Ey Sevgili
Sevgin her yerde
Açan goncanın hayat sevincinde
Filizlerin inadında
Ağaçların yorulmak bilmez mesaisinde
Gezegenlerin semahında
Rüzgarın dalgalarla valsinde
Yaprakların senfonisinde
Kalbimin baş köşesinde
Ey görmeden sevdiğim sevgili
Sen görünmesen de
Sevgin her yerde
Ey yıldızları parlatan!
korkularımı korkutan
Hasretiyle bile içimi ısıtan
Yalnızım sen olmasan
Okyanusların dibinde
Yuvasına dönen anne kuşun dolu gagasında
Bir penguen yumurtasında
Heybetli yıldırımların çakışında
İnanan kalplerin atışında
Nöbet değişiminde dört mevsimin
Güneşin sıcak gülüşünde
Her yerde sevgin
Perdeler çekmişsin
Sadece kalbiyle görebilenler görsün diye
Beni de onlardan kıl ey sevgili
Kalbimi kör eyleme
Ey sevgili!
Seni görür müyüm bilmem
Ama eğer görürsem
Gözyaşlarım olur tek hediyem
Murat HALICI
(Tehlikeli Şiirler adlı şiir kitabımdan)
Murat HALICI Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Kör Nokta
Bir gölge asılmış saatin akrebine
Diğerleri etrafımda fır dönüyor
Canhıraş bir çığlık fırlıyor yırtık mazimden
Sararmış bir fotoğrafa sıkışmış en son gülüşümüz
Gülümsemen çiy tanesi kadar ürkek
Çiy tanesi gibi canı burnunda
Bir dünya öldürmüştüm gözlerinde
bir Fatihaya değmez
Yokluğunun kar taneleri yağıyor
baharlarıma
Huzur uykularımın kaçkını
Parmak uçlarında usulca gelip
bir meltem ört üzerime
sen kokulu
Karanlık bile kamaştırıyor gözlerimi
Zifir ötesi karanlık olmalı
Öyle ki
karanlık onun yanında kendinden utanmalı
Baykuşların gözleri bile donmalı
Kimse görmemeli
parmak uçlarıma delilik emzirdiğimi
Sana gitmeyen yollara vuruldum ben hep
Küfelik gecelerde
Kıyametimdi belki seni bulmak
Yokluğun idam
Varlığın müebbet
Sen tarafımda Moğol istilası
Mahcubiyet hamalı kalemim
Beni kurtarmak için el verdiği kuyuda
Bir sen tükettim içimde
lugatimle birlikte
Murat HALICI
(Tehlikeli Şiirler adlı kitabımdan)
Murat HALICI
Göçecek Yer Kalmadı
Benden sana bir veda çıkmaz
Bakışlarından öpemediysem ve yanaşamadıysam gülümsemelerinin kıyısına
Başın hiç yük olmamıştı omuzlarıma
Hem eşiğimde zakkumlar ekili
Reyhanlar seremem ayaklarına
Vaatlerimin ömrü şafağa kadar
Vurgun yiyebilirim her an basılabilir iyi niyetlerim
Bir kör bıçak zaman nefesimde kıyam
Nefesim dağları tartan pamuk ipliği
Göçecek yer kalmadı kendimizde
Damarlarım bir yangını bir duayı taşıyor
Bir savaşa müebbetim üstelik bir yanımda bana saldırıyor
Bir savaş ki ne öldüm ne kaldım
Kılıcımla yontuyorum kendimi
Erteliyorum kekik kokulu saçlarına
Sözlerin içilecek kadar duru olsun yeter ki
Ellerin kelepçelesin beni hayata
Şu tepenin ötesi ebemkuşağı
Çılgın bir rüzgar koşturup duruyor vadide
Terkisine atla kalbimin
Buralarda göçecek yer kalmadı
Murat Halıcı
Murat HALICI
Valentina II
İyi bak Valentina
Kalbimiz gibi karanlık bir gece daha
Yıkanalım ki bu karanlıkla
Aydınlık aldatamasın bizi
Nur topu meçhullerimiz olsun aldanmışlıklarımızdan
Namlusunda can verelim derme çatma şiirlerin
Zihinlerimiz kaybolsun tümcelerin karanlık dehlizlerinde
Benliğimiz çırpınsın lügatlerin dar menfezlerinde
Vebali olalım tanımadığımız şehirlerin
Nasılsa her yer kükürt kokusu
Nasılsa Dünya kan ter içinde
Sevmek haritası kayıp bir define
Yalnızlaştık düşlerimiz kalabalıklaştıkça
Ne mi diyorum Valentina?
Rüyalarımızın billur taşlı avizesi çökmüş üzerimize
Ah dökülebilseydik kendimizden
Gecenin kirpiklerinden dökülen şu yağmurlarlar gibi
Yüreklerimiz öğütmeseydi kendisini
Mademki bu kadar iyi biliyoruz rakamları
Bir lokma daha az ısırsaydık keşke Dünyayı
Yaşamak dediğimiz dağınıklığımızı toplama çabası
Ne mi diyorum Valentina?
Boşver!
Hadi aklayalım kendimizi gecenin karanlığıyla!
Murat Halıcı
Murat HALICI
