Büyüdüm De Ne Oldu
Küçükken top almak için giderdim markete,
Şimdi eve ekmek almak için.
Küçükken bisiklet sürmek için çıkardım mahalleye,
Şimdi nefes almak için.
Küçükken arkadaşlarımı görmek için giderdim okula,
Şimdi YGS sorularını görmek için.
Küçükken boş vakitlerimi misket oynayarak geçirirdim,
Şimdi şiir yazarak.
Küçükken komşunun camını kırardım,
Şimdi insanların kalbini.
Küçükken haksızlık yapanı oyundan atardım,
Şimdi kalbimden.
Küçükken parklarda gezmeyi severdim,
Şimdi karanlık sokaklarda.
Küçüken yalnız kalınca ağlardım,
Şimdi yanımda biri olunca.
Küçükken sloganım şöyleydi:
Ümit üzüm sever,
Zafer bayrak al,
Bağcı üzüm topla.
Şimdi ise:
Ümitlendim,
Zafere ulaştım,
Bağlandım hayata.
Geçmişi ve bugünü karşılaştırınca,
Düşünüyorum da büyüdüm de ne oldu?
Ümit Zafer Bağcı
Ümit Zafer BAĞCI Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Çanakkale Geçilmez
Hüzün çöktü geceye,ayaz var yine
Dilimde bir türkü,aklımda çanakkale
On beşime yeni girdim,gidiyorum ben zafere
Ağlama be canım anam yok ki başka bir çare
Bir kara buluttur çökmüş Osmanlının başına
Hangi yürek Türkü yener çıksın haydi karşıma
Şehitlerin kanı gezer o şanlı al bayrakta
Çanakkale geçilemez,geçilmedi hep ayakta
Cephede titriyor silah tutan küçük eller
Geliboluda ayaz var üşüyor minik bedenler
Koşuşuyor çaresiz yara saran hekimler
Destan yazıyor resmen bizim cesur mehmetler
Ne cephane ne gemi değiştirmez gerçeği
Esas olan imandır o da Türklerde gizli
Duyulur taa öteden Allah Allah sesleri
Geliyor bak mehmedim bu da mehterin sesi
Ümit Zafer Bağcı
Ümit Zafer BAĞCI
Akarsuya Kapılmayın
Akarsuyu oynar bazen hayat
Alüvyonlarız biz de, akarız son sürat
Herbirimiz farklı bir toprak parçası
Tek varlığımız...
Erozyona uğramış zengin umutlarımız
Hangi deniz kucak açarsa akarsuya
Ne fark eder?
Koşarız yeni umutlar için oraya
------------------------
Düşünmez kimimiz...
Nedir akarsuyu yürüten giz?
-------------------------
Akarsuyun büyüsüne kapılıp giderken biz
Tek mirasımız...
Alnımıza yapışan o kara iz
Farklı gözlerle bakmışız oysa hayata
Koca bir okyanusmuşuz kendi başımıza
Akarsuyun oyununa kanıp
Denize varmak için yarışmışız boşuna
-----------------------
Akarsuyu oynar bazen hayat
Okyanusuz biz de
Bizsiz akarsuyun işi vasat
Her birimiz ayrı bir dünyayız
Tek varlığımız...
Yeşermek için bekleyen umutlarımız
Hangi akarsu koşarsa bize
Ne fark eder?
Kucak açarız biz herkese
Ümit Zafer BAĞCI
Ümit Zafer BAĞCI
12 Yıldır Biz
A, B ,C ... İle başladık biz bu yola
Evde oyun varken neden giderdik ki okula
Ali'yi hep ata baktırdık, emel hiç çıkmadı dışarıya
Işık dünyanın en sağlıklı insanı, bak süt içiyor hala
Bir karış boy vardı, bir de suluk, mavi önlük
Daha kalem tutamazken okumayı söktük
Farklıydık o zamanlar saf, cesur, tam dört dörtlük
Aşkın utangaç yüzünü ilk okulda gördük
Farklıydı her zaman bizim için ilkler
İlk karne, ilk dostlar, ilk sevda, ilk düşler
Daha orta okula geçmeden takıldı gözlükler
Farklıydı işte o ilk okullu günler
Orta okul nasıl geçti hiç anlamadık
Liseliye çıktı adımız oralı bile olmadık
Eğlendik, dövüştük, hep okulu astık
Sene sonu gelince beyaz bayrakla dolaştık
Liseliydik, deliydik, beş kuruşsuz gezerdik
Otobüste büyüğe yerimizi verirdik
Delikanlı olsak da hiç küçüğü ezmedik
Çiçek ayrımı yapmaz papatyayı severdik
Geldi çattı sonunda üniversite telaşı
Sınavdır, strestir, bir de tercih belası
Oku oku ey gardaş hani bunun faydası
Bir milyon kişiden kim takacak alyansı
Ümit Zafer Bağcı
Ümit Zafer BAĞCI
