Çocukların Resminde
ÇOCUKLARIN RESMİNDE öğretmenim
________________________________________
Ben bir bulutum çocukların resminde.
Yağmurlar yağdırırım vatanın toprağına.
Su damlacıkları bilgilerim, düşüncelerim
Beyinleri bunlarla yeşertirim.
Ben bir güneşim çocukların resminde.
Günebakanların gözleri üzerimde.
Yüreklerindeki sevgiyi ısıtırım,
Tüm insanlığa çoğaltarak yansıtırım.
Ben bir bahçıvanım çocukların resminde
Hoşgörü ve kardeşlik aşılarım yaban güllerine
Toprağındaki yaban otlarını ayıklarım
Bahçeleri, bağları rengarenk yaparım.
Ben bir çiftçiyim çocukların resminde
Vatan ve millet sevgisi ekerim toprağa
Geleceğine geçmişini eklerim.
Sonunda özgürlük , bağımsızlık biçerim.
Ben bir ustayım çocukların resminde.
Çelik gibi bilgiler döşerim temeline
Eğitimle basamak basamak çıkarırım
Ellerimle gökdelenler yükseltirim.
Ben bir anahtarım çocukların resminde
Karanlık kapıları açarım aydınlığa
Aydınlık çoğaldıkça çoşar taşarım.
Atatürk ilke ve devrimlerini yaşatırım.
Ben bir mumum çocukların resminde
Işık saçarım çevreme
Işık verirken erir tükenirim;
Ama beyinlerdedir benim yerim.
Ben bir öğretmenim çocukların resimlerinde
Bir idealim düşüncelerinde.
Onların düşüncelerindeki olamazsam ben
Işıklarını istemeden söndürürüm beyinlerinden.
GÜLHAN MUTLU
Gülhan MUTLU Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Büyüklere Mesaj
Bir dünya bırakacağız çocuklar
Sizlere, her tarafı oyun alanları dolu
Bir dünya bırakacağız çocuklar;
Yüzü gülen çocuklarla dolu.
Bunu nasıl yapacağız bilemiyorum.
Önce elinden aldım oyuncağını
Odanı dağıtmayasın diye
Sonra sokaklara salmadım
Benden ayrılacak, başkalarıyla olacaksın diye.
İşlerimin çokluğu
Seninle oynamama engel oldu
Bir büyük olarak sana öğreteceklerimi
Oyunla öğretemedim.
Daha neler yaptım bilemezsin.
Oyun alanlarını kapatıp,
Uzun uzun binalar yaptım.
Havalanır da uçarsın diye.
Şimdide çabuk büyüyesin diye ,
Okulda ödevler sıraladım önüne.
Ödevlerin içine gömdüm seni
Çevreni göremeyesin diye.
Çabuk büyüyesin istedim.
Sınav sınav dedim.
Başının etini yedim.
O dershane bu dershane gezdirdim.
Psikolojini bozdum .
Özür dilerim.
Biliyorum;.
Çocuk, oyunla büyüyecek ama
Bencilliğime yenik düştüm
Ne olur bana kızma.
Ormanların yerine yeni yeni evler ,
Fabrikalar yapmak istedim.
Oksijenini bitirdim.
Özür dilerim.
Dünyanı savaşlarla, sevgiden yoksun
Yaşanmaz bir yer haline getirdim .
Sonra da “uzaya git,
Yaşanacak bir yer bul" dedim.
Bunları ilerlemek zannettim.
Özür dilerim.
Biliyorum;.
Çocuk, oyunla büyüyecek ama
Bencilliğime yenik düştüm
Ne olur bana kızma.
“Ben yaptım sen yapma” diyemem.
Kendimi affettiremem.
Yüzündeki gülücüklerin soldu.
Bunun sebebi ben olduğumu bilemedim.
Seni güldürmek için
Ekranlara şaklabanlar koydum.
gülücüklerini geri veremedim.
Özür dilesem;
Biliyorum veremem çocukluğunu.
Büyüklere mesaj vereyim dedim
Yaptığımız bu kötülüğü.
Gülhan MUTLU
Gülhan MUTLU
Annem
Ellerim kalemleri tutup
Ölümünü yazamadı annem
Ölenler için ölüm kurtuluş derdim.
Senin için bir türlü diyemedim annem.
Ateş düştüğü yeri yakarmış.
Bizi yakıp ta gittin annem.
Boynumuzu büküp de
Başka diyarlara göçtün annem.
Telefonlarım çalınca
Sesini ararım.
Pazar günü zanneder
Hatıralara dalarım.
Gurbet elde sesin dostu.
Bir gün geldi
Bir kuş olup uçtu.
Sesini duyamaz oldum annem.
İçim yanar,
Gönlüm kanar.
Her an seni anar
Bu gözlerim hep seni arar.
Mezarına bakınca
Teneşirdeki halini anımsarım.
O açıp kapanan gözlerini
Kocaman göbeğini bakarım.
Hayalin var şimdi
O öptüğün gözlerimde.
Mektupların gelirdi
O gurbet ellerinde
Özür dileyen mektupların...
Şimdi hiçbir haber
Gelmiyor annem.
Dudakların zaman zaman
Yanaklarıma konuyor hayalimde.
Hayalimde şimdi
İçten öpen
Dudaklarının sesi.
Gurbetten eve gelince
Camlardan bakan gözlerini göremiyorum.
Kapıdan girince
Geç geldin diye
Kızaran yanaklarını öpemiyorum.
Haydi kalk ta gel.
Kucakla kızını.
Kız ,bağır
Duyur sesini.
Gülhan MUTLU
İnsanlık
Seneler gelir geçer
Bir ömür böyle biter.
insan isterse neler eder.
Ömür boyu insanlığa hizmet eder.
İnsan untulmak istemezse
Bütün dünyaya hizmet etse.
İnsanlığa saygı göstererek
Birlik, düzen içinde yaşar gider.
İnsanlık için öalışmalı,
Kendini hayata adamalı.
Bunu yaparken unutmamalı
Sonsuz hayata hazırlanmalı.
İnsan ne yaparsa onu biçer.
Bir gün olur ahirete göçer.
Elbet gelir bir gün bu gün
İşe yaramaz şan, şöhret, ün.
Gülhan MUTLU
