Beyazdan Siyaha
Ekmek arası akşamlar
Getirir seni bana
Haberin olmaz
Gün batar erkenden
Sonra bir yağmur başlar
Saçların ıslanır
Ve soluk bir umut
Yarar içimi
Tenha sokaklar
Üfler kalabalıkları
Kaldırımlar içine çeker
Yalnız düşleri
Bir meyhanene açar pencerelerini
Kahkaha sesleri dolar odama
Kalem düşer elimden
Kirpiklerin düşer mısralara
Yağmur kesilir
Gece diner
Ve iner derine hayaller
Heceler demini alır dizelerimde
Başla sövmeye geceye
Haydar Şahinbay
Haydar ŞAHİNBAY Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Duvarsız Evler
Bir dağ zirvesinde olsam
Gökten bulut toplasam
Yeşil bir göl getirsem uzaklardan
Kanatları suya değse kuşların
İşgal etse gönlümü bir sevgili
Ne gamdan eser kalır ne tasa
Afrika´da bir çocuk olsam
Kolaçan etse etimi bir akbaba
El sallasam uçaklara
Bombalar üzerimde patlasa
Tenimden doyursa karnını güvercinler
Sabahlar gelincik açsa tarlalarda
Koşsam ağaç olsam gölgelerde
Irmak olsam aksam kentlere
Gözlerimde doğsa güneş
Kirazdan küpeler taksam kulaklarıma
Özgürlük yanı başımda dursa
Kızlar cennette yuva kursa
Sakallarıma konsa beyazlar
Ellerim tutsa kırmızı kalemleri
Şiirler yazsam hatıra defterimde
Türküler dinlesem karımdan
İpeksi ellerini alsam göğsüme
Çine gitsem ansızın
Kaldırımda unutsam ayaklarımı
Dövsem geceyi
Kibirli bir güne teslim olma diye
Ve yılkı bir atım olsa
Dört nala geçse ovaları
Mavi denizler aşsam
Şekilsiz çakıllar toplasam kıyılardan
Evler kursam duvarsız
Yuva yapsa tavanında leylekler
Evler kursa ellerim
Ve eller ısınsa içinde
Haydar Şahinbay
Haydar ŞAHİNBAY
Şuh Beyit
Yalnız asırların bostanında gül oldu Leyla
Aşka su dolup arıklar, yol verdi Mecnuna
//h.şahinbay//
Ey gözyaşım çölün gıybetine güle umuttun
Sen beni ayrılığın susuz bostanında unuttun
//h.şahinbay//
İpi boynunda himaye etti şuh bir kadın
Sırra kadem bastı adı zühre yıldızının
//h.şahinbay//
Bulutların yağmura tahammülü yokken
Her damlayı içiyor yeryüzü karnı tokken
//h.şahinbay//
Aynadan, masumun simasına tüküren
Kemale erer mi ah’ın eksenine giren
//h.şahinbay//
Yürekten bir ah çekip yutkundu
Sağıp bulutları baştan aşağı yundu
//h.şahinbay//
Haydar ŞAHİNBAY
Masalcı Anne
Itır kokan dağlardan bahset bana
Yemyeşil çimenlerden
Uçurtmalardan mesela
İpi yumuşacık ellerinde sevgilinin
Ebe gümecinden, fesleğenden
Ve yağmur bulutlarından bahset
Sen bir düşsün masalcı anne
Irmaklar getir mısra aralarında
Güzellikten bahset, gülüşler doğuran
Tekerlemeler söyle çocukları güldüren
Ağaçlardan atlar yap bana,
Düz ovada dörtnala koşan
Kedilere süt veren,
Kuşlara yem döken adamlardan bahset bana
Güvercinlerin yuvasına davet et mesela
Yollardan, yolculuklardan bir şey söyle
Cama başını dayamış aşklardan
Mavi denizlere uçan martılardan
Alın terinden işçilerin,
Ve soytarısı olmayan bir dünyadan
Kınalı parmaklarından bir gelinin
Kızlardan bahset toprak kokan
Lades tutuşan bebelerden mesela
Saklambaç oynayan ihtiyarlardan
Deliler getir külahsız,
Kahkahanda boğ beni masalcı anne
Yediverenler büyüt bahçende
Bir varmış bir yokmuş deme göz yaşlarına
Ağlayan hiç olmasın masalında
Ocak başında mışıl mışıl uyusun kül kedisi
Serçeler toza belesin ötüşlerini
Anlat masalcı anne, anlat…
Yaprakları, göğü yeşerten çınarları
Bir yudumda baş döndüren pınarları
Gölgesi suyu coşturan derelerden bahset biraz
Üstü açık sokak çocuklarını anlat
Kainatın öbür ucundan şarkılar oku kavalında
Ve çoban ekmeğinden mesela,
Ay ışığını yıkayan bulutlardan
Güneşi ısıtan sabahlardan,
Yağmuru eleğinde süzen barıştan bahset
Salıncaklar kur caddelerine şehirlerin
Ve nehirlerden bahset masalında,
Söğüt ağacından köprülere yataklık eden
Yalnızlıktan umutlar as tavana
Ve mavi düşler kur yer sofranda
Şiirden bahset bana masalcı anne
Aşk kıtaları öğüt değirmeninde
Gökten üç elma düşsün,
Kötülük kör kuyularda üşüsün
Sen ne güzel bir düşsün masalcı anne
//Haydar Şahinbay//
Haydar ŞAHİNBAY
