Özgür NESİN Sevgili Ahmet Hocam hepimiz de köy çocuğuyuz. Atatürk'ten sonra Türk Köy Enstitüleri'nin kapatılması bütün köy çocuklarının bu ülkeye hizmetini engelledi maalesef. Ama yine bu ülkenin gerçek emekçileri köy çocuklarıdır. Emeğinize ve yüreğinize sağlık. Teşekkürler
Biz Köy Çocuğuyuz
Biz bu dağların köy çocuğuyuz,
Soğanı yumruğumuzla kırarız.
Toprak kokar bedenimiz, tenimiz,
Yanık çıkar türkü olur sesimiz,
Koçyiğidiz bilinmezmi yerimiz,
Biz bu toprağın yiğit çocuğuyuz,
Biz vatan uğruna can, can veririz.
Kavga dendimi ölesiye varız,
Dost olana biz de sadık yarız,
Havada kelebek gibi uçarız,
Biz bu toprağın yağız çocuğuyuz,
Biz kızdıkmı arı gibi sokarız.
Soframızı düz ovaya kuirarız,
Misafirsiz oturmaya korkarız,
Aç kimseler var mı diye sorarız,
Biz bu toprağın cömert çocuğuyuz,
Biz ancak misafirle doyarız.
Çatal, kaşık, bıçak nedir bilmeyiz,
Oturur bir kuzuyu elle yeriz,
Geride başka bir şey var mı deriz,
Biz toprağın pehlivan çocuğuyuz,
Biz ayranı bakraçlarla içeriz.
Mecnun olur çöle iner gezeriz,
Kerem olur yanar yanar döneriz,
Ferhat olur nice dağlar deleriz,
Biz kıraç toprağın mert çocuğuyuz,
Biz sevdikmi adam gibi severiz.
Kalleşe, namerde dönüp bakmayız,
Korkakları adam bile saymayız,
Boş gürültüye papuç bırakmayız,
Biz bu toprağın asil çocuğuyuz,
Biz gürledikmi gök gibi gürleriz.
Biz bu dağların köy çocuğuyuz,
Soğanı yumruğumuzla kırarız.
Ahmet ALPTEKİN Şiirleri
Yazılan son 9 yorum gösteriliyor.
İçerikle ilgili 9 yorum yazılmış.
Benzer Ahmet ALPTEKİN Şiirleri:
Dört bir yanımıza pusular kurdun
Sessizliğimi hep teslime yordun
Gökten el edip çağıranlar gördün
Yükselen bayraklar iner mi sandın.
Feryatlar, figanlar yürekler dağlar
Sel oldu kanımız, Kuban’da çağlar
Kanayan yaramız kabuk mu bağlar
Verdiğin acılar diner mi sandın.
Dayamış sırtını sarp dağlarına
Sarılmış Elbruz’un yamaçlarına
Kurşunlar yağdırsan bile başlarına
Kafkaslar korkup da siner mi sandın.
Hazır bekler kamam, yamçım, eyerim
Çıkmaz aklımdan öz vatanım, yerim
Gün gelir atıma yine binerim
Gönlümdeki ateş söner mi sandın.
Bu devran dönecek böyle yürümez
Kararan gözleri korku bürümez
Menzile varmadan inan ölünmez
Alptekin davadan döner mi sandın.
Ahmet ALPTEKİN
Allahım, seni anlatan bir şiir,
Bir çok methiye yazmak istiyorum.
Yüceliğini bütün alem bilir,
Aczimi ancak kuldan gizliyorum.
Kereminle kuşatmışsın cihanı,
İsyankâr zalimi bile beslersin,
Rahmetinle sarmışsın dört bir yanı,
Övgüye layık olan yalnız sensin.
Mazlumlar için Rahim ve Rahmansın
Dindirirsin akan gözyaşlarını.
Zalimler için celâl ve kahharsın,
Komassın onda mazlumun ahını.
Nurunla aydınlanır tüm kâinat,
Gecelerin örtüdür gündüzlere.
Kıldan ince, kılıçtan keskin Sırat,
Rahmetinle yol olur müminlere.
Nerde arasak sorsak sen ordasın,
Nasibi olanlar bulur yolunu.
Darda kalana kapılar açarsın,
Salihlerden ayırma ben kulunu.
Ahmet ALPTEKİN
Sahneye çıkarken başladı sızım,
Bülbül gibi öttün, şakıdın durdun.
O nasıl konuşmaydı öyle kızım,
Beni yaralı yüreğimden vurdun.
Ellerim çenemde dinlerken seni,
Gerilere yıllar öncesine gittim.
Derin bakışların mest etti beni,
Ela gözlerinin renginde yittim.
Tıpkı O’sun , onun gibi konuştun.
Kelimeleri çok özenle seçtin.
Konuştukça doldun, boşaldın, coştun,
Koca sahnede kendinden geçtin.
Ellerin, mimiklerin hep aynıydı,
Aman Allahım! O mu yoksa dedim,
Gördüğüm bir gerçek mi, rüya mıydı,
Dondum iliklerime dek titredim.
Canlandı gözümde hatıralarım,
Durdular bir resim gibi önümde.
Şimdi yaşadığım dakikalarım,
Ömür boyu unutulmaz değerde.
Sözlerin bal gibi aktı çiçeğim,
Dilinden,kirazsı dudaklarından.
Haydi gel kızım, gel benim meleğim,
Öpeyim seni al yanaklarından.
Ahmet ALPTEKİN