Eğitim Sitesi

Ah Şu Çocuklar Şiiri

Ah Şu Çocuklar

Büyük desem değiller

Küçük desem değiller

Büyüyüp de küçülmüşler

Ah şu çocuklar!



Dünyaları masal gibi

Rüyaları gerçek

Dilerim hep gülecek

Bugün de, yarın da çocuklar.



Sakın küçük görmeyin

Çocuk diyip geçmeyin

Azarlayıp üzmeyin

Geleceğimiz bizim onlar.



Sevgimi onlara verdim

Saflığı onlarda gördüm

Zaten her zaman derdim

Canımdır benim onlar.



Ellerine diken batsa

Yüreğimde hissederim

Dün de, bugün de derim

Solmayan bir çiçektir onlar.



İçleri ve dışları tertemiz

Gelecekteki hür sesimiz

Çocukları hiç üzmeyiniz

Günahsız bir melektir onlar.

Ahmet ALPTEKİN Şiirleri

  

aygün trabzonlu canım öretmenim sizin öğrenciniz olmaktan mutluluk duyuyorum. Aygün trabzonlu

Ömer Acar Harika yazmışsın.Eline sağlık kardeşim.
Selamlar....

Ömer Acar Tek kelimeyle harika ! SELAMLAR

Ömer Acar Şiiriniz haraka olmuş. Ilgın"dan Selamlar

Özlem KARAL Şiiriniz çok güzel.Çocukları bu kadar güzel anlattığınız için sizi tebrik ederim.Başarılarınızın devamını dilerim.

ahmettoper TEK KELİMEYLE MÜKEMMEL

tansu avcı çok güzel

NALAN ÇETİN DUYGULAR DERYASININ, DUYGUSAL KAPTANINA SELAMLAR OLSUN

cengız behsetov tebrik ederim

ILKIN HAMITZADE BIR SOZLE MUKEMMEL

D.Dilan mükemmel

Süleyman YALÇIN Çalışmalarınız çok güzel sizlere başarılar dilerim.

fildisi fatihi siirlerinizi cok begendim. basarilarinizin devamini dilerim.

Adnan Yalçın Mükemmel hocam.Şiirinde en az senin kadar duru ve yalın.

Cavit IŞIK şiirde çocuklar kadar güzel

ZEYNAL ÇALIŞMALIRINDAN DOLAYI KUTLAR BAŞARILARIN DEVAMINI DİLERİM

Yazılan son 16 yorum gösteriliyor.

İçerikle ilgili 16 yorum yazılmış.

Benzer Ahmet ALPTEKİN Şiirleri:

Ahmet Öğretmen

Ben bir öğretmenim,

Kuş uçmaz, kervan geçmez dağ köylerinde,

Unutulmuş, garip vatan köşelerinde,

Bir ışık ararım, bir huzme ışık,

Yolumuzu aydınlatsın diye,

Işıl ışıl yanan çocuk gözlerinde.

Ben öğretmenim...



Ben bir öğretmenim,

Ben Ercişli Emrah,

Ben Karacaoğlan,

Ben Sivaslı Veyselim.

Elimde sazım,

Dolaşırım köy köy, şehir şehir.

Anadolu’nun tozlu yollarında

Nasır bağlar ellerim, ayaklarım.

Efedir ,Seymendir, Dadaş’ tır adım.

Serimde yiğitlik vardır benim.

Horon teper, halay çeker, bar tutarım.

Yurdumun her köşesinde,

Sevgiye susamış gönüllerde,

İnanın, inanın hep ben varım.

Ben öğretmenim...



Ben bir öğretmenim,

Ahmedimin, Mehmedimin bakışında,

Ayşemin , Fatmamın gülüşünde,

Nazlı nazlı akan sevgi pınarından,

Kana kana içerim.

Ben öğretmenim...



Ben bir öğretmenim,

Ben bir bahçivan,

Bütün ülke bahçem,

Çiçeklerim bir başka açar benim.

Papatyam , menekşem, al gülüm,

Sevgi kokar buram buram,

Kır çiçeğim, kardelenim, mor sümbülüm.

Gözlerim ufuklara dalar,

Bakışlarım çocuklarda odaklaşır.

Onlarda ülkemin geleceğini görürüm.

Ben Öğretmenim...



Ben bir öğretmenim,

Ben Mevlana,

Ben Hacı Bektaş,

Ben Yunus Emre’ yim.

Ben Yesevi dergâhının çeşmesiyim.

Oluklarımdan barış akar benim.

İlmek ilmek sevgi işlerim gönüllere,

Nakış nakış Anadolu kilimleri.

Ben aynı kilimin deseniyim.

Ben öğretmenim...



Ben bir öğretmenim,

Dostum aydınlık ,cehalettir düşmanım.

Keremce sevdalarım var benim.

Karanlık çöl olsa, Mecnun olur geçerim.

Cehalet derya olsa kurutur,

Dağ olsa Ferhat gibi delerim.

Ben öğretmenim...



Ben bir öğretmenim,

Ben Anadolu’ yum.

Ben aydınlık bir çağ,

Ben ay yıldızlı bayrağım.

Rüzgârlar estikçe türkü söyler sesim.

Türkülerim sevda üstünedir benim.

Türkü türkü,Türk ü söylerim.

Ben öğretmenim...



Ben bir öğretmenim,

Ben Altaylar’ da Oğuzeli,

Ben Kafkasların ılık yeli,

Ben Türkiyemin sevgi seliyim.

Kin ve nefretle işim yok benim.

Gönüllerdir mekânım, evim.

Ben candan, gönülden severim.

Ben öğretmenim...



Ben bir öğretmenim,

Susuzluktan kuruyup çatlayan dudakların,

Kavrulup yanan çorak toprakların,

Bin hasretle beklediği can suyuyum.

Ben garibin ,ben mazlumun umuduyum.

Yarınlar elbet benimdir, ebed benim.

Sizlersiniz benim geleceğim.

Canım ,sevgili öğrencilerim.

Minik kalbinizde, minicik bir yer isterim.

Ben “Ahmet Öğretmen “ im.

Ahmet ALPTEKİN

Son Zil

Cıvıl cıvıl ses veren koridorlar,

Neden bugün suskun, sessizsiniz?

Yoksa matem mi tutuyorsunuz ne,

Şen şakrak öten kuşlarım nerede?



Çiçek çiçek acan okul bahçesi,

Ya sen neden böyle boş ve sessizsin?

Hani çocuklar al satıp bal satardı,

Çocuklar canımıza can katardı.



Durmadan çın çın öten okul zili,

Bıktın mı . sende mi yoruldun? söyle,

Duymuyorum şakıyan şen sesini,

Mazi oldu yıllarım bundan böyle.



Biliyorum son zilin çaldığını,

Benim için bir daha çalmayacaklar,

Sesleneceğim kimse kalmadı artık,

Gitti, gelmez bir daha şen çocuklar.

Ahmet ALPTEKİN

Durnam

Nerde eşin senin yaralı durnam?

Sana da kıydılar ah ölem ölem!

Kanadım kırık, isterdim eş olam

Kimler kıydı sana ah ölem ölem!



Benim gibi ayrılmışsın yarinden

Senin gibi yaralıyım derinden

Hayır gelmez bize yaban elinden

Gel artık gidelim, gidelim durnam.



Feryadın titretti Arş-ı âlayı

Sana kıyan zalim bulur belayı

Ben de terk etmişim gayrı sılayı

Gel artık dönelim, dönelim durnam.



Yolunu yitirip döndün tersine

Bağır, kurban olam yanık sesine

Yığılıyor acı, dert, dert üstüne

Beni de, beni de al yanına durnam.



Adın geçti artık sazın teline

Uğrar isen eğer Ahlat eline

Benden selam söyle allı geline

O da benim gibi garip de durnam.

Ahmet ALPTEKİN

Ah Şu Çocuklar Şiiri