Öldü Sayarım
Nasıl kaldırır bilmem,bunca vebali!
Silindi gözümden, düştü hayali!
Şu perişan halime,güler ahali;
.....Beyhude geçmiş ömrüm,yanar ağlarım.
.....Bundan sonra ben o yari,öldü sayarım.
Melek yüzlü şeytanmış,nasıl aldandım?
Mah cemaline ya dost,vurulup yandım!
İnandım bir sözüne,benimdir sandım;
.....Beyhude geçmiş ömrüm,yanar ağlarım.
.....Bundan sonra ben o kızı,öldü sayarım.
Yanan yüreğim alev-alev,kor olsa bile!
Kan ağlayan gözlerim,kör olsa bile!
Ne bir yalanım var ya dost,ne de bir hile;
.....Mecnun gibi kul Okyay'ım,döner ağlarım.
.....Bundan sonra ben o yari,öldü sayarım.
Hanifi OKYAY 08.08.2017 / 23:20
Hanifi OKYAY Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Arasan Da Bulamazsın
Gönül, gel seninle muhabbet edelim.
Benden daha sadık, dost bulamazsın.
Zemheri ayında, şu kış günlerin de;
Benden daha sıcak, post bulamazsın.
Dedim sana sevme onu, sonra yanarsın!
Çeşmin seyyah olur, ummana dalarsın.
Her gördüğün rüyayı, ne hayra yorarsın?
Benden daha sadık, dost bulamazsın.
Bazen gamlısın gönül, bazen de yaslı.
Herkesin bir derdi var, her kul yaralı.
Bu dünyada kalacağın gün belli sayılı;
Benden daha sakin, koy bulamazsın.
Kayıp olan yılların geri dönüşü yok...
Mazi bu sineme, saplanmış bir ok!
Kul Okyay'ın senden başka sevdiği yok;
Benden daha sadık, yar bulamazsın.
Hanifi OKYAY 22.07.2020 / 08:30
Hanifi OKYAY
Sürünesin Kitapsız
Seninde evine tünesin baykuşlar
Dilerim kapını, çalmasın dostlar
Acımadan yolsun, saçlarını yıllar
Sürüm-sürüm, sürünesin Kitapsız.
Ben sana ne ettim, sevmekten başka
Söyle neden girdin, benim dünyama
Lanet olsun senin, sevgine aşkına
Sürüm-sürüm, sürünesin İmansız.
Saçların ağarıp, tel-tel dökülsün
Tutmasın dizlerin, belin bükülsün
Şimdi gülen gözlerinin, feri sönsün
Sürüm-sürüm, sürünesin Kitapsız.
Sen insan değil, bir karaçalısın
Dilerim, kor ateşlerde yanasın
Belki o zaman, kul okyayı anarsın
İnim-inim, inleyesin İmansız.
Hanifi OKYAY 19,02,2016 / 10:30
Hanifi OKYAY
Benim Hakkım Değilsin
Ey sevdiğim, yetti bunca cevri-cefan!
Bu dünyada, değişmez yazgım değilsin.
Bundan böyle, daha anmam adını;
Alınma sevdiğim, huri melek değilsin.
Gönül kabesin de, erkanım olsan da.
Bez-mi alemde, furkan olsan da.
Her iki çihan da, sultan olsan da;
Yüzümü sürdüğüm, mihrabım değilsin.
Sevdalıydım, sende bundan haberdar:
Sanma, önümüzde uzun yıllar var.
Ömrümün geldiği yer, gayri sonbahar;
Bundan böyle, yazım kışım dağilsin.
Gönlüne dar gelmez mi, göğüs kafesin?
Bilmem hangi diyarda, hangi yerdesin?
Ne selamın gelir, ne de duyulur sesin;
Bundan sonra, benim hakkım değilsin.
Allah sana vermedi mi, dini imanı?
Bilmem neydi bu garibin, suçu günahı?
Gönül sende bulmuştu, sırr-ı süphanı;
Bundan böyle, sen sultanı değilsin.
Abu hayat olsan da, tatmam suyunu:
Kul okyay'la oynadığın, gönül oyunu!
Unutup adını, terk ettim yolunu;
Sen benim dünyada, dengim değilsin.
Hanifi OKYAY 24.07.1996 / 09:55
Hanifi OKYAY