Furkan-ı Beşer
İçimde bir küheylan geri almış azıya
Boğazımdan fırlıyor dökülüyor yazıya
Damla damla kan gibi kızarıyor heceler
Yıldırımlar çakıyor ağarıyor geceler
Bu nasıl kanlı doğum nereden ne doğuyor
Genizler yırtılıyor is insanı boğuyor
Karanlık nura gebe tırnak toprağı eşer
Ne anlama geliyor nedir Furkan’ı beşer
Kalbimde bir kıvılcım beynimde bir infilak
Yanıyor bedenimde cayır cayır tüm eflak
Narla nurun savaşı cehenneme dönecek
Ya nar olur yada nur lakin biri sönecek
Adem GÜLEÇ Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Düğün
İnsanız muhakkak ki güleriz eğleniriz
Onun da ölçüşü var sınırını biliriz
Sınıra uyduk diye sanki insan değiliz
Yobazız mürteciyiz bize böyle sözler var
Haddimizi aşarsak övünür mü peygamber
Bende bilirim elbet öyle düğün yapmayı
Şampanya patlatmayı karılar oynatmayı
Bırakın şimdi bana medeniyet satmayı
Başı boş muyuz sanki üstümüzde Allah var
Kepazelik yapınca sevinir mi peygamber
Düğünmüş eğlenceymiş hayatta bir kereymiş
Falan filan hocada göbek atmış eğlenmiş
Bizleri biz yapanlar bakın nasıl evlenmiş
Hoca dansöz oynatsın bu tarafta Kuran var
Hoca oynattı diye hoş görür mü peygamber
Bakın ben bu konuda zorlamaya gelemem
Bataklığın üstüne yuva inşa edemem
Açık seçik hüküm var başka fetva istemem
Doğacak çocuklarda bu günlerin rengi var
Rengi alacalıya ümmet der mi peygamber
Adem GÜLEÇ
Birgün
Dökülür bir gün dişlerin
Yalpalanır gidişlerin
Bir zaman bütün işlerin
Yaş düşer yavaş yavaş
Öfken kinin garezlerin
İçinde kalır sözlerin
Sürmeli badem gözlerin
şaş düşer yavaş yavaş
Seda vermezler çağrına
Gülerler gider ağrına
Yaralı yanık bağrına
Baş düşer yavaş yavaş
Dalga geçip horlarlarda
Kefen biçip bağlarlarda
Güvendiğin dağlardan da
Taş düşer yavaş yavaş
Alışırsın bunaklara
Ayrı konan çanaklara
Yağmur gibi yanaklara
Yaş düşer yavaş yavaş
Adem GÜLEÇ
Götür
Sıkıldım bunaldım boşlukta kaldım
En son gayretimle kapını çaldım
Kelbine özendim bâbâ dayandım
Tutuver tasmamdan beni de götür
Peşimde düşmanım boş emeklerim
Ensemde soluyor duyar titrerim
Elim kolum bağlı himmet beklerim
Diyârı hasmımdan beni de götür
Tarağın dudağı böldüğü yere
Dağların deryaya döndüğü yere
Sönmeyen ateşin söndüğü yere
Nemrûdî narımdan beni de götür
Bırakıp gidersen ölür giderim
Esfeli safilin olur giderim
Kerem et efendim nolur gideyim
Cerahat canımdan beni de götür
Adem GÜLEÇ
