Gel Gayrı Gel Şiiri

Aşka Ne Deyim

Aslına çekermiş insanın özü!
Kendini bilmeyen kula ne deyim?
Dikenler bürümüş her bir yanını;
El ayak basmayan yola ne deyim?

Kusurlu bulmuşlar feleğin çarkını!
Sular akıp bulmaz mı kendi arkını?
Sözünden anlarsın insanın farkını;
Edep ar bilmeyen söze ne deyim?

Ellerin yurdunda garip kalmışım!
İşte bu yüzdendir belalı başım.
Düşerken gözümden kan ile yaşım;
Bir hatır sormayan dosta ne deyim?

Kul Okyay yorgun yolun sonunda!
Her zaman yaslıydı eli koynunda.
Bir yar bulamadı kendi huyunda;
Vuslatı olmayan aşka ne deyim?

Hanifi OKYAY 08.02.2019 / 15:03

Hanifi OKYAY

Anne

Sensiz geçen yıllarımı saymadım!
Unutursam diye korkuyorum anne.
Açık bırakmıştım odamın kapısını
Sesizce bekledim gelirsin diye anne.

Başımda dolanıyor kara bulutlar
Günden güne tükeniyor umutlar
Başındayım ya ses vermiyor taşlar
Uzat ellerini elimden yine tut anne.

Gam yüklüyüm yola vurdum kendimi
Yoldum üzerinde ki biten dikenlerini
Ama bugün de öpemedim yine ellerini
Ağlamıyorum sen üzülme diye anne.

Neyleyim gardaş kadir-şinas bilmiyor
Bu yürek’e bu gün bu beden dar geliyor
Göğsüm aldığı nefesi bu gün zor veriyor
Kimse senin gibi içten gülmüyor anne.

Hanifi OKYAY 13,05,2018 / 05:10

Hanifi OKYAY

Gönül Vurgun Yedi

Gönül vurgun yedi dostun elinden!
Arayıp da sormaz zalım halimden.
Ben bıktım usandım elin dilinden;
Dost sineme hançer vurduktan sonra.

...Eylen turnam eylen, kendini yorma.
...Sende ben gibi aşk oduna yanma.
...Her selam vereni dostundur sanma;
...Hüseyin Ker'bela da kaldıktan sonra.

İnsan sevdiğine böyle mi yanar...
Kanar yürek yaram, sol yanım sızlar.
Güllerin dalına kargalar konar;
Dost bağıma gazel düştükten sonra.

...Kul Okyay bu dünya,zalımın dünyası.
...Aslı hanı yakmış,keremin sevdaı.
...Söyle nereye gittin, başımın belası...
...Beni onulmaz derde saldıktan sonra.

Hanifi OKYAY 15.01.2020 / 11:06

Hanifi OKYAY