İnsanlık
Seneler gelir geçer
Bir ömür böyle biter.
insan isterse neler eder.
Ömür boyu insanlığa hizmet eder.
İnsan untulmak istemezse
Bütün dünyaya hizmet etse.
İnsanlığa saygı göstererek
Birlik, düzen içinde yaşar gider.
İnsanlık için öalışmalı,
Kendini hayata adamalı.
Bunu yaparken unutmamalı
Sonsuz hayata hazırlanmalı.
İnsan ne yaparsa onu biçer.
Bir gün olur ahirete göçer.
Elbet gelir bir gün bu gün
İşe yaramaz şan, şöhret, ün.
Gülhan MUTLU Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Anadolu
Üç tarafı denizlerle kaplı.
Bir kara parçası.
Ege, Marmara,Karadeniz, Akdeniz
Biz Anadolu’yu çevreleriz.
Bir çok ulus gelmiş geçmiş.
Milyonlarca eser bırakıp gitmiş.
İşte Anadolu...
Bu kalıntılarla dolu.
Karadeniz’in hamsisi,
Afyon’un kaymağı.
Isparta’nın, Uşak’ın halısı,
Kütahya’nın çinisi,
Diyarbakır’ın karpuzu,
Akdeniz’in portakalı, muzu
İşte Anadolu.
Türlü besinlerle dolu.
Mevlana’sı, Yunus’u,
Karacaoğlu’su, Köroğlu’su
Hepsi ünlü , hepsi sevilen
Bilgileriyle, düşünceleriyle övülen.
Daha nice düşünürler yetiştiren,
Anadolu, Anadolu...
Her tarafı sevgi dolu .
Gülhan MUTLU
Ben Güneşim
Ben güneşim.
Sabahleyin pencerelerinize vurup
“Günaydın, haydi kalkın” diyorum.
Sonra sizin yüzünüzü aydınlatıp
İçinize sevinç dolduruyorum.
Ben doğmadığım zaman
Yerimi Ay’la yıldızlara veriyorum.
Ben güneşim,
Bitkiler, ben olmayınca
Havanı kirletiyor.
Evinize ben gelmediğim de
Doktorlar geliyor.
Biliyorum, beni merak edip
Uydular gönderiyorsunuz.
Ben Ay’ın ardına girince
Güneş tutuldu diyorsunuz.
Söyleyin çocuklar,
Beni siz,
Çok çok mu seviyorsunuz?
Gülhan MUTLU
Solmayacak Gül
Uzaktan bir ses:
“Verin kalpleri” diyor.
“Onlardan her şey yaparım.”
Bir eliyle tutarken kalpleri,
Diğer eliyle koruyor çevreyi.
Giremez, o elçi el varken içeri
Hiçbir kötü his, giremez gayri..
Nice akıllar gelmiş önüne
Kimisi ileri, kimisi geri
Kimisi olmuş daha ileri, kimisi olmuş ileri.
Doldurmuş kalpleri,
Barış, kardeşlik ,
dostluk ve sevgi
Çiçekler verilmiş eline,
Kimisi dağ köyünden gelmiş,
Kimisi şehirden.
Her biri bir şeyler bekler senden.
“Öğretmenim, öğretmenim” diye seslenir,
Her bir köşeden.
Daha henüz hepside gonca.
Onlara kullanacakları bilgiler verirsin bolca.
Her biri bilgi ve ışığınla,
Solmayacak gül olur sonunda.
Bunları yapan çok kişi tanıyorum ben.
Ağlarken güldüren,
Adına öğretmen diyoruz öğretmen.
Söylerken ağızları,
Sevgisiyle kalpleri dolduran.
Her fikirde sen,
Her işte, her meslekte sen.
Bizleri seven,
Yurdumu yücelten.
Senin ışığın ve sen...
Gülhan MUTLU( KARACAN)
Üşüyen bir çocuğu, ancak annenin kalbinin sıcaklığı ısıtır.( Selin MUTLU)
Gülhan MUTLU
