Azap Gülü
Gönül ne gezersin, sessiz dağlarda;
Acı poyraz gibisin, esip gezersin!
Kimi layık gördün oy of ömür tahtına;
Bir zalım ardından, koşup gidersin?
Felek tuzak kurar, kader yoluna!
Ağyar dersin el olur, gider zoruna.
Kerem gibi yanma oy of aslı uğruna;
Kül olur yeller de, tozar gidersin!
Azap gülü gibisin, gurbet eller de:
Baykuş gibi kalma, viran hane de.
Beyhude gezme oy of ıssız çöllerde;
Bir gün bir yerde çürür gidersin!
Engine de deli- deli gonüm engine!
Gel gidelim, dost eline yurduna.
Ağyar ferman yazar oy of cana kastine;
Kadere talihe, küser gidersin.
Hanifi OKYAY 18.11.2021 / 11:00
Hanifi OKYAY Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Etme Yalan Dünya
Dolu vurdu gör dallarımı
Erken bozdum bağlarımı
Nolur bugün saçlarımı
Yolma benim yalan dünya.
Ne mal verdin nede bir yar
Bir yanım yokuş bir yanım yar
Dolandırıp da diyar diyar
Yorma beni fani dünya.
Bir belasın sen başımda
Kan oldun gözyaşım da
Gece gündüz her mekan da
Yerme beni yalan dünya.
Bugün dünden de beterim
Arşa çıktı dert kederim
Tutmaz oldu gör dizlerim
Yorma beni fani dünya.
Yunus gibi aşk özümde
Hiç bir şeyin yok gözümde
Bir kor gibi can evimde
Yanma benim yalan dünya.
Sen bir hansın gelen gider
Ateş varsa duman tüter
Kul okyayım artık yeter
Yorma beni fani dünya.
(Bestelendi)
Hanifi OKYAY 04.10.2018 / 14:40
Hanifi OKYAY
Aşka Ne Deyim
Aslına çekermiş insanın özü!
Kendini bilmeyen kula ne deyim?
Dikenler bürümüş her bir yanını;
El ayak basmayan yola ne deyim?
Kusurlu bulmuşlar feleğin çarkını!
Sular akıp bulmaz mı kendi arkını?
Sözünden anlarsın insanın farkını;
Edep ar bilmeyen söze ne deyim?
Ellerin yurdunda garip kalmışım!
İşte bu yüzdendir belalı başım.
Düşerken gözümden kan ile yaşım;
Bir hatır sormayan dosta ne deyim?
Kul Okyay yorgun yolun sonunda!
Her zaman yaslıydı eli koynunda.
Bir yar bulamadı kendi huyunda;
Vuslatı olmayan aşka ne deyim?
Hanifi OKYAY 08.02.2019 / 15:03
Hanifi OKYAY
Gitti
Gönül seyrana çıkmış da dağlar başına;
Bağında gülleri açmadı gitti.
Ömrüm sefalet içinde geçti de benim;
Kör talih kapımı canım çalmadı gitti.
Bastığım topraklar kaydı da altımdan
Tomurcuğum kuruyup düştü dalımdan,
Ne arayıp ne soran oldu halımdan;
Kader hiç yüzüme canım gülmedi gitti.
Uzadı yollarım da bitmek bilmedi.
Felek listesinden adımı bir an silmedi
Hep bekledim! Ama ey dost kimse gelmedi...
Gönül dağında karım canan erimedi gitti.
Okyayım bulanık sel gibi coşup çağladın!
Eller sefasını sürdü Ya dost de ağladım
Hep kendim çaldım yaren kendin oynadım
Gönül sazım düzen canım tutmadı gitti.
Hanifi OKYAY / 21,06,2011 / 11:18
Hanifi OKYAY
