Ben Tabiattım
Güneşli günlerde,
Oynarken yeşilliklerde.
Oradan oraya koşuştururken,
Tabiatla kucaklaşırken ben,
Ben tabiattım, tabiatta ben.
İç içeydik onunla
Bahar havası dolduruyordu içimizi.
Tabiatla baş başayken ben...
Ben tabiattım, tabiatta ben.
Yeşillikler içinde otururken,
Renk renk menekşeleri koklarken,
Kuş cıvıltılarını dinlerken,
Tabiatın güzellikleri sararken etrafımı
Ben tabiattım, tabiatta ben..
Gülhan MUTLU Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Solmayacak Gül
Uzaktan bir ses:
“Verin kalpleri” diyor.
“Onlardan her şey yaparım.”
Bir eliyle tutarken kalpleri,
Diğer eliyle koruyor çevreyi.
Giremez, o elçi el varken içeri
Hiçbir kötü his, giremez gayri..
Nice akıllar gelmiş önüne
Kimisi ileri, kimisi geri
Kimisi olmuş daha ileri, kimisi olmuş ileri.
Doldurmuş kalpleri,
Barış, kardeşlik ,
dostluk ve sevgi
Çiçekler verilmiş eline,
Kimisi dağ köyünden gelmiş,
Kimisi şehirden.
Her biri bir şeyler bekler senden.
“Öğretmenim, öğretmenim” diye seslenir,
Her bir köşeden.
Daha henüz hepside gonca.
Onlara kullanacakları bilgiler verirsin bolca.
Her biri bilgi ve ışığınla,
Solmayacak gül olur sonunda.
Bunları yapan çok kişi tanıyorum ben.
Ağlarken güldüren,
Adına öğretmen diyoruz öğretmen.
Söylerken ağızları,
Sevgisiyle kalpleri dolduran.
Her fikirde sen,
Her işte, her meslekte sen.
Bizleri seven,
Yurdumu yücelten.
Senin ışığın ve sen...
Gülhan MUTLU( KARACAN)
Üşüyen bir çocuğu, ancak annenin kalbinin sıcaklığı ısıtır.( Selin MUTLU)
Gülhan MUTLU
Öğretmene Mektup
ABRAHAM LİNCOLN’DEN MEKTUP...
Abraham Lincoln tarafından oğlunun öğretmenine yazılmış bir mektup:
“ Zaman alacak biliyorum,
Fakat eğer öğretebilirsen ona,
Kazanılan bir liranın, bulunan beş liradan
Daha değerli olduğunu öğret.
Kaybetmeyi öğrenmesini öğret ona
Ve hem de kazanmaktan neşe duymayı.
Kıskançlıktan uzaklara yönelt onu.
Eğer yapabilirsen,
Sessiz kahkahaların gizemini öğret ona.
Bırak erken öğrensin,
Zorbaların görünüşte galip olduklarını...
Eğer yapabilirsen, ona kitapların mucizelerini öğret.
Fakat onu sessiz zamanlarda tanı.
Gökyüzündeki kuşların, güneşin altındaki arıların,
Ve yemyeşil yamaçtaki çiçeklerin
Ebedi gizemini düşünebileceği.
Okulda hata yapmanın, hile yapmaktan
Çok daha önemli olduğunu öğret ona.
Ona kendi fikirlerini inanmasını öğret,
Herkes ona yanlış olduğunu söylediğinde dahi.
Tüm insanları dinlemesini öğret ona,
Fakat tüm söylediklerini
Gerçeğin eleğinden geçirmesini,
Ve sadece iyi olanları almasını da öğret.
Eğer yapabilirsen, üzüldüğünde bile
Nasıl gülümseyeceğini öğret ona.
Göz yaşlarında hiçbir utanç olmadığını öğret.
Ona kuvvetini ve beynini
En yüksek fiyatı verene satmasını,
Fakat hiçbir zaman kalbine ve ruhuna
Fiyat etiketi koymamasını öğret.
Uğultulu bir insan kalabalığına
Kulaklarını tıkamasını öğret ona.
Ve eğer kendisinin haklı olduğunu inanıyorsa,
Dimdik dikilip savaşmasını öğret.
Gülhan MUTLU
Ben De Öğretmen Olacağım
İlimle kucak açtın çocuğa
Sevgi, saygı kattın aşına
Büyüttün, yeşil bir ağaç ettin
Milletimi sen yücelttin.
Başka meslekleri küçümsemek istemem ama;
En kutsal senin görevin öğretmen!
Bak çevren çocuklarla dolu
Seni nasıl da candan seviyorlar.
Sanki pişmiş aşlara katıksın,
Senin düşüncen beyinlerde...
Ve senin sözlerin var ağızlarda.
Hayatıma ilinsin, gözlerime ışık
Öğretmenim sen benimsin.
Her meslekte senin izin.
inandığım güzel din;
"Seni tanı, sev" diyor öğretmenim.
Barış kapılarını açansın,
Atalarımı, kendimi bana tanıtansın.
Geleceğime ışık tutan,
Bizlere mutluluk yollarını açan ,
Bizden her şey yapansın.
Sevgidir kalplerde senin adın.
Söyledikçe kalbim çarpar bilesin.
Adayım daha henüz belki;
İlkem amacım öğretmenlik.
İçimde istek ve sevgi olsun yeterki
Ben de olacağım öğretmen!
Gülhan MUTLU
