Senin İçin Ağlamıyorum
Kestim ümidimi,ben gayrı senden!
Dönüşü yok, bu gidişin biliyorum.
Bu özlem inan ki, ölümden çetin;
Bu ayrılık neden oldu anlamıyorum.
Sen benimdin, benim sevdiğimi'din.
Yollarına ser koyup, gül serdiğim'idin.
Her sevdim diyene artık,inanmıyorum;
Senin için bile canım, ağlamıyorum.
Bir neden göstermeden,çıkıp gittin!
Bunca yıllık sevdamızı,silip tükettin.
Bu büyük sevdamıza sen,yazık ettin;
Adın gibi cismini de, tanımıyorum.
Sen hayata tuttuğum,tek dalım'idin.
Sözüm de tek perde, efkarım'idin.
Hak ettiğin gibi yaşa,acımıyorum;
Senin için artık canım,ağlamıyorum.
(Bestelendi)
Hanifi OKYAY 29.10.2018 / 16:15
Hanifi OKYAY Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Emmioğlu
Zaman mı değişti yoksa insanoğlu mu?
Biz ne olduğumuzu unuttuk be emmioğlu.
Çağ mı atladık yoksa geri mi gittik!
Biz kim olduğumuzu unuttuk be emmioğlu.
Yaban elde hemen tanışıp kaynaşır’idik;
Acı soğan ile kuru ekmeği bölüşür’idik,
birlikte ağlayıp birlikte güler’idik;
Şimdi bacı gardaş düşman olduk emmioğlu.
Ayıptır söylemesi herkes kuyu kazıyor;
Nimet çok geldi yiyip-yiyip de azıyor!
İnsanlar cin olmadan adam çarpıyor;
Hakkı hukuku unuttuk be dayıoğlu.
Herkes neşrediyor ne yiyip içtiğini
Bebeler kendisi giyiyor kendi seçtiğini
Cılız diye köylü bile biçmiyor ektiğini
Biz Rahman'a şükrü unuttuk be emmioğlu.
İnsan onuru satılık bir paket makarnaya!
Reçberimin yüzü yok! Gidemiyor tarlaya;
Sümüklü bu ne iğrenç bir şey diyorlar bamyaya
Biz kaderi kısmeti unuttuk be halaoğlu.
Abdest'i namazı -niyazı askıya aldık,
Kur'an-ı torbalayıp duvara astık;
Oruç'u zekat’ı kazaya sefere saydık:
Biz dini İslam-ı da unuttuk be emmioğlu.
Hiç saygı kalmadı ana ile babaya!
Çok menfaatler girdi gardaş ile araya,
damlar da yatar iken sımaz olduk saraya;
Biz aile bağlarını da kopardık be emmioğlu.
Nacizane birazcık dukundum gönül telinize.
Bir çareyim sığınmak istedim merhametinize.
Kul Okyay inanın muhtaç tatlı dilinize.
Biz sevgiyi, saygıyı da mı unuttuk be emmioğlu?
Hanifi OKYAY 27,03,2013 /14:30
Hanifi OKYAY
Gonümün Yerisin Sevdiğim
Ne yaprağın dökülsün, ne gülün solsun!
Hilalin batarken, güneşin doğsun.
Sana gelen bütün,dert benim olsun;
Şu garip gonümün,yeri'sin sevdiğim.
İstemem zülfüne,düşmesin aklar.
Hep gülsün,gözünden akmasın yaşlar.
Kıskansın seherde ötüşen kuşlar;
Şu garip gonümün,varısın sevdiğim.
Şeyda bülbül'ümsün,gonüm kafeste!
Yoluna sereyim,gül deste-deste.
Kul Okyay der ki! En son nefeste;
Bu garip gonümün,yari'sin sevdiğim.
Hanifi OKYAY 21.09.2018 / 11:50
Hanifi OKYAY
Felek Derdin Ne Senin
Neyine dokundum, neyine karıştım?
Felek benim ile derdin ne senin?
Şu fani dünyayı, dar ettin bana!
Felek benim ile derdin ne senin?
Gönül her cefayı, kardan sayar:
Gelmedi ömrüme, bir gün bahar!
Her gün derdime bir dert katar;
Felek benim ile derdin ne senin?
Yol etti göz yaşım yanağıma!
Meyil etmedin benim ikrarıma:
Dönüp bakmazsın hiç feryadıma;
Felek benim ile derdin ne senin?
Hanifi OKYAY 15.04.2009 / 15:00
Hanifi OKYAY
