Eski Yüz
Dünya dikeni içinde gizli bir harman
Nice insan gördüklerinden pişman
Seni sevmek bir çınar gibi büyümek
Sözünü dillendirecek bilmem hangi lisan
Karanlığın şem´i tutuştu yandı
Yıkıldı makamım bir güzele kandı
Bütün ışıklar bir yol bulup söndü
Şiir öldü mısralar dul kaldı
Ve kırmızı şarabı terk etti
Güneşi doğuran gülüşün bitti
Hesapsız mevsim bozuk bir hava
Yaralandı düşlerim kaldım yaya
Aynalara bakmadan yüzüm eskitti
Ateşim yanmadan kül oldu gitti
Haydar Şahinbay
Haydar ŞAHİNBAY Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Düşe Say..
Sırılsıklam yağmurlara bir göz at
Umutlarını bembeyaz bulutlara sat
Eşik altlarından sızarken yalnızlık
Geceyi usul usul ay ışığına kat
Kar ile doluyu bir anma
Aşkı kendine ferman sanma
Devr-i yara ölümden önce gider
Konduğun zirveye hemen kanma
Akıldan pay almadı usun
Ben bir deliyim tende akıl ne arasın
Günlerdir belirsiz susuşun
Ağır ağır yüreğime döküyor kurşun
Yine gökte sallanan bir ay
Bulutlarda seni gördüm düşe say
Gözlerinin korunu iliklerimde yak
Dolaşırım sokaklarda yalın ayak
Kapılar kapalı içimde sessiz bir arzu
Yaprak üzerinde kaldırımlarda su
Haydar Şahinbay
Haydar ŞAHİNBAY
Bir Soluk
Gece yazmaya elverişli
Aşk ve hüzün dip dalgalarda
Durmadan yer değiştiriyor aynalar
Saltanatın ferman buyurdu
Gülüşünde yarayı özledim
Gök derin
Mısralar yıldızlarda asılı
Koparıp koparıp
diziyorum şiirime
Haydar Şahinbay
Haydar ŞAHİNBAY
Elde Bir Sükut
Beyaz bir sükutun bitmeyen demi
Ve yoksul bir acının en dibi
Akşam yüzer umudun perdeleri
Aklın deliliğe yuvarlanan çemberi
Kör bir noktada buluşur,
Teni kuşatan zemheri
Ve yedi yerinde gövdemin
Yedi bin mezar yeri,
El değmemiş gözlerin
Haydar Şahinbay
Haydar ŞAHİNBAY
