Felsefe
Söz tutulur, verilirse.
Su yutulur, az serinse.
Aç doyrulur, çok gelirse.
İnsan sever, güvenirse.
Yaşlanırız, biz zamanla.
Paslanırız, bosşak anla.
Övünürüz, biz mekanla.
Döveriz derdi, havanla.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Kibirli İnsan
Ey insan! bak sende ki kibire.
Sonunda konacaksın, kabire.
Neden küçük görürsün, her şeyi?
Günaha boğuldun sen, habire.
İnsan olmak, bize büyük nimet.
Vardır mutlaka, bunda bir hikmet.
Mevla bak, akıl bahsetmiş sana.
Kullan, vardır bunda bir ganimet.
Oldum deme, piştim deme, hemen.
İyi olsun, ruhunda egemen.
Hayatta öğrenci ol , sürekli
Bilgi olsun sana, tek öğretmen.
Sen on düşün, bir söyle sözleri.
İnsanın, yalan olmaz gözleri.
Efendi ol, incitme kimseyi.
Unutma!, içindeki tözleri.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
Sevgini Göster
Bak, kanseri bile yenerken sevgi.
O zaman neden olur, sevgisizlik?
İnsanın, hoşuna giderken ilgi.
O halde, neden ki bu ilgisizlik?
Verin sevginizi, birbirinize.
Hep gülümseyin, sevdiklerinize.
Herkes hayranlık duysun, ilginize.
Sevgi ekilsin, yüreklerinize.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
Amcaoğlu
Bazen, o bir, akraba gibidir.
Bazen de, sanki, kardeş gibidir.
Amcamdan bize, yadigar kalan.
Amcaoğlu, adamın dibidir.
Düğünlerde ve cenazelerde.
Bayramlarda ve mutlu günlerde.
Görüşürüz biz, candan yürekten.
Amcaoğlu, sıkı dost gibidir.
Amca, baba yarısı, demektir.
Amca oğlu da, kardeşimizdir.
Zor günümüzde, o koşar, gelir.
Amcaoğlu, hep candan biridir
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
