Bu dünya, bizim dünyamız, koru onu.
Çevreni kirletme, atma çöplerini.
Eğitimle, bilgiyle, başlar bu konu.
Bak bu bilinç ,saldı bile köklerini.
Sahip çık, denize, ağaca, toprağa.
Sonra çorak çöllerde, yaşar durursun.
Bu öğüt yayılsın, kulaktan kulağa.
Çevre felâketi olur, kudurursun.
Denizi, ormanı, kapladı plastik.
Her yer, bu maddenin, bak oldu esiri.
Kalmadı atıksız, yerimiz turistik.
Felaketin halen, geçmedi tesiri.
Elinden geldiğince, koru çevreni.
Düzelt sen doğaya, bakış çerçeveni.
Hep etrafta dikkatli ve saygılı ol.
Önce örnek ol sen, temiz tut evini.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Kalbinde dağıldı, aralandı, sisler.
Bak alçaldı, sana gelen, kaba sesler.
Dünyanın ışığa, kavuşması için.
Çağlamalı içinde, şiirsel hisler.
Edebiyattır, içinde, olan aşka.
Kara sevdayı, çekenlerde, bir başka.
Herkes şair olabilse, yazsa keşke.
Coşmalı kalbindeki, şiirsel hisler.
Bir ansiklopedi ve bir sözlük gibi.
Görmeyenin gözüne, gözlük gibi.
Yokuştan sonra gelen, bir düzlük gibi.
Taşmalı gönlündeki, şiirsel hisler.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
Yüreğim, bir mabed gibi
İnşa etti seni...
Saflığından ördüm duvarlarını.
Gözlerinden yaptım pencereleri.
Güzelliğinden yükselttim kubbelerini.
İçine inciler kattım, süsledim onu.
Gülüşünden düşen, gülleri diktim bahçeye.
Şah Cihan görseydi,
Kıskandırdı bizi...
Seni, yere göğe sığdıramadım.
Yüreğimde, sana yakışır bir;
Tac Mahal yaptım...
Sultanı sen, şahı ben.
Saltanatı ise aşkımız...
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
Hani, seviyorum seni! demek varya.
Bir çırpıda çıkar ağızdan.
Onun altına yatan anlamı, bilir misin?
Sana sahip çıkacağım, seni incitmeyeceğim ve
Seni kırmayacağım demektir.
Oysa, öyle olmadı.
Bu kelime, bir çırpıda, çıktı ağzından.
Ve sonra da, aniden çıktın, gittin, hayatımdan.
Ardına bile bakmadan.
Oysa ne kolay söylüyordun.
Anlamını hiç bilmeden.
Yürekten hissetmeden.
"Seni seviyorum"ları...
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL