Egemenlik Milletin
Biz misafir perveriz diye
Geldi oturdu ülkeye
Ama bizde bir yürek var ki;
Zulümle geleni istemem
Egemenliğime göz dikeni sevmem diye
Gönderdi geldikleri gibi geriye
Türk zulüm, haksızlık istemez.
Milletlerin hakkını yemez
Artık egemenlik milletin
Bu mesajımızı bütün dünyaya iletin.
Gülhan MUTLU Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Annem
Ellerim kalemleri tutup
Ölümünü yazamadı annem
Ölenler için ölüm kurtuluş derdim.
Senin için bir türlü diyemedim annem.
Ateş düştüğü yeri yakarmış.
Bizi yakıp ta gittin annem.
Boynumuzu büküp de
Başka diyarlara göçtün annem.
Telefonlarım çalınca
Sesini ararım.
Pazar günü zanneder
Hatıralara dalarım.
Gurbet elde sesin dostu.
Bir gün geldi
Bir kuş olup uçtu.
Sesini duyamaz oldum annem.
İçim yanar,
Gönlüm kanar.
Her an seni anar
Bu gözlerim hep seni arar.
Mezarına bakınca
Teneşirdeki halini anımsarım.
O açıp kapanan gözlerini
Kocaman göbeğini bakarım.
Hayalin var şimdi
O öptüğün gözlerimde.
Mektupların gelirdi
O gurbet ellerinde
Özür dileyen mektupların...
Şimdi hiçbir haber
Gelmiyor annem.
Dudakların zaman zaman
Yanaklarıma konuyor hayalimde.
Hayalimde şimdi
İçten öpen
Dudaklarının sesi.
Gurbetten eve gelince
Camlardan bakan gözlerini göremiyorum.
Kapıdan girince
Geç geldin diye
Kızaran yanaklarını öpemiyorum.
Haydi kalk ta gel.
Kucakla kızını.
Kız ,bağır
Duyur sesini.
Gülhan MUTLU
Kutsal Bir Görev
Kutsal bir görevdir öğretmenlik.
Ulusları kurtarandır onlar.
Türklüğü yaşatıp sevdiren
Sanat öğreten, öğreticidir.
Ata’nın yolunu gösterendir,
Laf dinleyen, kafa yorandır o.
Öğretmen, öğretmen
Kutsal öğretmen.
Bilgi veren, okutup öğreten,
İleri görüşlüğü belirten,
Rakiplerini akılla yenen,
Öğretmen , öğretmen,
Bilgi veren öğretmen.
Görevini severek yapan,
Öğretimi o kuvvetlendiren.
Rehberdir bilgilere, derslere,
Eğitime, öğretime her şeye.
Vecizedir sözleri onların
Öğretmen öğretmen
Canım öğretmen...
Gülhan MUTLU
Güneşim Ben
Güneşim ben,
Uzay boşluğunun o parlak cismi.
Hani o sonsuz boşluktaki
Ateş kütlesi.
Evlatlarım var dokuz tane.
Sizleri anne ve babalarınızın sevdiği kadar,
Bende onları seviyorum.
Her biri bir parçam benim.
Sizlerin analarınızın eteklerinde döndüğünüz gibi
Dönerler çevremde.
Etrafımdan uzaklaşmalarına izin vermem
Tıpkı sizin anneleriniz gibi.
Güneşim ben;
Sizlere hayat veren ,
Üşüyeceksiniz diye
Sizleri görmeye zamanında gelen.
Hani az ısıttığım zaman
O güneşli yaz günlerini beklerken
Sizin özlemle beklediğiniz ben...
Bitkilere hayat veren ,
Havanın temizlenmesinde rolü olan,
Sizlerin:
“ Ormanların hepsini yaksak,
Onun kadar ısıtamayız dünyayı”
Dediğiniz ben...
Kemiklerinizi koruyan,
Sizlere hem hava hem sağlık veren,
Güneşim ben...
Gülhan MUTLU
