Eğitim Sitesi

Artık Beni Üzemizsin Şiiri

Artık Beni Üzemizsin

Gözüm senin tek resmine

Bakmamaya karar verdim

Ne ismine, ne cismine

Takmamaya karar verdim.



Bir başın kırk yoldaşınla

Çekik göz, ince kaşınla

Malum timsah gözyaşınla

Akmamaya karar verdim



Aldanıp tatlı diline

Uzaktan bakıp iline

Kınayı kanlı eline

Yakmamaya karar verdim



Yakın bilerek gönlüme

Razı olurdum ölüme

Şiiri senin bölüme

Yıkmamaya karar verdim



Desen de “asla bırakmam”

Meyilleşip sana akmam

Ve de üzmem tamam tamam!

Kakmamaya karar verdim



Ne kirazdan, ne çilekten

Ne parçadan ne bir ekten

Ne istekten ne dilekten

Çakmamaya karar verdim



Aldanıp sözün hiçine

Kalıp gecenin üçüne

Aklımı aklın içine

Tıkmamaya karar verdim



Uzak durup kemik etten

Vazgeçtim sahneden, setten

Gönlümü yakan hasretten

Bıkmamaya karar verdim



Kafama düşüyor dan dan

Sıyrılıp kaş arasından

Aşkın gerçek mecrasından

Çıkmamaya karar verdim



20 Eylül 2011

Zülfikar Yapar Kaleli

Zülfikar Yapar KALELİ Şiirleri

  

Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.

Benzer Zülfikar Yapar KALELİ Şiirleri:

Ak Ölüm?

Ruhum ruha ram olmuş, kemiğe ete değil

Gam örgülü her bakış, bekleme ki yaz gelsin.

Sevdikçe sevdim ama gönülden öte değil

Kurumuş beyaz gülüm,'zemheri' ayaz gelsin.



Mehmet can pazarında, Mehmet suskun niçin de!

Mehmet bir mesaj yazar, gecenin tam üçünde

Mehmet mezar başında, Mehmet mezar içinde

Duaya kalksın eller, ardından niyaz gelsin.



Gönüller bayrak alı, sitemler karaçalı

Bir yanım yeşil koru, bir yanım mavi yalı

Muhabbet cemindeyim, etrafım yaren dolu

Kâinata göz gezdir, sivrisinek saz gelsin.



Gül şehrini seyreden aşığa plan kurar

Aşığın zara düşer, güllere seni sorar

Sırrın okyanusunda şifreyi sevgi kırar

İzzeti ikramına, beş bin kurban az gelsin.



Asalet boynu bükük, asilde maya küskün!

Doğada üç telaşa, güneş var aya küskün.

Ferhat Şirinden ayrı, çöller Leyla’ya küskün

Ak ölüm kara giyer, akıbet beyaz gelsin.



Zülfikar Yapar Kaleli

Zülfikar Yapar KALELİ

Otuz Kırmızı Gül...

-Sevdiğim Kadına-

Güzel, otuz yıldır senin ardından

Ben koştukça sen bana el salladın.

Bir dakika gözüm çevirdiğim an

Beyaz mendil, kırmızı gül yolladın.



Gözlerini sürmeledim gök ile

Parçaları bütün ettim ek ile

Yola çıktım gökçe çiçek tek ile

Kara çaldım gocunmadın, alladın.



Can kurban eyledim sevdiğim dosta.

O dost ki can bilip otursun posta

O zaman kalır mı gönüller yasta?

Sen yeter ki “can” de, dilimde adın.



O günden bu güne bu gönül daim

Seninle var oldu, seninle kaim

Sensizlik içimde kavrulan saim

Mercan yüreğinde beni kolladın.



Ah toprağım, cihan süsüm, göz nuru

Sözlerin bal şeker, yüreğin duru

Aklıma gelmedi bunca yıl soru

İnandım, güvendim sevdiğim kadın.



Yüzüme bir kere gülmen haz olur

Seni sevdiğimi bilmen az olur

“Merhaba” diyerek gelmen yaz olur

Kaleli’nin siteminde muradın.



Zülfikar Yapar Kaleli

Zülfikar Yapar KALELİ

Adam Olmaz

Tezek yürek turp beyinden

Adam olmaz. adam olmaz

Sanki henüz çıkmış inden

Adam olmaz, adam olmaz



Yüzsüzlüğü yolda bulan

Bulduğu an kapıp alan

Hayatının tümü yalan

Adam olmaz, adam olmaz.



İlim irfan dolsa n’olur

Dergâhlarda kalsa n’olur

Malı mülkü olsa n’olur

Adam olmaz, adam olmaz



“Nur” yoluna girmiş olsun

Allaha söz vermiş olsun

Fakülteler görmüş olsun

Adam olmaz, adam olmaz



Başta sevgi kıpır kıpır

Kelebekçe uçar pır pır

Baş bulanık sapsız zıpır

Adam olmaz, adam olmaz



Ne boy belli, ne belli en

Ayaküstü yemek yiyen

Ev sırrını ele diyen

Adam olmaz, adam olmaz



Bildiğine iman etse

Kadın sana emanetse

Aklı fikri “haram et”se

Adam olmaz, adam olmaz



Karısına hor bakanlar

Gündüz gözü kör bakanlar

Er kılıklı şer bakanlar

Adam olmaz, adam olmaz.



Yırtık kafa, hantal beden

Cemaatte deve güden

Mala-mülke biat eden

Adam olmaz, adam olmaz.



Dışa karşı sessiz kuzu

Evde kaçar zıpır dozu

Gecelerin uykusuzu

Adam olmaz adam olmaz



El âleme melek kafa

Karısına şelek kafa

Yanı yırtık elek kafa

Adam olmaz adam olmaz



Küfür eder ecdadına

Namaz kılar din adına

Güç kullanır bir kadına

Adam olmaz adam olmaz



Gönlü, dili göre benlik

Akıl fikir eve şenlik

Sokma akıl iki günlük

Adam olmaz adam olmaz.



Bakılınca “adam” denen

Tekme tokat başa binen

Kendi sözünü beğenen

Adam olmaz, adam olmaz.



Boyu kavak, geven çatlak!

Ana baba söven çatlak!

Karısını döven çatlak!

Adam olmaz, adam olmaz



Zülfikar Yapar Kaleli

Zülfikar Yapar KALELİ

Artık Beni Üzemizsin Şiiri