Aşık Ali'ye Cevap Şiiri

Merhum Aşık Ali'nin oğlu Merhum Karakoç keşke önce Aşık Ali'nin şiirini arkasından da kendi cevabını yayınlasaydı. Konu bütünlük kazanırdı.

VEYSEL CERİT Yorum yaptığını zanneden şeyma.
Bence kafan güzel sakına ayma.
Karakocum şeymayı insandan sayma.
İnsan olanlar zaten belli eder kendini

zeynep bence anla konuyu sonra ve yaz bu kadar kolay ve içinden gelen en güzel şeyi yaz şiir yazmak böyle bişey

adnan deniz şeyma..önce şiiri anla.sonra şairi tanı.soyismini dahi yazmamışsın...eleştirin çok boş....

vermek istemiyorum taş gediğine bu kadar oturur
Kasım KAPLAN'ı tebrik ediyorum.
şeyma adlı kişiyi de kınıyorum.
(adını büyük yazmaya dahi değer bulmuyorum)

Kasim KAPLAN Ne bu muhteşem şiire, nede üstad şairine yorum haddimi aşar ama.. yukarda yorum yapan Şeymaya bir çift sözüm var..
Köylü bu milletin efendisidir,
KARAKOŞ şiirin mühendisidir.
Ama bu üstada saldıran Şeyma,
Kör kütük cahilin ta kendisidir

şeyma bence biraz köylü dilinden yazmış heralde kendisi köylü...hihihihi...

Ben

Ben: Karlı dağların deli rüzgarı

Ben: Tozlu yolların demirbaşıyım

Ben: Suyu kurumuş sevgi pınarı...

Ben: Toprak bekçisi, mezar taşıyım



Ben: Hep yıllar yılı kanayan çıban

Ben: Fikir sürüsün yitiren çoban

Ben: Hayal peşinde çarıksız taban

Ben:Gurbet ağzında bulgur aşıyım



Ben: Çürük bir gemi aşk denizinde

Ben: Yağmur damlası dostun izinde

Ben: Yanıp kül oldum aşkın közünde

Ben: Karasevdanın dert yoldaşıyım



Sen: Koyu düşmanım yersiz gülüşe

Ben: Düşüvermişim bitmez bir düşe

Ben: Bıldır ağlarım bu yıl ölmüşe...

Ben: Bensiz duyunun ilk savaşıyım



Ben: Gönlü aklına uymayan deli

Ben: Az düşünceden doymayan deli

Ben: Beni ben diye saymayan deli

Bırakın ben benden uzaklaşayım

Abdurrahim KARAKOÇ

Aşık Ali'ye Cevap

Önce selamına, aleykümselam

Şiirli mektubu aldım bilesin...

Borçlu kul koymasın cihanda Mevla'm

Yazıp cevabını saldım bilesin...

***

Gelen misafirin yeri başımdır;

Sormuşsun söylerim, dert yoldaşımdır

Sevgi; ruhum, madde; mezar taşımdır

Şekili manaya böldüm bilesin...

***

Giydim bir ateştir, aşkın örtüsü;

Sorulmaz ölçüsü, olmaz tartısı

Benim tek düşmanım küfür ordusu;

On beş sene kılıç çaldım bilesin...

***

Rağbetim olmadı şöhrete şana

Muhtacım her zaman ilmi irfana

Derime tuz sermek yakışmaz sana

Hem acıdım, hemi güldüm bilesin...

***

Hakikatin sırrı:Hükmü hakikat...

Makam söze sığmaz, mekan iki kat...

Dalıp tefekküre eyle tahkikat,

Yağdı Ab-ı Rahmet, doldum bilesin...

***

Kamil işi değil öğünmek, kibir;

Nimete şükür var, belaya sabır...

Arkada bol günah, önde dar kabir...

Temiz doğdum kirli öldüm, bilesin...

***

Doksan dokuz mağlup aşık yüz olsun;

Beni de say, gedik rakam düz olsun;

Hangi dersi vereceksen öz olsun

Kırk sene sınıfta kaldım, bilesin...

***

Bilirim doğmuşum ölmek üzere

Görevim doğruyu bulmak üzere...

Mahşerde imtihan olmak üzere,

Dünyaya ders için geldim bilesin

***

Severim, okşarım darılır sanma!

Vaktim az, yazmaktan yorulur sanma!

Daha derinlere inerdim amma

Aha burda karar kıldım bilesin...

Abdurrahim KARAKOÇ

50. Yıl Hesabı

Bağladım nefsimi zincir yulara

Dünyayı duvara astım gel de gör

Rahatı huzuru attım kenara

Çileyi bağrıma bastım gel de gör



Yürüdüm sel oldum, durdum göl oldum

Mazluma, mağdura kıvrak dil oldum

Zulüm sıcağında serin yel oldum

Yürekten yüreğe estim gel de gör.



Sonu hatırladım, ilki duyunca,

Kula kul olmadım ömür boyunca!

Hakkın zehrini içtim doyunca

Batılın balına kustum gel de gör.



Ülfetim olmadı iriler ile

Ağıla girmedim sürüler ile;

Ölümden korkmayan diriler ile

Selamı, sabahı kestim gel de gör.



Aşk ceylanı emzirince sütünü

Taşa çalıp, kırdım benlik putunu

Düşmanımdır inkârcının bütünü

Allah dostlarıdır dostum gel de gör.



Bazı kötülüğü kovdum elimle

Bazı kötülüğü yerdim dilimle

Gücüm yetmeyince kendi halimle

Haksıza buğzettim, küstüm gel de gör.



Çıkar için laf davulu çalmadım

Hiçbir yerden makam, rütbe almadım

Bildimse söyledim, korkak olmadım

Bilmediğim yerde sustum gel de gör.

Abdurrahim KARAKOÇ