Gel Gayrı Gel Şiiri

Gönül Vurgun Yedi

Gönül vurgun yedi dostun elinden!
Arayıp da sormaz zalım halimden.
Ben bıktım usandım elin dilinden;
Dost sineme hançer vurduktan sonra.

...Eylen turnam eylen, kendini yorma.
...Sende ben gibi aşk oduna yanma.
...Her selam vereni dostundur sanma;
...Hüseyin Ker'bela da kaldıktan sonra.

İnsan sevdiğine böyle mi yanar...
Kanar yürek yaram, sol yanım sızlar.
Güllerin dalına kargalar konar;
Dost bağıma gazel düştükten sonra.

...Kul Okyay bu dünya,zalımın dünyası.
...Aslı hanı yakmış,keremin sevdaı.
...Söyle nereye gittin, başımın belası...
...Beni onulmaz derde saldıktan sonra.

Hanifi OKYAY 15.01.2020 / 11:06

Hanifi OKYAY

Yaşıyorsun Bu Hayatı

Çekilen her çileye inat,
Sesin ile yankılandı kainat.
Sonsuzluğa açmışken kanat,
Sen, yaşıyorsun bu hayatı.

***Her şey boş, her şey dalavere!
***Dil yarasına yokmuş çare:
***Ne borcun var ki kadere?
***Yaşıyorsun, sen bu hayatı.

Bir dilbere kul olmuşsun!
Ta yürekten vurulmuşun:
Dalgalanıp, durulmuşun;
Sen, yaşıyorsun bu hayatı.

***Yarın gayip, bir ahir zaman!
***Kafa o biçim, duman-duman:
***Ömür dediğin nedir ki aman;
***Yaşıyorsun, sen bu hayatı.

Hayat kurşun, kışın ayazında!
Sevda göçmen kuşun kanadında:
Ömrünün bu son baharında;
Sen, yaşıyorsun bu hayatı.

***Alem buysa kral sensin!
***Boşu gönder, dolu gelsin:
***Boş ver kıymet bilmez bilmesin;
***Yaşıyorsun, sen bu hayatı.

Hanifi OKYAY 15.08.2019 15:30

Hanifi OKYAY

Gel Gayrı Gel

Yokluğun yetti bu canıma
Har düştü gönül bağıma
Yar ben senin sıcağına
Hasret kaldım, gel gayrı gel.

Yetmez mi? Yar çektiklerim
Senin için bütün dileklerim
Sabah akşam yol beklerim
Göz yaşım kurudu, gel gayrı gel.

Döndü evine kurdu kuşu
Tembihledim dağı taşı
Yanar yüreğimin başı
Kor olmadan, gel gayır gel.

Hicranım artar günden güne
Bülbülün hasret kaldı gülüne
Bu Okyay dünyadan ahirine
Göç etmeden, gel gayrı gel.

Hanifi OKYAY 13.12.2017 / 15:30

Hanifi OKYAY