Haydar'ın Ali
Ona da bekçi durdu hırsız Aslanı Veli
Kıymet bilenler bu köyde öldü öleli
Mezar daşından avlu ördü bizim köy.
Okyay azıcık haddini aştın mı ne?
Kim neylerse etsin derdim sana ne
Aha çarşamba-ya gidiyom madene
Babanı mahkemeye verdi bizim köy.
Hanifi OKYAY
11,03,2008 /15:45
Hanifi OKYAY
