Elveda
Bu aşk burada bitsin
Ben bir şiir yazayım
Elveda
Ey ateşine yandığım
Aklımı başımdan alan
Elveda
Görür görmez gönül dostu sandığım
Başımı sevdaya salan
Elveda
Sevincini kederini bir tutan
Bitti derken göz yaşını zor tutan
Sevdasını yüreğimde unutan
Hançeri bağrımda kalan
Elveda
Baş kaldırıp zemheride uyanıp
Gün vurmadan gül rengine boyanıp
Kurtları kudurtan kışa dayanıp
Taze baharlarda solan
Elveda
Ahh
Güzel yüzüne doyamadığım
Başımı dizine koyamadığım
Sesini duyduğum
Duyamadığım
Varlığı yokluğu yalan
Elveda
Erdal Ercin
Erdal ERCİN Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Son Arzu
Bugün son
yarın sabaha
Ara ki bulasın beni
Bu gidişin dönüşü yok
Gelsin uğurlasın beni
İpin ucuna geleyim
Bir vakit öyle kalayım
Güneş doğmadan öleyim
Seher vakti asın beni
Kimseyi ortak bilmesin
Yanında kimse kalmasın
Bu zevkten mahrum olmasın
İpte o sallasın beni
Lambayı mumu söndürün
Yüzümü güne döndürün
Kanım donmadan indirin
Dilim dilim kesin beni
Sevdamı dışında tutun
Gözümü gönlümü satın
Leşimi yollara atın
Aç köpekler yesin beni
Erdal Ercin
Erdal ERCİN
Ben Öleyim
Aklımı fikrimi yitireceğim
Bir kere yüzüme bak
Ben öleyim
Kibriti elimle getireceğim
Döktüğün benzini yak
Ben öleyim
Dikenli tel ile sar dört yanımı
Çekinme
Acıma
Acıt canımı
Kirli bir su gibi akıt kanımı
Zehir ol içime ak
Ben öleyim
Al beni
Elimi gözümü bağla
Kızgın demirlerle yüzümü dağla
Satırı bileyle
Tüfeği yağla
Beynime bir kurşun çak
Ben öleyim
Bir kör testereyle bitir işimi
Mayınla bombayla dağıt döşümü
Yaşınca parçaya ayır leşimi
paslı çengellere tak
Ben öleyim
Erdal Ercin
Erdal ERCİN
Mehmed'in Öyküsü
Bir gün
Dağda
Şafak vakti
Kader ağlarını ördü
Kör talih çelmeyi taktı
Ters gitti işi Mehmedi'in
Sendeledi
Gök gürledi
Dağlar yerinden oynadı
Kapandı göz kapakları
Yıkıldı kaşı Mehmed'in
Taş gibi düştü içime
Bir zehir
Ruhumu yakan
Göğsümde kan
Göğsümde bir volkan gibi
Kanayan başı Mehmed'in
Rüzgâr gibi geldi geçti
Ciğerimi deldi geçti
Doyumsuz güzeldi geçti
Yirmibir yaşı
Mehmed'in
Kan ter uykusunu böler
Uyanmayıp ölmek diler
Sarı saçlarını yolar
Kadersiz eşi Mehmed'in
Sevdamız gibi yürekli
Yurdumuz gibi aydınlık
Kalbimin yerinde vuran
Beynimde zonklayıp duran
Tarihin kara bağrında
Sonsuzluk gibi oturan
Şu mezar taşı
Mehmed'in
Erdal Ercin
Erdal ERCİN
