Bu Akşam
Bu akşam saat onsekiz onbeşte
Geçtim kapının önünden sesizce
Yüregim ateşlerede, beynim düşte
Geçtim kapının önünden sessizce
Işık süzülüyordu pencerenden
Yaşlar dökülüyordu gözlerimden
İçimi çekiverdim en derinden
Geçtim kapının önünden sessizce
Aşk neler yaptırıyormuş insana
Az daha yakın olmak için sana
Daldım karşı markete şuursuzca
Geçtim kapının önünden sessizce
Yurdun önünden baktım pencerene
Bir karartı göründü gözlerime
Hayalmiydi gerçekmiydi söyle ne
Geçtim kapının önünden sessizce
Adımladım yokuşu ağır ağır
Gözlerim körmüş, kulaklarım sağır
Görmem için dürt,duymam için bağır
Geçtim kapının önünden sessizce
Telefonum uzun uzun çalmadı
Kimse öldün mü be diye sormadı
Bu sevdaya bu ayrılık olmadı
Geçtim kapının önünden sessizce
Bu ihanetin beni yaktı yıktı
Fırtınalar koptu,şimşekler çaktı
Geriye koskoca bir enaz bıraktı
Geçtim kapının önünden sessizce
Benden başkasını söyle sardın mı
Suyunu döküp sırtını ovdun mu
Yoksa kollarında uyudun mu
Geçtim kapının önünden sessizce
Sözüm necip özün paksa dön geri
Bu aşktır ne rica ne emirvari
Dönmüyorsan burdan çekip git bari
Geçtim kapının önünden sessizce
Sinan ENÇ Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Seni Seviyorum Sensiz
Bugün dokuz Haziran
Ve ben sensiz hazanı yaşıyorum
İçimde sızlayan yaran
Ve ben sessiz kabuğunu eşiyorum
İt gibi titriyor
Kedi gibi üşüyorum
Be vicdansız
Be kitapsız
Allahsız
Gülme gülme kahpece
Dudakların bükülmesin sürtükçe
Ben insan gibi seviyorum
Seni seviyorum vefasız
Seni seviyorum
Ve ben seni
Evet seni özlüyorum.....
Bugün dokuz haziran
Ot yeşil
Çiçek canlı
Dal meyveli
Ve ben sensizliği
Sessizlikle yaşıyorum
Bir tutam ottan beter...
Her şey siyah-beyaz gözümde
Beyazda seni
Siyahta sensizliği yaşıyorum...
Ben kendimle savaşıyorum
Kendimi aştıkça sana ulaşıyorum
Kendimi buldukça seni kaybediyorum
Ben belki de aybediyorum
Yinede gerçekleri söylüyorum
Seni inadına inadına seviyorum
Seni üryan büryan seviyor
Allı pullu nefret ediyorum
Anlıyor musun
Ben çıplaklığını seviyorum
İşte bak gene titriyorum
Alev alev yanıyor
Soğuk soğuk terliyorum
Hem üşüyorum
Be vicdansız
Be kitapsız
Bu kahpe dünyada
Bir başka kahpeyi
Evet bir kahpeyi
Yani seni seviyorum
Seni çok
Ama çok özlüyorum....
sinan enç
Sinan ENÇ
Gidenin Ardından
Gül teninin kokusunu solumak
Hayal oldu tabibim ne diyeyim
Sinenin üstüne başımı koymak
Mazi oldu baş tacım ne diyeyim
Buz tutmuş sana geldiğim tüm yollar
Taş kesmiş sana sarıldığım kollar
Öptüğün o gözler şimdi kan ağlar
Çavlan oldu gözlerim ne diyeyim
Bir netameli zemheri ayında
Bu ne kutlu hicret Çalap yolunda
Yattığım sadır şimdi hâk bağrında
Firak oldu kısmetim ne diyeyim
Yıllar yılı dolaşsam diyar diyar
Bilmem bulunur mu senden ehven yâr
Bundan gayrı dağdağa neye yarar
Gidenler dönmez oldu ne diyeyim
Önce iç çekti derinden derinden
Sonra billur boşaldı gözlerinden
Hiç düşmedi Lafzatullah dilinden
Emrihak vaki oldu ne diyeyim
Aramaz can cananı yitirmeden
Anın değerin bilmez bitirmeden
Mum ışıklar saçamaz erimeden
Nedamet rızkım oldu ne diyeyim
Tipide boranda barınak sendin
Temmuzun güneşinde çardak sendin
Darda zorda muhkem sığınak sendin
Zelzele oldu yıktı ne diyeyim
Lokmayı bine bölen kanaatkâr
Yamadan urba biçen zanaatkâr
Bedbahtlara el uzatan halaskâr
Yel oldu tufan vurdu ne diyeyim
Gözlerinde kay topraklarda kokun
Nice saikalarda yoktu korkun
Zalime, namerde gerilmiş oktun
Al oldu kiriş koptu ne diyeyim
Gönenç olmaz bundan kelli gönlüme
Lüzumu yok sensiz kalan ömrüme
Baş verdi tinimde acul çürüme
Çor oldu em tükendi ne diyeyim
Bazı söylerdin duymazdan gelirdim
Bazı ağlardın görmezden gelirdim
Bazı sorardın bilmezden gelirdim
Yılık oldu vicdanım ne diyeyim
Akşamların mehtabı yok şavkı yok
Gündüzlerin güneşi yok aşkı yok
Ardılının ayağı yok başı yok
Viran oldu mabeyin ne diyeyim
Kabusa mı tevil oldu düşlerin
Sarpa mı sardı hayırlı işlerin
Döküldü mü sedef gibi dişlerin
Hiç oldu ümitlerin ne diyeyim
Budak verdiğin her yön kapı duvar
Gölgende mayışmış lapacı davar
Sömürüldün çöktün asırlık çınar
Yalım oldu dağlandın ne diyeyim
İştiyakı anlatmaya söz yetmez
Işığını seyretmeye göz yetmez
Esrarın idrak etmeye töz yetmez
Revan oldu uçmağa ne diyeyim
Sinan Enç
Sinan ENÇ
Mektup
Bir mektup yazacağım sevdiğime
Bilmiyorum nasıl başlamalı
Umut bekleyen birine
Bu cehennemden ne yazmalı
Biliyorum sevinecek
Bir şirin söz okusa mektubumda
Biliyorum üzülecek
Bir acı söz okusa mektubumda
Lakin bilmediğim yalandır
Ya susarım konuşmam
Ya doğruyu söylerim
Gerisine karışmam
Doğruyu kullar sevmez
Yalanı Hakk beğenmez
Doğru yazsam ağlayacak
Yalan yazsam aldanacak
Nasıl yazayım çaresizliğimi
Nasıl yazayım nasıl
Yaşamaktan bıktığımı
Peki nasıl yazayım yalanı
Bir tek mektup yüzünden
Nasıl çiğniyeyim benliğimi
Ne yalanı yazarım sevinsin
Ne doğruyu yazarım üzülsün
Yırtarım mektup seni
Öldüğümü düşünsün....
sinan enç
Sinan ENÇ
