Rüzgârlar “Hu!” derler,
Aklımdan ederler.
Ağaç secde eder,
Göreni deli eder.
Yapraklar dua eder,
İşitene deli derler.
Gök gürler Hakk’ı birler,
Duydum diye deli derler.
Kuş başını kaldırır,
Gafili uyandırır.
Aşkın beni yandırır,
Rabbim Sen’i andırır.
Sürgünden aldırır,
Aşk Sana vardırır.
Şâir’ül İslâm Yûnus Kokan
Yûnus KOKAN Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Derin gaflete dalınca,
Yûnus mecnun sanılınca,
Ders aldım senden karınca.
Son nefesimi alınca,
Kabirde yalnız kalınca,
Ne’m kaldı sana varınca?
Sûr ile sarsılınca,
Kabirden kaldırılınca,
Koşarız biz de anca.
Hak edilen yere varınca,
Bir münadi haykırınca,
Bizi de anlarlar amca.
Şair'ül İslam Yunus Kokan
Yûnus KOKAN
Gül şükreder,
Hoş kokusuyla;
Kuş zikreder,
Seher vuruşuyla;
Hakk deyip uçuşuyla.
Arı ibadettedir,
Şifalı bal dokuyuşuyla.
Rüzgarlar tesbihtedir,
Hû okuyuşuyla.
Anladım ki ey nefsim!
Tek nankör benim,
En cahil benim,
Sarhoş gafil benim,
Ne olur bu hâlim?
Uyandır yâ Rabbim!
Şâir’ül İslâm Yûnus Kokan
Yûnus KOKAN
Âşık gözden yaşlar döker,
Yüreğine sevgi eker,
Dili daim Hakk’ı söyler,
O vuslatı aşkla bekler,
Hakk’tan gelen Hakk’a döner.
Yûnus aşk ile döner,
Sen daim Hakk’ı öner,
Bir gün gelir hayat söner,
Sevdiklerin seni gömer,
Hakk’tan gelen Hakk’a döner.
Bedenim kabre girer,
Çok karanlık, yoktur fener.
Münker-Nekir sual eder,
Sevdiklerim nere gider?
Hakk’tan gelen Hakk’a döner.
Şâir’ül İslâm Yûnus Kokan
Yûnus KOKAN