Eğitim Sitesi

Deli Yar -ll- Şiiri

Deli Yar -ll-

“İnsan açken daha zavallıdır.

Bu yüzden daha içten yalvarır.

Namazı yemekten önce kılmalı…”

Tapista

Nasıl tarif etsem, nasıl anlatsam

Dillerde 'deli yar' denen kişiyi

Deyin dostlar nasıl kafamdan atsam

Her nefsi, her şerri yenen kişiyi.



“Her yemekten önce kılıp namazı,

Mutlak çoğa tahvil etmeli azı.”

Her daim dilinde şükür, niyazı

Gönül havuzunda dinen kişiyi



Sanırım seherden az daha erken

Mavi boncuk oldun dosta giderken

Ha bugün, ha yarın ötesi derken

Yüzünü canana dönen kişiyi



Zuhur ile zahir güler, son yanar

Dağda, derelerde duman don yanar

Kalemde “Deli Yar” özde kan yanar

Dersem üzer miyim gönen kişiyi



Hakikatten yana, halveti hakla

Ayağa taş değse gönlünü yokla

Yarabbi rahmet et kıyında sakla

Kötülük görünce sinen kişiyi



Kırklar ile yedi, yetmiş, onda mı?

Hak ayakta, gerçek mahzun zanda mı?

Gök kapalı aradığım tanda mı?

Yoksa candan cana inen kişiyi



Gönen: Nemli toprak



Zülfikar Yapar Kaleli

Zülfikar Yapar KALELİ Şiirleri

  

Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.

Benzer Zülfikar Yapar KALELİ Şiirleri:

Türk?e Atatürk Gerek

Alparslanla Elçibey Kürşad’ın otağda

Atsız Beğ doludizgin göründü Tanrıdağ’da



Bak geliyor Kurtbala, Pir-i Türkistan oğlu

Aha Süleyman Özmen, zincirle kolu bağlı.



Çayda çıra çalacak Gençosmanoğlu gelsin

Dursun Önkuzu yürü, hüzünlü kalpler gülsün



Nerdesin İmamoğlu, gözlerim dolu dolu

Sen gittiğinden beri, yitirdik doğru yolu.



İsmail Gaspıralı, Zeki Velidi Togan

Dündar Taşer, Arvasi gözlenmekte an be an



Azerbaycan’da her can, Anadolu’da Eken

Galip Erdem diyor ki; “alçaktır boyun büken”



Kırımdan Cemiloğlu, Balkandan Sadık Ahmet

Kafkasyalı kan ağlar, Çeçenya umar medet



Tekrarlasın öğüdü Osman’a Edebali! !

Çanakkale’den kalkmış geliyor Mehmet Ali



Fatih gözü burçta, Bayrak Ulubatlı’da

Beyazıt’ın umudu kırk birinci atlıda



Sesleyin Murat Hanı Bağdat yanıyor Bağdat

Kemikleri sızlıyor mezarda ağlar ecdat



Ebussuut Efendi mahkeme kur fetva ver

Basiretsiz başları çamaşır et, ipe ger



Cevdet Paşa’ya deyin bu ana tarih düşsün

Nalıncının örsünde kıvama gelsin, pişsin



Türkistan’da atam var, Nahcivan’da balalar

Kerkük’ü yıkan eller Allah’ından bulalar.



Bütün Türk yurtlarında kan akar oluk oluk

Baştaki basiretsiz, Ne nefes var ne soluk



Bin bir türlü pis tezgâha muhatap Anadolu

Buradan yükselir bayrak, burada turan yolu



Yavuzlaşmalı gençlik, gelinim, oğlum, kızım

Yangına su dökmeyin, yangına ateş lazım.



Türk’e Atatürk gerek, desin “durmayın geri”

Açılsın bahtı Türk’ün “Türk önde Türk ileri”



Zülfikar Yapar Kaleli

Zülfikar Yapar KALELİ

Beddua

İçimde çağlayan Göksu’ya inat

Seni Karasular yıkasın gönül.

Göklerde uçmaya taksan da kanat

Sıçan deliğinden bakasın gönül.



Gündüzün gözünde yaş oluk oluk

Ki aylar serseri, mevsimler soluk

Gecenin kıvırcık saçları yokluk

Yokluğun mumunu yakasın gönül.



Kardeşin yok, anan hani, bacın yok!

Benden başka hiç kimsede öcün yok!

Karanlıkta ışımaya gücün yok

İs olup bacadan çıkasın gönül.



Sakarya’da kurutmuşsun saksını,

Menderes’te görmüyorsan aksini!.

Yıllara sor artın ile eksini

Harşit’ten divane akasın gönül.



Fırat Dicle yaptığını bilmiyor

Han Aras gidiyor, geri gelmiyor

Karanlık cehalet vursan ölmüyor

Ben benden, sen senden bıkasın gönül.



Zülfikar Yapar Kaleli








Zülfikar Yapar KALELİ

Meçhul?ün Sırrı

O onanmış inkâr üzre doğmadı

Asıldaki aşk közünde o vardır.

Gönle sığdı, şu dünyaya sığmadı

Umutların beyazında o vardır.



Bir doyumsuz sevda yeşil yaprakta

Aşk büyüsü kokan karada, akta

Karanlık gecede, kara toprakta

Karıncanın kalp gözünde o vardır.



Varlığın şahsında hiçliği tutan

Mum olur, gönüller karardığı an

Çile dergâhında gönüllü yatan

Âşıkların her sözünde o vardır.



Aşkın mabedinde, onun izinde

Zincirle bağlanan gönüller zinde

Erenler kavlinde, sözün gizinde

Ehlibeyt’in nur yüzünde o vardır.



Bir gönül külünde yandırdı bizi

Onmayan sevdada çaresiz sızı

“Yürekteki yara onun göz izi”

Karakışın ayazında o vardır.



Görünmezin en görünmez yerinde

Tabiatın sunduğu her üründe

Varlığın sebebi kalpten derinde

Çiçekteki bal özünde o vardır.



Ben onu solurum, “beni” bitirir

Hayallere sığmaz alır, götürür

Belki Zühre yıldızına yetirir

Her canlının sığ izinde o vardır.



O güzelsiz yağmur yağmaz bu hana

O güzelsiz bebek belemez ana

O güzelsiz âşık bakmaz cihana

Gelin kızın niyazında o vardır.



Zülfikar Yapar Kaleli

Zülfikar Yapar KALELİ

Deli Yar -ll- Şiiri