Eşkıya bastı gönül kalemi
Yıkıldı gurur denen surlar
Çeri başları yorulmuş gibi
Bekliyor beni kanlı mezarlar.
Burhan KADAH
Eşkıya bastı gönül kalemi
Yıkıldı gurur denen surlar
Çeri başları yorulmuş gibi
Bekliyor beni kanlı mezarlar.
Burhan KADAH Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Eşkıya bastı gönül kalemi
Yıkıldı gurur denen surlar
Çeri başları yorulmuş gibi
Bekliyor beni kanlı mezarlar.
Burhan KADAH
Güzel bir yâre düştüm ben ki aşkımdan sefîl oldum
Mükerrem bir nîgar sandım, gûlam düştüm gâfil oldum
Teayyüş kâmı aldım ki câlibtir o can güdaz
Sanırsın sen, ölümden ayrı kaldım, müstakîl oldum.
Garâip bir bedîa ki efsünkâr bulursun hep
O efsunkâr ki zulmettikçe aklımdan zâil oldum.
Giriftârın figân eyler yakışmaz gülruya mihnet
Yeter zulmun cefân, dertlerle ben enîs-i dîl oldum
Nihandır hep nigâhlar yarda, Burhan sezdi çün belli
Vefasız yâr yüzünden, ben de zalimden zelîl oldum.
Burhan KADAH
Ateş değil güneş değil
Aşktır beni böyle yakan
Ata değil kardeş değil
Bu sevdadır beni yıkan
Sarar gibi bir öksüzü
Sardı beni bu sıcaklık
İçimde bir dinmez sızı
Küle döner aşktan yanık
Dellen gönül sallan gönül
Durma durma düşün gönül
Güller gibi dallan gönül
düştü başın gönül.
Sussam içim parçalanır
Tutuşur da yanar dilim.
Durmaz yürek kıpırdanır
Bu aşk deli eder halim.
Anarım hep gündüz gece,
Geceleri Gün Eden’i
Sonsuzluğu düşündükçe
Kul ediyor bu aşk beni.
Burhan KADAH