Bir Selamın Yeter
Kimse aramasın
Sormasın beni
Ayda yılda sen ara
Sen sor yeter
Bütün beşer varsın sevmesin beni
Kessinler selamı
Kelamı
Umrumdamı
Bir selamın yeter
Tedavülden henüz kalkmış banknot gibi
Dönüp bakmasınlar yüzüme
Buruşturup atsınlar
Tutuşturup yaksınlar
Ne gam
Sende değerim olsun yeter
Ne kainatın güzelini
Ne cennetin hurisini
Cem olsa cümlesi
Ne fayda
Bir manalı bakışın yeter
Ordulara paşa
Ümmete nebi-haşa-
Canlı cansız elverse
Getirse başa
Hepsi boşa
Bastığın turap olsam yeter
sinan enç
Sinan ENÇ Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Çamur
Gafletle heba olmuş yılların,
Galibini bilemem.
Kölesiysen günlük hesapların
Hür yaşadın diyemem.
Börtü böcek,
Çalı çırpı,
Velhasıl canlı cansız mevcudiyet,
Kendince bir mana kattı zamana,
Bir imge düşürdü mekana.
Ya sen...
Sen ki!
Eşrefi mahluksun,
Hem de ne mahluk!
Övülmüşsün Furkan'da;
Balçıktan etin kemiğin,
Necis,
Cıvık...
Bu menşede,
Övgülük neyin var?
Düşün bir daha,
Bin daha düşün hele!
Elması adi taştan,
Nergisi iğreti ottan,
Bülbülü sıradan kuştan,
Balı mütenevvi cüruftan,
Mümtaz kılan;
İdrak et ki !
Şavktır,
Itırdır,
Sadadır,
Çeşnidir...
Hepsini ala kılan;
Duygularındır,
Bakışındır,
İradendir...
Kıymet biçtiklerin var ya...
Habersiz halden.
İşte böyle;
Hilkatindeki,
Balçığı da ulvi kılan,
Bil ki !
Ruhul rahmandır.
Beşeriyeti;
Hayvanattan,
Bilcümle nebattan,
Yegane kılan,
Takvadır,
Maneviyattır,
Cesarettir,
Aşktır...
Nihayetinde yaşam,
Çetin bir imtihandır.
İte hoşt deyip!
İtleşene puşt demeyen,
Merkebe çüş deyip!
Nefsini tuş etmeyen,
Ruhuna isyankar,
İblise yoldaştır.
Şükrü tatmamışsa dilin,
Secdeye değmemişse alnın,
Aslına rücu etmiş bedenin;
Kalpte kibir,
Göçürmüş ruhunu,
Şimdi elde sermayen,
Altı üstü bir topak,
Pörsük toprak,
Velhasılıkelam;
Finalde,
Mizanda,
Çamur kalmıştır...
Sinan Enç
Sinan ENÇ
Bu Akşam
Bu akşam saat onsekiz onbeşte
Geçtim kapının önünden sesizce
Yüregim ateşlerede, beynim düşte
Geçtim kapının önünden sessizce
Işık süzülüyordu pencerenden
Yaşlar dökülüyordu gözlerimden
İçimi çekiverdim en derinden
Geçtim kapının önünden sessizce
Aşk neler yaptırıyormuş insana
Az daha yakın olmak için sana
Daldım karşı markete şuursuzca
Geçtim kapının önünden sessizce
Yurdun önünden baktım pencerene
Bir karartı göründü gözlerime
Hayalmiydi gerçekmiydi söyle ne
Geçtim kapının önünden sessizce
Adımladım yokuşu ağır ağır
Gözlerim körmüş, kulaklarım sağır
Görmem için dürt,duymam için bağır
Geçtim kapının önünden sessizce
Telefonum uzun uzun çalmadı
Kimse öldün mü be diye sormadı
Bu sevdaya bu ayrılık olmadı
Geçtim kapının önünden sessizce
Bu ihanetin beni yaktı yıktı
Fırtınalar koptu,şimşekler çaktı
Geriye koskoca bir enaz bıraktı
Geçtim kapının önünden sessizce
Benden başkasını söyle sardın mı
Suyunu döküp sırtını ovdun mu
Yoksa kollarında uyudun mu
Geçtim kapının önünden sessizce
Sözüm necip özün paksa dön geri
Bu aşktır ne rica ne emirvari
Dönmüyorsan burdan çekip git bari
Geçtim kapının önünden sessizce
Sinan ENÇ
Fasılasız Enayilik
Böyle çalımına
Boyun büküşüm
Sanmaki cürmümdendir
Ağılı diline
Vabeste oluşum
Sanmaki efsunlu oluşumdandır
Kabahat enayiliğimdendir!
Gönül bu aka da konar ota da
İki ucu malum değnek ortada
Aşağı tükürsem sakal
Yukarı tükürsem bıyıksa
Aşkın gözü de körse
Mecnun da enayi Kerem de
Dağda cennet çöl de
Serapta güzel gerçekte!
Şeytani özüne
Mask güneç yüzün
Muhannet nazarına
Setirmiş sözün
Vurulmuş gönlüm
Tutulmuş dilim
Enayilik bende
Bende be gülüm!
Bağlanmış basiretim
Fehmetmiyor esaretin
Sen gez, gül, eğlen
Ben çekeyim hasretin
Ah bendeki bu safdillik
Fasılasız enayilik!
Sinan Enç
Sinan ENÇ
