Bir Tanem Sana Emanet
Vakit tamam oldu artık, bir tanem!
Gidiyorum, sessizce bu alemden.
Boşuna dökme, benim için gözyaşlarını;
Neyim varsa, bir tanem sana emanet.
Ben seninle tattım, dünyanın tadını!
Ben seninle anladım, hayatın anlamını:
Al sende kalsın, benden bütün anılarımı;
Neyim varsa, bir tanem sana emanet.
Helal olsun benden sana, hakkım var ise.
Bazen uğra kabrime, eğer hatırım kalır ise:
Seni nasıl sevdiğimi, bilmesin hiç kimse;
Bütün duygularım, bir tanem sana emanet.
İstemem ardımdan, feryat-figan etmeni!
Tek dileğim kalbinden, silip atma beni!
Kul okyay da sevmişti, bilirsin ki seni;
Bütün sevgilerim, bir tanem sana emanet.
Hanifi OKYAY 11,07,2010 / 23:00
Hanifi OKYAY Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Felek Derdin Ne Senin
Neyine dokundum, neyine karıştım?
Felek benim ile derdin ne senin?
Şu fani dünyayı, dar ettin bana!
Felek benim ile derdin ne senin?
Gönül her cefayı, kardan sayar:
Gelmedi ömrüme, bir gün bahar!
Her gün derdime bir dert katar;
Felek benim ile derdin ne senin?
Yol etti göz yaşım yanağıma!
Meyil etmedin benim ikrarıma:
Dönüp bakmazsın hiç feryadıma;
Felek benim ile derdin ne senin?
Hanifi OKYAY 15.04.2009 / 15:00
Hanifi OKYAY
Gel Gayrı Gel
Yokluğun yetti bu canıma
Har düştü gönül bağıma
Yar ben senin sıcağına
Hasret kaldım, gel gayrı gel.
Yetmez mi? Yar çektiklerim
Senin için bütün dileklerim
Sabah akşam yol beklerim
Göz yaşım kurudu, gel gayrı gel.
Döndü evine kurdu kuşu
Tembihledim dağı taşı
Yanar yüreğimin başı
Kor olmadan, gel gayır gel.
Hicranım artar günden güne
Bülbülün hasret kaldı gülüne
Bu Okyay dünyadan ahirine
Göç etmeden, gel gayrı gel.
Hanifi OKYAY 13.12.2017 / 15:30
Hanifi OKYAY
Emmioğlu
Zaman mı değişti yoksa insanoğlu mu?
Biz ne olduğumuzu unuttuk be emmioğlu.
Çağ mı atladık yoksa geri mi gittik!
Biz kim olduğumuzu unuttuk be emmioğlu.
Yaban elde hemen tanışıp kaynaşır’idik;
Acı soğan ile kuru ekmeği bölüşür’idik,
birlikte ağlayıp birlikte güler’idik;
Şimdi bacı gardaş düşman olduk emmioğlu.
Ayıptır söylemesi herkes kuyu kazıyor;
Nimet çok geldi yiyip-yiyip de azıyor!
İnsanlar cin olmadan adam çarpıyor;
Hakkı hukuku unuttuk be dayıoğlu.
Herkes neşrediyor ne yiyip içtiğini
Bebeler kendisi giyiyor kendi seçtiğini
Cılız diye köylü bile biçmiyor ektiğini
Biz Rahman'a şükrü unuttuk be emmioğlu.
İnsan onuru satılık bir paket makarnaya!
Reçberimin yüzü yok! Gidemiyor tarlaya;
Sümüklü bu ne iğrenç bir şey diyorlar bamyaya
Biz kaderi kısmeti unuttuk be halaoğlu.
Abdest'i namazı -niyazı askıya aldık,
Kur'an-ı torbalayıp duvara astık;
Oruç'u zekat’ı kazaya sefere saydık:
Biz dini İslam-ı da unuttuk be emmioğlu.
Hiç saygı kalmadı ana ile babaya!
Çok menfaatler girdi gardaş ile araya,
damlar da yatar iken sımaz olduk saraya;
Biz aile bağlarını da kopardık be emmioğlu.
Nacizane birazcık dukundum gönül telinize.
Bir çareyim sığınmak istedim merhametinize.
Kul Okyay inanın muhtaç tatlı dilinize.
Biz sevgiyi, saygıyı da mı unuttuk be emmioğlu?
Hanifi OKYAY 27,03,2013 /14:30
Hanifi OKYAY