Zalim Geceler
Kuruyan yaprak misali,ömür tükendi.
Ne ışıklar göründü,ne giden geri geldi.
Üstelik ızdırabım bitmek bilmedi;
Düşlerime gem vurdu,zalim geceler.
Tanrım bu duygularla sabah olmuyor.
Bir dost çıkıp da hatır sormuyor.
Artık meyler bile teselli vermiyor;
Ömrümü talan etti zalım geceler.
Bu gecenin de dünden kalmadı farkı.
Ağır aksak dönüyor şu feleğin çarkı:
Her yer feryat figan,kulağımda yankı;
Vurdukça vuruyor zalim geceler.
Ne isyanım bitiyor,ne de bu elem:
Kaderimde yazılı huzur var mı?Bilmem!
Ne zaman bitecek,Tanrım bu çilem?
Cehennem narı gibi,zalim geceler.
Hanifi OKYAY 12.09.1997 / 23:35
Hanifi OKYAY Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Cihanda Gülmedi Yüzüm
Ay dost
Garibim cihanda, gülmedi yüzüm (vay yüzüm)
Senin içinde, durmaz ağlar gözlerim. (of gözlerim)
Kime arzedeyim de, garip halimi. (vay halimi)
Ellerin yanında da ,görür gözlerim. (of gözlerim)
Ay dost
Bu garip gönlüme de ,ahu zar gelir. (vay gelir)
Tabip sen açma yaramı da ,kan gelir.(of kan gelir)
Gayri bu dünya, bana dar gelir; (vay dar gelir)
Ellerin yanında görür gözlerim. (of gözlerim)
Ay dost
Ellere de yaz ayları, çayır çimendir. (vay çimendir)
Aman ellere gül de, bana dikendir. (of dikendir)
Şu garip gönlüm, her cefayı çekendir. (vay çekendir)
Yine ellerin yanında, görür gözlerim. (of gözlerim)
Hanifi OKYAY 18,07,2000 16:30
Bestelendi:söz müzik Hanifi OKYAY
Hanifi OKYAY
Ya Dost Yavaş Yavaş
Gördüm ki değişmiş, toprağın çehresi!
Şafaktan kesilmiş, bülbülün sesi.
Benim köyüm değil, burası neresi?
Çekilmiş el ayak, dost yavaş-yavaş.
***Zoruma gider, böyle yaşamak:
***Bende ki kadere, şu şansa bak!
***Gönülden düşmüş, gözden ırak;
***Yakıyor tenimi, kor yavaş-yavaş.
Hasretinden gönül, deli divane:
Yıkılmış evleri, hepsi bir virane.
Ölüm insan için, yoluk da bahane;
Çekilmiş el ayak, dost yavaş-yavaş.
***Evliya,embiya, çözüm bulamamış:
***Sığınacak bir dam, bir ev kalmamış.
***Bu diyarda sanki hiç yaşanmamış;
***Kapatmış mezarları, ot yavaş-yavaş.
Ne gelen var, ne de giden yolundan!
Yıkılmış çeşmeler, için yok suyundan.
İnsan vaz geçer mi, böyle yurdundan?
Kurumuş ağaçlar, dost yavaş-yavaş.
***Kul Okyay'ım, tutmaz oldu dizlerim!
***Ağlayı-ağlayı bir nefes, arar gözlerim:
***Kimsenin gücüne, gitmesin sözlerim;
***Bu diyar bize olmuş, el yavaş-yavaş.
Hanifi OKYAY 10.08.2020 / 11:30
Hanifi OKYAY
Emir Pınarında Ağlar Bir Gelin
Kızıla boyanmış da dağın zirvesi
Ne akranı var yanında ne de kirvesi
Bir zalım elinden bitmez çilesi
***Gögsuyun başında ağlar bir gelin.
***Kendi kaderine yanar bu gelin.
Sırtında yavrusu yüreği yaralı!
Sararıp solmuş rengi bahtı karalı:
Seherin vaktinde başı dumanlı;
***Emir pınarında ağlar bir gelin.
***Perişan haline yanar bu gelin.
Yad eylemiş dünü anmış özelden
Sakınıp saklar tenini kem gözlerden
Edep haya var dilinde sözlerden
***Şeb-i arza el açmış ağlar bir gelin.
***Mevlasından bir niyaz diler bu gelin.
Sordum hatırın boynunu büktü
Ah edip özünden kan ile yaş döktü
Sefil Okyay naçar açmaza düştü
***Sabahın seherinde ağlar bir gelin.
***Kendi kaderine yanar bu gelin.
Hanifi OKYAY 13.08.2007 / 20:58
Hanifi OKYAY
