Yaşıyorsun Bu Hayatı
Çekilen her çileye inat,
Sesin ile yankılandı kainat.
Sonsuzluğa açmışken kanat,
Sen, yaşıyorsun bu hayatı.
***Her şey boş, her şey dalavere!
***Dil yarasına yokmuş çare:
***Ne borcun var ki kadere?
***Yaşıyorsun, sen bu hayatı.
Bir dilbere kul olmuşsun!
Ta yürekten vurulmuşun:
Dalgalanıp, durulmuşun;
Sen, yaşıyorsun bu hayatı.
***Yarın gayip, bir ahir zaman!
***Kafa o biçim, duman-duman:
***Ömür dediğin nedir ki aman;
***Yaşıyorsun, sen bu hayatı.
Hayat kurşun, kışın ayazında!
Sevda göçmen kuşun kanadında:
Ömrünün bu son baharında;
Sen, yaşıyorsun bu hayatı.
***Alem buysa kral sensin!
***Boşu gönder, dolu gelsin:
***Boş ver kıymet bilmez bilmesin;
***Yaşıyorsun, sen bu hayatı.
Hanifi OKYAY 15.08.2019 15:30
Hanifi OKYAY Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Beni Unutma
Ben de giderisem birgün dünyadan;
Sakın ola gücenip de bana darılma.
Dostlar omuzunda giderken salım;
Sakın ola öne çıkıp da sarılma.
Ben seni sakındım kendi gözümden.
Nidem acı sözler düşsede dilimden!
İstemem akmasın yaşlar gözünden;
Sen sakın ola sitemime alınma.
Suna boylum doymadım endamına!
Sefil gönülüm eremedi muradına.
Acımadı felek benim genç yaşıma;
Sakın ola bu yazıyı yazana darılma.
Gönül sevda denen derde düştü.
İçti de şarabından kendinden geçti!
Kul Okyay aşkın ocağında pişti;
Sakın ola sende beni unutma.
Hanifi OKYAY 05.01.2018 / 09:30
Hanifi OKYAY
Bundan Sonra 2
Bedenim sürgünde, gönlüm yasta!
Gayri iflah olmaz, bil bundan sonra.
Kaç sefer ölür ki, bir günde hasta!
Ele sorma kendin, gör bundan sonra.
Ayrılıkmış yakan, düştüğü yeri:
İnan değişmedi yıllardan beri.
Gayri söndü benim, gözümün feri!
Bir zaman sevdiğin , kör bundan sonra.
Şeyda bülbül gibi, kaldım kafeste!
Vura-vura derman, kalmadı dizimde:
Sensiz yaşamıyor, bu can bu tende;
Ağaran saçını , yol bundan sonra.
Hanifi OKYAY 15,07,2006 / 13:20
Hanifi OKYAY
Benim Hakkım Değilsin
Ey sevdiğim, yetti bunca cevri-cefan!
Bu dünyada, değişmez yazgım değilsin.
Bundan böyle, daha anmam adını;
Alınma sevdiğim, huri melek değilsin.
Gönül kabesin de, erkanım olsan da.
Bez-mi alemde, furkan olsan da.
Her iki çihan da, sultan olsan da;
Yüzümü sürdüğüm, mihrabım değilsin.
Sevdalıydım, sende bundan haberdar:
Sanma, önümüzde uzun yıllar var.
Ömrümün geldiği yer, gayri sonbahar;
Bundan böyle, yazım kışım dağilsin.
Gönlüne dar gelmez mi, göğüs kafesin?
Bilmem hangi diyarda, hangi yerdesin?
Ne selamın gelir, ne de duyulur sesin;
Bundan sonra, benim hakkım değilsin.
Allah sana vermedi mi, dini imanı?
Bilmem neydi bu garibin, suçu günahı?
Gönül sende bulmuştu, sırr-ı süphanı;
Bundan böyle, sen sultanı değilsin.
Abu hayat olsan da, tatmam suyunu:
Kul okyay'la oynadığın, gönül oyunu!
Unutup adını, terk ettim yolunu;
Sen benim dünyada, dengim değilsin.
Hanifi OKYAY 24.07.1996 / 09:55
Hanifi OKYAY
