Güçlü olan aşk istersin, sanki taştan bir kale.
Onun temelleri, çok sağlam olsun, hep istersin.
Sevilmeyi beklersin, alsın dersin, beni kale.
Masalsı bir aşkın, kahramanı olmak istersin.
Yıkılır aşklar, bak, temelleri zayıf olursa.
İnsan, sevildiğini anlar, dengini bulursa.
Ah almamak için, yalancı aşklara, bulaşma.
İnsan bir daha giremez, yürekten kovulursa.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Arıyorsan, yaradanı.
Ağaca, kuşa bak, anla.
Uçan kuşun kanadını.
Gör ve al sen ibretini.
Bak, çiçeğe ve böceğe.
Bunlar nasıl türediler ?
Ağ dokuyan örümceğe.
Nasıl bunu öğrendiler?
Canlıya rızkı kim verir?
Kafa yor ve biraz anla.
Düşün ki buz neden erir?
İdrak edersin zamanla.
Yaradan var da ve yokta.
Yaradan az da ve çokta.
Yaradan en çok yürekte.
Yaradan bak iyilikte.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
Ey pek kibirli insan!
Dönüp kendine baksan.
Bir eleştiri yapsan.
İç dünyana bir dönsen.
Hamsın, biraz olgunlaş.
Hızlısın biraz yavaş.
Nedir hep bu telaş ?
Kendinle olan savaş ?
İnsanlık zor zanaat.
Et hep aza kanaat.
Bu yolda geçer saat.
Hep bizdedir kabahat.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
Rabb'im, sen ilaç olursun bu derde.
Nerede?, beni seven o kız nerede?
Bu aşk, beni düşürdü binbir derde.
Aşkın tabibi yokmuş ey canım.
Gelde kapansın hiç onulmaz yaram.
Kalmadı ki, cebimde de beş param
Sen ilacımsın, gel göğsüme saram
Bu aşkın hekimi yokmuş ey canım.
Acılar, dertler, bitmek bilmiyor.
Gül yüzün, hayalimden yok gitmiyor.
İçimdeki bu sevda, hiç bitmiyor.
Bu aşkın tabibi yokmuş ey canım.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL