Eğitim Sitesi

Geç Gelen Bahar Şiiri

Geç Gelen Bahar

Hava kasvetli, bak, kurşuni bulutlar.
Güneş, bulutların, ardına saklanmış.
Kış geride kaldı, mevsim şimdi bahar.
Koca şehir sanki, aklanmış, paklanmış.

Bir coşku var, yüreklerde, insanlarda.
Bahar başlangıcı olan, nisanlarda.
Kara bulut, örtmek istiyor baharı.
İnsan özlüyor, aydınlık bir sabahı.

Hak eden, hak ettiğini, ister elbet.
Neden, hak yerini bulmaz? İlelebet.
Savaş, zafer, mücade eseridir.
Kararmış kalpler, kibirin esiridir.

Mesut Yüksel

Mesut YÜKSEL Şiirleri

  

Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.

Benzer Mesut YÜKSEL Şiirleri:

Turkuaz Sevdalar

İşte, bir yaz akşamında.
Sıcak bir, deniz kumsalında.
Bak başladı, turkuaz sevdalar.
Sanki biz, bir aşk masalında.

Bu renk, yazın müjdecisi oldu.
Sanki bu kız, külkedisi oldu.
Bu sahillerde, o dalgalar.
Bu aşkın tek, bekçisi oldu.

Ah!, bu turkuaz rengi sevdalar.
Bu ne, işve naz, çengi sanırlar.
Bu gün deniz, bir başka tonda.
Bu film biter bak, mutlu sonla.

Mesut Yüksel

Mesut YÜKSEL

Hz. Muhammed ( s.a.v. )

Yetim bir çocuk olarak, doğdu.
Tam altı yaşında, öksüz kaldı.
Amcası ve dedesi büyüttü.
Alemlere, güneş gibi doğdu.

O gençken, ticarete atıldı.
Etraftan, El Emin, adı aldı.
Dürüst, ticarete, örnek oldu.
Bak, alemlere, rahmet oldu.

Etrafına, tebessüm ederdi.
Çocukları, ayrı bir severdi.
Gönüller, almaya başlayınca.
Rabbi ona, peygamberlik verdi.

Kur'an-ı kerim, ona vahyoldu.
Hira' da bazen gözden kayboldu.
Rab'binden gelen bütün emirler.
Kur'an-ı kerim'e hep nakşoldu.

Yaşamı boyunca, adil oldu.
Bütün gönüllere, aşkla doldu.
Herkes, tabi olmaya, başladı
Onun gittiği yol, kutsal yoldu.

Rabb'e inanmaya, davet etti.
Müşrikler, sapıttı, puta taptı.
İslamiyet için, cihat yaptı.
Saldiran Kâfire, savaş açtı.

Örnek oldu, hayatı boyunca.
Kız çocukları oldu, boyunca.
İnsana, her zaman, değer verdi.
Çünkü o, en yüce, peygamberdi.

Mesut Yüksel

Mesut YÜKSEL

İzafiyet Teorisi

Zamanı durduruyor bakışların.
Anı yaşamak ta izafidir.
Bir fizik sorusu, aslında bu.
Ancak, aşk denklemine dönüştü seninle.
Varlığın, anlam katıyor ruhuma.
Yokluğun ise kahr-u perişan zamanlar...
Sen, beni ben yaptığın için.
Ben, bedende, ben olamıyorum.
Bir hiçlik kumsalında güneşleniyorum.
O sıcacık gülüşünle.
Ayak izlerini takip ediyorum.
Aşk sahillerinde...
Sen ve ben, mutlu bir masalda.
Ve bu masalda gerçeğe evrilen bir aşk.
Tüm gerçeklerin, yarı gerçek olduğu...
Zamanın kırıldığı an.
İşte o an...
Yokoluşun başlangıcı...

Mesut Yüksel

Mesut YÜKSEL

Geç Gelen Bahar Şiiri