Eski Yüz
Dünya dikeni içinde gizli bir harman
Nice insan gördüklerinden pişman
Seni sevmek bir çınar gibi büyümek
Sözünü dillendirecek bilmem hangi lisan
Karanlığın şem´i tutuştu yandı
Yıkıldı makamım bir güzele kandı
Bütün ışıklar bir yol bulup söndü
Şiir öldü mısralar dul kaldı
Ve kırmızı şarabı terk etti
Güneşi doğuran gülüşün bitti
Hesapsız mevsim bozuk bir hava
Yaralandı düşlerim kaldım yaya
Aynalara bakmadan yüzüm eskitti
Ateşim yanmadan kül oldu gitti
Haydar Şahinbay
Haydar ŞAHİNBAY Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Bayram Gelecek
Bayram mı dedin
Ülkem gibi yarım yamalak
Aşk gibi dikeni gülünden
Cenneti cehenneminden beter
Bayram mı dedin
Kapalı defterlerde saklı günlükler
Kara tahtada yorgun cümleler
Babam gibi öksüz
Annem gibi evren
Ölüm gibi güzel
Yaşam gibi sır
Bayram mı dedin
Avuçlarımdaki kelebek
Gibi ürkek
Yalnızlık gibi ihtişamlı
Kendi halinde yaralı
Kendi halinde salıncak
Bayram mı dedin
İşçilerin ellerinden yola çıktı
Bayram bize gelecek
Bayram bize gelecek
Haydar Şahinbay
Haydar ŞAHİNBAY
Aysız Gece
Esmer bir karanlık yola vurdu kendini
Asfaltın zifiri fırsat buldu döktü derdini
Çıldırdı simsiyah bir yara, kırdı belimi
Aldattı uykuyu aşk, susturdu geceyi
Haydar Şahinbay
Haydar ŞAHİNBAY
Ben Ve Kendim
Sana geldim
Aklımı sende bulmaya
Gözlerinden bana bakmaya
Nehrini nehrime katmaya geldim
Elinden bir bardak su içmeye
Sazından bir tel çalmaya
Dillerinden bir hece yazmaya geldim
Uykularında üstünü örtmeye
Senden kendime bir pay almaya
Avuçlarından yaralarıma merhem sürmeye geldim
Aşkın kaynağını bulmaya
Ayrılığın adını yere çalmaya
Sana biz demeye geldim
Aynalarda saçını bölmeye
Yüreğinden ilaç almaya
Kapına yüzüm sürmeye geldim
Yazgıma yolunu çizmeye
Usumda alfabeni sezmeye
Muradım şem´ini yakmaya
Ve sana akşam olmaya geldim
Bütün gölgelerine konmaya
Nefesinde seni çözmeye
Gövdeme resmini çizmeye
Seni sana sormaya geldim
Haydar Şahinbay
Haydar ŞAHİNBAY