Ben Sana Küstüm
Tükendi dermanım, kalmadı güçüm!
Yar seni seveli, of-of yanıyor içim.
Seni ölesiye zalım, sevmek mi suçum?
Daha sormam seni, ben sana küstüm.
Tuz basar yaramı, dağlar giderim
Mansur gibi yar-yar, ağlar giderim
Yırtıp resmini, canan yakar giderim
Daha anmam adını, ben sana küstüm.
Diyarı gurbeti, yar-yar, mekan tutarım!
Bilmem nerelerde of-of, yatar kalkarım.
Seni sevdim diye zalım, isyankarım;
Daha sormam seni, ben sana küstüm.
Varsın bağlarında, çiğdemler açsın!
Varsın ak göğsüne, zülfünü salsın.
Kul Okyay sarmadı. varsın el sarsın;
Daha anmam adını, ben sana küstüm.
Hanifi OKYAY 27.07.2018 /23:00
Hanifi OKYAY Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Hoşça Kal
Bilmem kaç yıllık ise içtim kadehinden
Ben gidiyorum hayatım sen hoşça kal
Senin olsun bütün o ihtişamın
Ben gidiyorum hayatım sen hoşça kal
Deremedim has bahçedeki gülünü
Sert vurdu kader erken büktü belimi
Söyle ne olur başın arşa değdi mi
Ben gidiyorum hayatım sen hoşça kal
Sanma ki sana kalacak bu güzelliğin
Kader de ne yazılı ne var bilmediğin
Senin hayatın ise elbet vardır bildiğin
Ben gidiyorum hayatım sen hoşça kal
Kul Okyay rüzğarın önünde yaprak
Kel başı taramıyor şimşir tarak
Bu yolun sonu elbet kara toprak
Ben gidiyorum hayatım sen hoşça kal
Hanifi OKYAY / 10,03,2013 / 11:39
BESTELENDİ:
SÖZ : Hanifi OKYAY
Müzik ve beste: Şevki OKYAY
Hanifi OKYAY
Zalim Geceler
Kuruyan yaprak misali,ömür tükendi.
Ne ışıklar göründü,ne giden geri geldi.
Üstelik ızdırabım bitmek bilmedi;
Düşlerime gem vurdu,zalim geceler.
Tanrım bu duygularla sabah olmuyor.
Bir dost çıkıp da hatır sormuyor.
Artık meyler bile teselli vermiyor;
Ömrümü talan etti zalım geceler.
Bu gecenin de dünden kalmadı farkı.
Ağır aksak dönüyor şu feleğin çarkı:
Her yer feryat figan,kulağımda yankı;
Vurdukça vuruyor zalim geceler.
Ne isyanım bitiyor,ne de bu elem:
Kaderimde yazılı huzur var mı?Bilmem!
Ne zaman bitecek,Tanrım bu çilem?
Cehennem narı gibi,zalim geceler.
Hanifi OKYAY 12.09.1997 / 23:35
Hanifi OKYAY
Gönül Yetmez Mi
Bakta gör halimi neyledin bana!
Şu perişan halim, gönül yetmez mi?
Sen neler getirdin? Bu garip başıma!
Saçlarımı yolduğum, gönül yetmez mi?
Aular içtim-içtim, şerbet diyerek.
Nasıl düştün sevdaya, aşkı bilerk?
Dipsiz bir kuyuda, içini çekerek;
Sesizce ağladığın, gönül yetmez mi?
Acımadan geçip gitti, vefasız yıllar!
Söyle sana ne etti, bu garip ihtiyar?
Söyle gönül bana, sana kim yanar?
Kimsesiz kaldığım, gönül yetmez mi?
Kul okyay der ki! Giden gelmiyor!
Kara sevdaya düşen, iflah olmuyor.
Bu dünya da dengi, dengini bulmuyor;
Aslı gibi yandığın, gönül yetmez mi?
Hanifi OKYAY 10,05,2018 / 11:00
Hanifi OKYAY
