Âşık gözden yaşlar döker,
Yüreğine sevgi eker,
Dili daim Hakk’ı söyler,
O vuslatı aşkla bekler,
Hakk’tan gelen Hakk’a döner.
Yûnus aşk ile döner,
Sen daim Hakk’ı öner,
Bir gün gelir hayat söner,
Sevdiklerin seni gömer,
Hakk’tan gelen Hakk’a döner.
Bedenim kabre girer,
Çok karanlık, yoktur fener.
Münker-Nekir sual eder,
Sevdiklerim nere gider?
Hakk’tan gelen Hakk’a döner.
Şâir’ül İslâm Yûnus Kokan
Yûnus KOKAN Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Sanata sani’ gerek,
Maddeye mana gerek,
Akıla hikmet gerek.
Şiire şâir gerek,
Resime ressam gerek,
Kitaba kâtip gerek,
İcada mucid gerek.
İnsan denen şu şiire,
Mucizevi resimlere,
Nihayetsiz kitaplara,
Gördüğün şu mevcudata,
Bu mükemmel masnuata,
Kâinata, mahlukata,
Elbette Hâlık gerek.
Şair'ül İslam Yunus Kokan
Yûnus KOKAN
Ey nefis!
Tetiği çeken sensin!
Sonra da kader mahkumuyum dersin,
İyilik gelse başına hepsi benimdir dersin,
Su-i ihtiyarından gelen bir kötülüğü,
Sahiplenmez; kaderindir dersin.
Bil ey nefsim!
İyilik onu emreden külli irade sahibinin;
Kötülük O’na isyan eden bedbaht nefsinin.
Hem kader; Alîm-i külli şeyin seni de bilmesi,
Yaratanın mümkün mü yarattığını bilmemesi?
Bilmek, değil cüz-i iradenin elden alınması,
Bilmek ki ilm-i ezelînin ihatası.
Ey nefsim!
Tedbir senindir,
Takdir Allah’ın;
Rükn-i kaderi,
Böyle anlayalım.
Şâir’ül İslâm Yûnus Kokan
Yûnus KOKAN
Oku!
Âyâtı, Kur’an’ı oku!
O var edendir yoku!
Oku!
Semayı, arzı,
Tüm mahlukatı oku!
Oku!
Kameri, gezegenleri,
Tüm galaksileri oku!
Oku!
Dağları, denizleri,
Sinekleri, semekleri oku!
Oku!
Nebatatı, hayvanatı,
Gülü, bülbülü oku!
Oku!
Gündüzü, geceyi,
Eşsiz hikmeti oku!
Oku!
Baharı, kışı,
Eşsiz kudreti oku!
Oku!
Meyveleri, sebzeleri,
Eşsiz rahmeti oku!
Oku!
Kâinatı, tüm mahlukatı oku!
O var edendir yoku.
Şair'ül İslam Yunus Kokan
Yûnus KOKAN