Bir gül var ki, hiç göze görünmez.
Bir gönül var, candan, tene bürünmez.
Bu dikenli yollarda, tek yürünmez.
Ah yanar içerim, hep garip garip.
Bağda bir bülbülüm, öterim sesli.
Her yanım renklidir, kanadım süslü.
Bu gün görmedim yari, bana küstü.
Dertli öter dururum, garip garip.
Bazen şakırım, bazen de susarım.
Pınardan içerim, suya kanarım.
Dertlerle kırıldı, kolum kanadım.
Ah yanar içerim, hep garip garip.
Mesut YÜKSEL
Mesut YÜKSEL Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Bu dağlar, karlı dağlar.
Yardan ayrılan ağlar.
Yar yemenisin bağlar.
Bize değmesin gözler.
Bu dağlar yüce olur.
Seven sevdiğin bulur.
Kavuşursak hasretlik.
Hemencecik son bulur.
Yol ver dağlar geçeyim.
Yara çiçek seçeyim.
Onu görünce birden.
Kendimden vazgeçeyim.
Mesut YÜKSEL
Mesut YÜKSEL
Bu dünya, bizim dünyamız, koru onu.
Çevreni kirletme, atma çöplerini.
Eğitimle, bilgiyle, başlar bu konu.
Bak bu bilinç ,saldı bile köklerini.
Sahip çık, denize, ağaca, toprağa.
Sonra çorak çöllerde, yaşar durursun.
Bu öğüt yayılsın, kulaktan kulağa.
Çevre felâketi olur, kudurursun.
Denizi, ormanı, kapladı plastik.
Her yer, bu maddenin, bak oldu esiri.
Kalmadı atıksız, yerimiz turistik.
Felaketin halen, geçmedi tesiri.
Elinden geldiğince, koru çevreni.
Düzelt sen doğaya, bakış çerçeveni.
Hep etrafta dikkatli ve saygılı ol.
Önce örnek ol sen, temiz tut evini.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
Sen gidiyorsun.
Gölgen kapı eşiğinde..
Akrep, yelkovan peşinde.
Saatler dursun..
Sen kal..
Gitme..
Ev boş..
Duvarlar soluk...
Gölgeler saklandı.
Kuytu bir yere..
Kapı açıldı...
Soğuk girdi..
Ev değişti...
Eşyalar değişti..
hüzün yapıştı üstüme..
Gölgense,
artık yok...
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL