Annem Şiiri

Mihriban kaya Canım öğretmenim Gülhan Mutlu ilk önce emekli olduğun için çok üzgünüm sizi çok özledim Keşke şu an dersimize girebilsen şu an biz bizim dersimize erkek bir öğretmen giriyor adı da İsmet Avşar seni çok seviyorum öğretmenim bir ama işin güzel tarafından bakalım yedek öğretmen oldum öğretmenimin bir işi olduğu zaman öğretmen ben oluyorum sınıf birincisi oğlum 2 kere madalya kazandım efendim

Mihriban kaya canım öğretmenim sizi çok seviyorum çok aşırı aşırı seviyorum keşke bir hayal olsanız benim resmimle keşke bir sevgi olsanız sevdim de sizin o yıldızlarınız var ya beni çok mutlu ediyor çok Kadir Çan çok güzel şeye ben evet çok güzel ama şimdi senin öyle diyorsun da sen öyle diyorsun da o benim öğretmenim onun yıldızları bana ne güzel oluyor biliyor musun mutluluk veriyor gerçekten dediğin gibi vallahi çok güzel hatta okadının yüzünü biliyorum bir kızı doktor diğer kızı da mühendis galiba

kadircan valla çok güzel

selin şiir çok güzel özelliklede konusu çok güzel

Cumhuriyetle Birlikte

“Hasta” diyorlardı daha önce bizlere.

Bakın, görün ne olduk Ata’mızın izinde.

29 Ekim 1923’te cumhuriyeti kurarak

Baharı getirdik ülkemize.



Kurunca cumhuriyeti,

Bundan seksen iki yıl önce.

Halk bir dal gibi yeşerdi.

Cumhuriyetle bahar geldi.



Gelen baharla yeşerdi halk;

Bilgiler doldu, güneşler doğdu ülkemize.

Cumhuriyet oldu emanet bize .

Bahar geldi ülkemize.



Fabrikalar yoktu, dumanlar tütmüyordu.

Halk ;

Tarladan başka çalışacak yer bilmiyordu.

Yükseldi dumanlar göklere cumhuriyetle

Tarım da birden yürüdü ileriye.

Bahar geldi ülkemize cumhuriyetle.





Cumhuriyetle birlikte kadın hakları verildi.

Kadınlarımız mutluluğa erdi.

Ata’mızın izinde yürüyor.

Kadın artık hür yaşıyor.

Birlik beraberlik içinde

Bahar geldi diye.



Cumhuriyet en güzel yönetim.

İlerliyor bak ülkem benim.

Ata’mın izinde yürüyor.

Ülkem cumhuriyetle yönetiliyor.

Baharla dallar yeşeriyor.



Sevinelim coşalım.

Cumhuriyet Bayramı’nı kutlayalım.

Türkiye Cumhuriyeti’ni ilerleterek

Baharları çokça yaşayalım.

Hoş geldim ülkeme bahar.

Gülhan MUTLU

Güneşim Ben

Güneşim ben,

Uzay boşluğunun o parlak cismi.

Hani o sonsuz boşluktaki

Ateş kütlesi.

Evlatlarım var dokuz tane.

Sizleri anne ve babalarınızın sevdiği kadar,

Bende onları seviyorum.

Her biri bir parçam benim.

Sizlerin analarınızın eteklerinde döndüğünüz gibi

Dönerler çevremde.

Etrafımdan uzaklaşmalarına izin vermem

Tıpkı sizin anneleriniz gibi.



Güneşim ben;

Sizlere hayat veren ,

Üşüyeceksiniz diye

Sizleri görmeye zamanında gelen.

Hani az ısıttığım zaman

O güneşli yaz günlerini beklerken

Sizin özlemle beklediğiniz ben...

Bitkilere hayat veren ,

Havanın temizlenmesinde rolü olan,

Sizlerin:

“ Ormanların hepsini yaksak,

Onun kadar ısıtamayız dünyayı”

Dediğiniz ben...

Kemiklerinizi koruyan,

Sizlere hem hava hem sağlık veren,

Güneşim ben...

Gülhan MUTLU

Yok Olan Ormanın Öyküsü

Bir zamanlar bir yerde

Yeşillik bir alan varmış.

Fakat bu alan zamanla

Cahiller yüzünden yok olmuş.



Tarla açmak için bir cahil,

Yakmış ormanın yarısını,

Açtığı alanı tarla etmiş.

Bir iki yıl almış bol ürün,

Sonunda fakirleşince toprak,

Bu toprağı bırakıp gitmiş, çıplak.



Diğer bir cahil,

Bulamamış yakacak.

Şimdi ne yapacak?

Gitmiş ormana ,

Kesmiş bütün ağaçları.

Keserken bakmamış,

Yerine de yenisini bırakmamış.

Hangisi kolay kesilirse onu kesmiş

Ama kestikler de yaş imiş.



Atalarımız; “yaş kesen, baş keser” demişler.

Buna uymamış, uymuş cahil aklına

Kesmiş bütün yaş ağaçları

Vermiş büyük bir zarar, koca bir ormana.



Diğeri keçileri salmış ormana

Keçide gitmiş; güzel, ince filizler

Kolay bulmuş yemesini

Sonra ağaç kurumuş

Ormandan bir ağaç daha yok olmuş.



Derken güzel bir orman,

Yok olmuş aniden.

Sorunlar eklenmiş, havalar kirlenmiş.

Topraklar verimsizleşmiş.

Halk yoksul kalmış.

Gülhan MUTLU