Gönül Yetmez Mi
Bakta gör halimi neyledin bana!
Şu perişan halim, gönül yetmez mi?
Sen neler getirdin? Bu garip başıma!
Saçlarımı yolduğum, gönül yetmez mi?
Aular içtim-içtim, şerbet diyerek.
Nasıl düştün sevdaya, aşkı bilerk?
Dipsiz bir kuyuda, içini çekerek;
Sesizce ağladığın, gönül yetmez mi?
Acımadan geçip gitti, vefasız yıllar!
Söyle sana ne etti, bu garip ihtiyar?
Söyle gönül bana, sana kim yanar?
Kimsesiz kaldığım, gönül yetmez mi?
Kul okyay der ki! Giden gelmiyor!
Kara sevdaya düşen, iflah olmuyor.
Bu dünya da dengi, dengini bulmuyor;
Aslı gibi yandığın, gönül yetmez mi?
Hanifi OKYAY 10,05,2018 / 11:00
Hanifi OKYAY Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Yemin Olsun
Aslında yanıp-yanıp, küle döndüm!
Varsın essin rüzgarlar, korun kalmadı.
Çoktan gömdüm o aşkı, kara toprağa;
Daha senin bu gönülde, yerin kalmadı.
Söyle zalım, o zaman ne istedin benden?
Kanıyor'ken yüreğim, tam kırk yerinden:
Babam çıkıp gelse de, bil ki kabir'inden;
Onun bile söyleyecek, sözü kalmadı.
Ne hayalim'sin artık, ne de hülyam!
Ne sitemimsin benim, ne de beddua'm.
Baştan yazdım kaderimi, değişti dünyam;
Yemin olsun bu gönülde, yerin kalmadı.
Hanifi OKYAY 11.08.2020 / 16:30
Hanifi OKYAY
Bir Teselli Ver
Kıyametler kopuyor yaralı kalbimde!
Senin içindir bu akan gözyaşlarım.
Çoktandır ben bende değilim inan,
Bir teselli ver bir tebessüm et
Kırılan gururuma.
Hayal dahi etmezdim bu günlerin geleceğini;
Keşke diyorum duymasalardı kulaklarım!
Ah bir bilebilsem nerede yanlış yaptığımı:
Toz-duman her yer göz gözü görmüyor,
Bir teselli ver bir ışık tut kararan dünyama.
Aylar yıllar geçti ben hep hüzün doluyum,
ne yapsam ne etsem de gülmedi gülmüyor yüzüm.
Ne kadar zormuş Allah’ım böyle bir acıyı yaşamak!
Ne gündüzüm belli ne de gecem sen yoksun diye;
Bir teselli ver bir yol göster
şu yarattığın mecnuna.
Sen biliyorsun seni ne kadar çok sevdiğimi!
Gün gelecek sen de tadacaksın bu acının nasıl olduğunu.
Gözünden bir damla yaş düşse ben kahrolurum.
Sen de sevdin diye ben seni değil,
Bir kıvılcım olur da ben kendimi yakarım.
Bir teselli ver bir tebessüm et !
Hanifi OKYAY 05,07,2015 /14:27
Hanifi OKYAY
Üzdünüz Beni Yıllar
Ruhum bedenimde,gezip dururken!
Ömrümü resim gibi,çizip dururken.
Gönül bu eksende,kavrulup yanarken;
Yordunuz beni yıllar.
Gözler yalan söylemez,sözler gibi değil:
Aynalarda gördüğüm,bu yüz benim değil.
Zaman labirent gibi, düz bir yol değil;
Üzdünüz beni yıllar.
Ben sizi bu kadar, hayırsız bilmezdim:
Elimde olsaydı eyer, dünyaya gelmezdim.
Bir vefasıza kapılıp, böylesine sevmezdim;
Yaktınız beni yıllar.
Hüsranla son buldu, her bir ümidim:
Kendi kendini boğdu, bütün hayallerim.
Birer birer gittiler, tüm sevdiklerim;
Kırdınız beni yıllar.
Hanifi OKYAY 27.01.2020 / 09:31
Hanifi OKYAY
