Eğitim Sitesi

Ben Tabiattım Şiiri

Ben Tabiattım

Güneşli günlerde,

Oynarken yeşilliklerde.

Oradan oraya koşuştururken,

Tabiatla kucaklaşırken ben,

Ben tabiattım, tabiatta ben.



İç içeydik onunla

Bahar havası dolduruyordu içimizi.

Tabiatla baş başayken ben...

Ben tabiattım, tabiatta ben.



Yeşillikler içinde otururken,

Renk renk menekşeleri koklarken,

Kuş cıvıltılarını dinlerken,

Tabiatın güzellikleri sararken etrafımı

Ben tabiattım, tabiatta ben..

Gülhan MUTLU Şiirleri

  

Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.

Benzer Gülhan MUTLU Şiirleri:

Öğretmene Mektup

ABRAHAM LİNCOLN’DEN MEKTUP...

Abraham Lincoln tarafından oğlunun öğretmenine yazılmış bir mektup:

“ Zaman alacak biliyorum,

Fakat eğer öğretebilirsen ona,

Kazanılan bir liranın, bulunan beş liradan

Daha değerli olduğunu öğret.

Kaybetmeyi öğrenmesini öğret ona

Ve hem de kazanmaktan neşe duymayı.

Kıskançlıktan uzaklara yönelt onu.

Eğer yapabilirsen,

Sessiz kahkahaların gizemini öğret ona.

Bırak erken öğrensin,

Zorbaların görünüşte galip olduklarını...

Eğer yapabilirsen, ona kitapların mucizelerini öğret.

Fakat onu sessiz zamanlarda tanı.

Gökyüzündeki kuşların, güneşin altındaki arıların,

Ve yemyeşil yamaçtaki çiçeklerin

Ebedi gizemini düşünebileceği.

Okulda hata yapmanın, hile yapmaktan

Çok daha önemli olduğunu öğret ona.

Ona kendi fikirlerini inanmasını öğret,

Herkes ona yanlış olduğunu söylediğinde dahi.

Tüm insanları dinlemesini öğret ona,

Fakat tüm söylediklerini

Gerçeğin eleğinden geçirmesini,

Ve sadece iyi olanları almasını da öğret.

Eğer yapabilirsen, üzüldüğünde bile

Nasıl gülümseyeceğini öğret ona.

Göz yaşlarında hiçbir utanç olmadığını öğret.

Ona kuvvetini ve beynini

En yüksek fiyatı verene satmasını,

Fakat hiçbir zaman kalbine ve ruhuna

Fiyat etiketi koymamasını öğret.

Uğultulu bir insan kalabalığına

Kulaklarını tıkamasını öğret ona.

Ve eğer kendisinin haklı olduğunu inanıyorsa,

Dimdik dikilip savaşmasını öğret.


Gülhan MUTLU

Büyüklere Mesaj

Bir dünya bırakacağız çocuklar

Sizlere, her tarafı oyun alanları dolu

Bir dünya bırakacağız çocuklar;

Yüzü gülen çocuklarla dolu.



Bunu nasıl yapacağız bilemiyorum.

Önce elinden aldım oyuncağını

Odanı dağıtmayasın diye

Sonra sokaklara salmadım

Benden ayrılacak, başkalarıyla olacaksın diye.



İşlerimin çokluğu

Seninle oynamama engel oldu

Bir büyük olarak sana öğreteceklerimi

Oyunla öğretemedim.



Daha neler yaptım bilemezsin.

Oyun alanlarını kapatıp,

Uzun uzun binalar yaptım.

Havalanır da uçarsın diye.



Şimdide çabuk büyüyesin diye ,

Okulda ödevler sıraladım önüne.

Ödevlerin içine gömdüm seni

Çevreni göremeyesin diye.

Çabuk büyüyesin istedim.



Sınav sınav dedim.

Başının etini yedim.

O dershane bu dershane gezdirdim.

Psikolojini bozdum .

Özür dilerim.



Biliyorum;.

Çocuk, oyunla büyüyecek ama

Bencilliğime yenik düştüm

Ne olur bana kızma.



Ormanların yerine yeni yeni evler ,

Fabrikalar yapmak istedim.

Oksijenini bitirdim.

Özür dilerim.



Dünyanı savaşlarla, sevgiden yoksun

Yaşanmaz bir yer haline getirdim .

Sonra da “uzaya git,

Yaşanacak bir yer bul" dedim.

Bunları ilerlemek zannettim.

Özür dilerim.



Biliyorum;.

Çocuk, oyunla büyüyecek ama

Bencilliğime yenik düştüm

Ne olur bana kızma.

“Ben yaptım sen yapma” diyemem.

Kendimi affettiremem.



Yüzündeki gülücüklerin soldu.

Bunun sebebi ben olduğumu bilemedim.

Seni güldürmek için

Ekranlara şaklabanlar koydum.

gülücüklerini geri veremedim.



Özür dilesem;

Biliyorum veremem çocukluğunu.

Büyüklere mesaj vereyim dedim

Yaptığımız bu kötülüğü.



Gülhan MUTLU


Gülhan MUTLU

Annem

Ellerim kalemleri tutup

Ölümünü yazamadı annem

Ölenler için ölüm kurtuluş derdim.

Senin için bir türlü diyemedim annem.



Ateş düştüğü yeri yakarmış.

Bizi yakıp ta gittin annem.

Boynumuzu büküp de

Başka diyarlara göçtün annem.



Telefonlarım çalınca

Sesini ararım.

Pazar günü zanneder

Hatıralara dalarım.



Gurbet elde sesin dostu.

Bir gün geldi

Bir kuş olup uçtu.

Sesini duyamaz oldum annem.



İçim yanar,

Gönlüm kanar.

Her an seni anar

Bu gözlerim hep seni arar.



Mezarına bakınca

Teneşirdeki halini anımsarım.

O açıp kapanan gözlerini

Kocaman göbeğini bakarım.

Hayalin var şimdi

O öptüğün gözlerimde.



Mektupların gelirdi

O gurbet ellerinde

Özür dileyen mektupların...

Şimdi hiçbir haber

Gelmiyor annem.



Dudakların zaman zaman

Yanaklarıma konuyor hayalimde.

Hayalimde şimdi

İçten öpen

Dudaklarının sesi.



Gurbetten eve gelince

Camlardan bakan gözlerini göremiyorum.

Kapıdan girince

Geç geldin diye

Kızaran yanaklarını öpemiyorum.



Haydi kalk ta gel.

Kucakla kızını.

Kız ,bağır

Duyur sesini.

Gülhan MUTLU

Ben Tabiattım Şiiri