Aşkın Beni Benden Etti
Deli etti,
Veli etti,
Aşkın beni,
Benden etti.
Bir kuş etti,
Seyrettirdi,
Aşkın beni,
Benden etti.
Bülbül etti,
Söylettirdi,
Aşkın beni,
Benden etti.
Sevgi kokan,
Bir gül etti,
Aşkın beni,
Benden etti.
Sular gibi,
Akar etti,
Aşkın beni,
Benden etti.
Hakk adını,
Anar etti,
Aşkın beni,
Benden etti.
Rüzgâr gibi,
Eser etti,
Aşkın beni,
Benden etti.
İlden ile,
Gezer etti,
Aşkın beni,
Benden etti.
Ne söylerim,
Bilmez etti,
Aşkın beni,
Benden etti.
Kalem etti,
Kâğıt etti,
Aşkın beni,
Benden etti.
Okyanus’u
Yûnus etti,
Aşkın beni,
Benden etti.
Yûnus kokan,
Dünya etti,
Aşkın beni,
Benden etti.
Bir sır etti,
Mısır etti,
Aşkın beni,
Benden etti.
İlim etti,
Hilim etti,
Aşkın beni,
Benden etti.
Âlim etti,
Halim etti,
Aşkın beni,
Benden etti.
Sürur verdi,
Huzur verdi,
Aşkın beni,
Benden etti.
Özüm etti,
Sözüm etti,
Aşkın beni,
Benden etti.
Bulut etti,
Yağmur etti,
Aşkın beni,
Benden etti.
Tek ses etti,
Nefes etti,
Aşkın beni,
Benden etti.
Bir nur etti,
Pür nur etti,
Aşkın beni,
Benden etti.
Hikmet etti,
İbret etti,
Aşkın beni,
Benden etti.
Fikir etti,
Zikir etti,
Aşkın beni,
Benden etti.
Kitap etti,
Hitap etti,
Aşkın beni,
Benden etti.
Şâir’ül İslâm Yûnus Kokan
Yûnus KOKAN Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Enes Bin Nadr
Uhud Savaşı…
Ve savaşın en kızgın anı,
Bedir’den sonra ikinci bir mağlubiyeti tadan müşrikler,
Gerisin geri kaçmakta idiler.
Fakat bu henüz kesin bir zafer değildi;
Dönemeyecekleri bir noktaya dek,
Müşriklerin takibi, savaşın gereğiydi.
Müslümanlar bir an bunu unuttular,
Ganimet toplamaya koyuldular,
Ve Ayneyn tepesindeki okçular,
Ne olursa olsun mevzilerini terk etmemesi gereken o okçular…
Savaşı kazandık diye heyecana tutuldular,
Verilen emri nisyan ile ganimete koştular.
Derken savaşın seyri değişti,
Güzide sahabe Mus’ab bin Umeyr şehadete erişti.
Meşhurdu onun Resûlullah’a benzerliği.
Onu şehit eden zannetti ki o Resûlullah idi;
Çıktı müşriğin biri dağ başına,
Muhammed öldürüldü diye başladı haykırışa.
Bunu duyan sahabeler düştü telaşa;
Resûlullah öldüyse,
Savaşmanın ne anlamı var?
Akıllarda şimdi bu düşünce var.
Ve savaşın seyrini değiştiren sahabe…
İşte Enes bin Nadr!
Atıldı savaş meydanına,
Haykırdı doya doya:
‘‘Öldüyse Resûlullah,
Bakidir Rabbimiz Allah!
O öldürüldüyse ne anlamı var yaşamanın?
Haydi onun şehit olduğu dava uğruna çarpışalım!
Ve biz de onun gibi şehit olalım!’’
Onun bu haykırışı,
Oldu mü’minlerin yeniden canlanışı.
Enes bin Nadr denize dalar gibi daldı,
Müşriklerin tam ortasına,
Kanının son damlasına dek çarpışmada kaldı,
Seksen kılıç ve mızrak darbesi aldı.
Savaş sonunda şehitlere bakıldı,
Enes’in kim olduğu anlaşılmadı.
Onu ancak kız kardeşi Rubeyyi
Parmağındaki bir işarete bakarak tanıdı.
Bu yüce kahramanı Kur’an övgüyle anlattı.
Şâir’ül İslâm Yûnus Kokan
Yûnus KOKAN
Fark Etmez Payımızda Yazan
Ey menfî milliyet hastalığına kapılmış gâfil insan!
Mîzanı kaybetmemeli lisan,
Biz önce Müslüman’ız,
Sonra Türk’üz.
Biz önce Müslüman’ız,
Sonra Kürt’üz.
Biz önce Müslüman’ız,
Sonra Arab’ız, Fars’ız, Çerkez’iz, Laz’ız...
Fark etmez payımızda yazan,
Zîra, ortak paydamız İslam.
Bu şuurla yaşamalı Müslüman.
Şâir’ül İslâm Yûnus Kokan
Yûnus KOKAN
Aklın Ermez Mi Haşre?
Yaklaşıyor kıyamet,
Sen haşri zikret!
Aklı olana ibret,
Derya dolusu hikmet.
Aklın ermez mi haşre?
Bak misaldir çekirge,
Toprak altında kalır,
O tohum yatırılır.
Zaman zamanı alır,
Uzun bir süre kalır,
Topluca çıkarılır,
Yeryüzüne dağılır.
Şâir’ül İslâm Yûnus Kokan
Yûnus KOKAN
